Komentarz: Istnieją dwa rodzaje postrzegania świata. Pierwszy – poprzez osobiste uczucia i mózg człowieka, który postrzega ten świat poprzez swoje pięć organów zmysłów. Drugi – poprzez środowisko, kiedy indywiduum patrzy na świat poprzez otaczających go ludzi. 

Celem, każdego na tym świecie jest poznanie Stwórcy. Według Kabały nie można badać Stwórcy poprzez zwykłe pięć organów zmysłów a tylko poprzez społeczeństwo. To znaczy społeczeństwo, jako celownik, jak muszkę, przez którą patrzę na Stwórcę. Bezpośrednio nie mogę Go zobaczyć, ale jeśli nauczę się patrzeć przez społeczeństwo, to wtedy mogę jasno określić, kim jest Stwórca.

Odpowiedź: Rzecz w tym, że musimy zmienić ostrość naszego wzroku, a dokładniej nasze odczucia. Teraz skupione są na odbiorze egoistycznych przyjemności i dlatego nie czujemy Stwórcy.

To znaczy, że musimy popatrzeć na świat altruistycznymi oczami, czyli we właściwości obdarzania. Powiedzmy, że cały świat jest moim małym dzieckiem, które szaleńczo kocham. Jak ja bym wtedy z miłością patrzył na świat.

Ale to nie wystarczy, bo wtedy patrzyłbym egoistycznie. A my musimy patrzeć na niego z miłością altruistyczną, tj. jakby absolutnie niezależnie od siebie.

A teraz wyobraź sobie, że zamiast twojego dziecka, które jest dla ciebie całym światem, pojawia się obce, a jeszcze lepiej człowiek, którego nienawidzisz. I powinniście się skupić odrywając od swojego egoistycznego spojrzenia na świat przez pryzmat, który całkowicie was odwróci. I wtedy przez niego zobaczycie Stwórcę.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 04.02.2019 

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości