Wspólne pragnienie w grupie może zostać osiągnięte tylko poprzez wspólny cel. Powodem, który zobowiązuje nas do zjednoczenia, jest Stwórca, który przedstawia ten punkt, który nas wszystkich łączy. Ponadto, nie wolno nam zapomnieć o reszcie świata. Ponieważ nie będziemy mogli iść naprzód w naszej pracy, jeśli nie będziemy myśleć i  troszczyć się o tych, którzy potrzebują naszej pomocy, podczas gdy cierpią oni na tym świecie.

Musimy im pomóc i powinniśmy się pospieszyć, żeby za każdym razem podnieść ich coraz wyżej. Możemy to porównać z płynięciem statku przez śluzy Kanału Panamskiego. Statek wpływa do komory śluzy, gdzie poziom wody znajduje się na tym samym poziomie. Następnie zostaje zamknięta brama śluzy i napełnia się ona wodą, dzięki czemu statek zostaje wzniesiony na wyższy poziom, który odpowiada poziomowi wody w kolejnej śluzie, do której on następnie wpływa. Tam brama śluzy zostaje ponownie zamknięta, a statek zostaje wzniesiony jeszcze wyżej. W taki sposób, posuwa się on naprzód.

I w ten sposób musimy przeprowadzić wszystkie narody świata przez „śluzy”w wyższy świat. Najpierw musimy połączyć się z ludźmi, znaleźć z nimi wspólne punkty, „otworzyć dla nich bramy”, przybliżyć ich do nas, zintegrować w nasz system, tj. zamknąć bramę śluzy, a następnie zacząć podnosić ich wraz z poziomem wody w górę na nowy poziom.

Następnie przejdą oni do kolejnej „śluzy”, aby móc studiować w następnym kursie. W ten sposób będziemy mogli przenieść ich stopniowo z jednego świata do drugiego.

 Z lekcji do artykułu „Darowanie Tory”, 01.07.2012

Kategorie: Połączenie, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozwój