Pytanie: Nie rozumiem Pana interpretacji Stwórcy. Pan nazywa Go „naturą”, ale czy ta koncepcja nie jest sprzeczna z Torą? Przecież Tora odkrywa charakter Stwórcy, jako osobowości.

Odpowiedź: W żadnym przypadku. Jeśli będziesz rozumieć to w ten sposób, to dojdziesz do kultu bożków.

Stwórca nie posiada żadnego obrazu, żadnej specyfiki. Jest to siła obdarzania i miłości, która wypełnia cały wszechświat. A ponad tym znajduje się ta sama siła, ale ona nazywa się Acmuto, co oznacza „poza wszelkim związkiem ze stworzeniami” i dlatego nie możemy jej w żaden sposób nazwać.

A wszystkie przypisywane Jemu epitety („groźny”, „straszny” itd.) są dane tylko w odniesieniu do naszej percepcji, tak jak małe dziecko nazywa matkę lub ojca złymi. W rzeczywistości oni pokazują jedynie w taki sposób swoją postawę wobec niego, aby wywołać w nim jakąś reakcję, właściwe działania, starając się je uformować. A w rzeczywistości nie ma w nich tych właściwości.

Pytanie: Co ma się na myśli, kiedy mówi się, że Stwórca – to Natura?

Odpowiedź: Natura – jest wszystkim tym, węwnatrz czego znajdujemy się. Jednym z imion Stwórcy w języku hebrajskim jest Elokim. Liczbowe znaczenie słowa „Elokim” jest identyczne ze słowem „Natura”. O tym mówi się w wielu książkach kabalistycznych.

Z lekcji w języku rosyjskim, 16.12.2018

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Różne, Stwórca

Pytanie: Co jest potrzebne do duchowego wzrostu?

Odpowiedź: Najważniejszym warunkiem rozwoju duchowego jest pragnienie. Rozwijać się duchowo znaczy zrozumieć, kim jestem, dlaczego istnieję, jak wszystko kręci się wokół mnie, w jaki sposób mogę w tym uczestniczyć, jak mogę osiągnąć coś w życiu, aby to było wieczne, doskonałe, prawdziwe, jak odkryć sieć sił, oddziałujących na świat, odkryć tajemnicę świata.

Wszystko to jest pragnieniem poznania, zrozumienia Natury/Stwórcy. Jeśli człowiek posiada takie pragnienie, to ono będzie dalej determinować całą jego drogę rozwoju.

To zależy od tego, jak dużo on myśli od dzieciństwa o sensie życia: po co on jest, dlaczego, dlaczego inni ludzie nie zastanawiają się nad tym. Rozgląda się i nie rozumie, dlaczego ludzi tak zajmuje przyziemna doczesność. Co oni z tego mają? Jak nie zajmować się czymś małym, próżnym, a uchwycić się za coś doskonałego, wiecznego?

Jeśli człowiek ma takie pragnienie, wtedy dąży do duchowego.

Pytanie: Jak pytania o sens istnienia związane są z duchową siecią sił? Przecież to jest inny wymiar.

Odpowiedź: Nie, to jest bezpośrednio powiązane. Duchowa sieć sił jest zbudowana na obdarzaniu, na wzajemnym uczestnictwie w sobie, na miłości, na wyjściu z siebie. Ale ona działa na podstawie tych samych pytań.

To znaczy, pytania pozostają te same, a rozwiązanie ich można znaleźć tylko wtedy, gdy rozwiniemy w sobie właściwość obdarzania. Wtedy nie zajmujesz się pochłanianiem wszystkiego, a wręcz przeciwnie – wychodzisz z siebie. Tam, na zewnątrz ciebie – egoisty, właśnie tam znajduje się wszystko inne. Właśnie w taki sposób należy działać.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.11.2018

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne