Pytanie: Dlaczego nasza rzeczywistość nosi nazwę iluzorycznej, a duchowa rzeczywistość – ukrytej?

Odpowiedź: Dlatego że naszą rzeczywistość postrzegamy nie tymi zmysłami, którymi można poczuć świat duchowy. W naszej rzeczywistości nie możemy sobie wyobrazić ani na jotę nic z prawdziwego świata duchowego.

Pojawia się pytanie: czy nasza rzeczywistość to gałąź wyższego korzenia? Nie. Jak to możliwe, że ona istnieje? Ona nie istnieje,  jest wymyślona. Dlatego ją nazywa się wymyśloną rzeczywistością, bo nie ma żadnego związku z wyższym światem.

I wszystko, co robię na tym świecie, wszystkie moje wysiłki wpływają na wyższy świat?

Wpływamy na wyższy tylko wtedy, gdy swoim punktem w sercu pragniemy być zaangażowani we wszystkie duchowe stopnie, we wszystkie ujawnienia – poprzez punkt w sercu, a nie poprzez nasze pięć zmysłów. Czy istnieje na tym świecie związek z duchowym we wszystkich naszych działaniach i przykazaniach?

Nie, przecież to wyimaginowany świat.

Wszystkie duchowe stopnie istnieją i wszystkie włączają się w świat Nieskończoności, a ten świat po prostu znika, on nie istnieje. On istnieje tylko w tym przypadku, jeśli istnieje punkt w sercu, z którego wyruszamy po duchowych stopniach. Wszystko pozostałe nosi nazwę zwierzęcego istnienia, jak powiedziano: „Wszyscy są jak zwierzęta”.

W związku z tym w naszym świecie nie ma żadnej wartości, prócz pracy z punktem w sercu, żeby przenieść go przez Machsom i umieścić na duchowej drabinie. I dlatego świat istnieje tylko dla tego, kto to realizuje.

Pytanie: Jeżeli ten świat nie istnieje i jest wymyślony, to dlaczego istnieją wyższe światy, o których słyszymy w tym wymyślonym świecie?

Odpowiedź: Jest prawdziwa rzeczywistość, która istnieje, i jest wyobrażana rzeczywistość, która istnieje w odniesieniu do osób przebywających we śnie. Jaka jest różnica między tym a tym? To jest pytanie…

Dlaczego sen to nie prawdziwa rzeczywistość? Dlaczego teraz nie śnię? Kto udowodni mi, że nie… Może teraz śpię, zaraz zadzwoni budzik, a ja zobaczę, że jeszcze nie wstałem na lekcję?…

W związku z tym, dopóki nie wejdziemy w duchowy świat, dopóki „nie zadzwoni budzik“, nie będziemy wiedzieli, czy znajdujemy się, czy nie w wyimaginowanym świecie. Gdy zaczyniemy ujawniać duchowy świat, po tym jak „przebudzimy się ze snu“, wtedy zobaczymy, że „byliśmy, jak we śnie“.

Z lekcji do artykułu „Nauka kabały i jej istota“, 09.02.2015

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości