Pytanie: Powiedział Pan, że na przestrzeni historii egoizm stale rósł i w naszych czasach osiągnął swój maksymalny poziom. Czy to znaczy, że nie jesteśmy w stanie czegokolwiek zrobić dla jego dalszego wzrostu?

Odpowiedź: Nigdy nie przyczyniliśmy się do wzrostu egoizmu. Przecież nie kierujemy nim. Człowiek nie jest panem swoich pragnień. One budzą się w nas wbrew naszej woli, a my je tylko realizujemy.

Jeśli mamy kilka pragnień, to robimy kalkulacje, które z nich są większe, a które mniejsze, które warto zrealizować, a z którego należy zrezygnować. Jeśli nie jestem w stanie spełnić określonego pragnienia, to wolę inne, które mogę napełnić.

Sam ja nie tworzę pragnień, one budzą się we mnie zgodnie z kolejnością reszimot – informacyjnych danych, które u każdego są indywidualne. Nie jest w mojej mocy, aby spowodować zmiany w reszimot (pragnieniach). Jednak mogę przyśpieszyć ich przejaw.

Aby przyśpieszyć swój rozwój, wchodzę w środowisko – w grupę, która podnosi ważność duchowego rozwoju. Ona daje mi siłę, abym mógł szybko i prawidłowo zrealizować moje pragnienia. Jeśli otrzymuję tę siłę, to budzą się one szybciej. Bez tej siły ich rozwój przebiega w swoim tempie. A zatem osoba studiująca kabałę rozwija się bardzo szybko.

Z 1 lekcji kongresu „UNIDOS”, Madryt, 04.06.2011

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Rozwój, Rozwój egoizmu