Upadek jako środek postępu
Komentarz: Naucza Pan że należy starać się, żeby wspólnie poczuć upadki?
Odpowiedź: Są upadki i wzloty które czujemy razem i są te odczuwane – indywidualnie.
Pytanie: Co to znaczy odczuwać stan upadku całą grupą?
Odpowiedź: To zależy od tego kto jak traktuje upadek.
Ja traktuję upadek jako odłączenie od Stwórcy lub od grupy, tj. od posuwania się do przodu. Na przykład, mogę czuć pewnego rodzaju ciężkość, ale jeszcze nie mogę tego określić, że zostało mi to dane dla postępu, po prostu znajduję się pod jej wpływem.
Ale kiedy zaczynam postrzegać że ta ciężkość jest dana jako narzędzie posuwania się do przodu, to wtedy ona zamienia się dla mnie w środek mojego postępu. I teraz pracuję z nią z radością, bo rozumiem że dzięki temu będę robić postępy.
Kiedy mamy wspólny cel, wspólne działania, żyjemy wspólnym życiem, to wtedy w czymś pojawia się wspólne wzniesienie i wspólny upadek, ale są też indywidualne stany. Należy wykorzystać ten fakt, że możemy pracować razem i w taki sposób osiągnąć wspólny wynik.
Studiując Kabałę mniej więcej rozumiem, w jakim stanie znajdują się moi przyjaciele i jak muszę im pomagać biorąc w tym udział. Na przykład przed kongresem bardzo ważne jest dla nas, abyśmy byli natchnieni, rozmawiali o ważności celu, ważności naszego spotkania, ważności kongresu, ważności naszych studiów. Wszystko to musimy zebrać między sobą i inspirować się nawzajem.
W ten sposób powstanie wspólne pole: Stwórca nie będzie przejawiać się w jakimś osobistym odczuciu, a we wspólnym polu. Jest to bardzo ważne, dlatego że Jego manifestacja może nastąpić tylko wtedy, gdy jesteśmy już połączeni w dziesiątce, w jakimś podobieństwie do wspólnego kli / naczynia.
Z lekcji w języku rosyjskim, 13.02.2019