Warsztat: analiza własnych reakcji

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Gdy mówię na warsztacie, to jestem obdarzającym, a inni uczestnicy – otrzymującymi? Czy odwrotnie: kiedy oni mówią, ja odbieram ich jako największych na świecie?

Odpowiedź: Niekoniecznie. Ja mogę mówić i być przy tym otrzymującym a nie – obdarzającym. To wszystko jest bardzo uwarunkowane, dlatego że zależy od intencji człowieka.

Pytanie: Najtrudniejsze jest słuchanie kogoś. Jeśli po raz pierwszy widzę człowieka, jak mogę tak go wywyższyć, aby móc usłyszeć?

Odpowiedź: Powinienem wyobrazić sobie siebie znajdującego się w obszarze działania Stwórcy i to, że On przez moich przyjaciół zwraca się do mnie.

Dlatego interesuje mnie, po pierwsze, co mówi przyjaciel, i po drugie, jak ja na to reaguję. Być może reaguję na to dobrze, z miłością, wzruszeniem, wybaczeniem, a być może źle – z krytyką, niezadowoleniem, nienawiścią.

Obserwuję swoje reakcje i tak podnoszę się nad nimi i nad wszystkim, co mówią przyjaciele, aby się z nimi zjednoczyć.

Stwórca demonstruje mi, w jakim stanie się znajduję. I bez względu na to, co każdy z nich by nie mówił w kręgu, chociaż tego nienawidzę, nie podoba mi się to, mam dość tego, muszę mimo tych uczuć osiągnąć do nich miłość nawet, jeśli będą mówić najbardziej nieprzyjemne rzeczy. Przecież patrzę nie na nich, a na to, że przez nich mówi Stwórca.

Pytanie: Powiedzmy, że uważnie obserwuję swoje reakcje na to, co oni mówią. I co mam zrobić z tymi obserwacjami?

Odpowiedź: Analizować, na ile ty się z nimi zgadzasz, czy nie i starać się w swoich  odpowiedziach podnieść nad swoim egoizmem.

Z lekcji w języku rosyjskim, 22.10.2017