Wspólny język z nauczycielem-kabalistą
Patrząc na niższe gałęzie odczuwane w naszym świecie, absolutnie niemożliwe jest wyobrażenie sobie żadnej analogii do wyższych korzeni.
Najpierw uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. Wtedy będzie w stanie ilościowo i jakościowo zrozumieć całą współzależność między każdą gałęzią i jej korzeniem w Wyższym Świecie.
I tylko po tym, jak uczeń dobrze zrozumie połączenie korzenia z gałęzią, pojawi się u niego wspólny język z nauczycielem- kabalistą.
Wtedy nauczyciel na języku gałęzi tj. od gałęzi naszego świata do korzenia Wyższego Świata i odwrotnie, będzie mógł przekazać uczniowi wszystkie subtelności swojej mądrości i wiedzę o tym, co dzieje się w Wyższych Światach – wszystko to co otrzymał od swoich nauczycieli i to co osiagnął samodzielnie. Dlatego teraz mają wspólny język i rozumieją się nawzajem. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)
Pytanie: Dlaczego dopiero po osiągnięciu połączenia „korzeń i gałąź” uczniowi może pojawić się wspólny język z nauczycielem-kabalistą? A w jaki sposób do tego czasu może uczyć się u niego?
Odpowiedź: Do tego czasu uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. A jeśli nie daje się mu poznania, to nie ma także wspólnego języka z nauczycielem.
Baal HaSulam pisze o tym jeszcze w kilku kolejnych artykułach – o języku dla niższych, języku dla wyższych. To zależy od ekranu który znajduje się w „pe” (w ustach) duchowego parcufa.
Jest to obowiązkowy warunek. Bez poznania związku między korzeniem i gałęzią uczeń nie może mieć kontaktu z nauczycielem. Oni razem muszą zrozumieć, co się ma na myśli, muszą mieć precyzyjny wewnętrzny związek między sobą.
Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019