Wszystkie narody świata świętują Nowy rok jako zwykłe ziemskie święto, a tylko u Żydów jest on wyjątkowy: świętujemy stworzenie Adama. Jest to bardzo istotna data.

Pięć dni przed Nowym Rokiem (Rosz ha-Szana) nastąpiło stworzenie świata, a w dzień Nowego roku, w piątą godzinę nadejścia piątku został stworzony Adam. 

Wszystkie czerwone daty kalendarza żydowskiego poświęcone są nie materialnym świętom, a różnym duchowym działaniom, obejmującym stworzenie świata i stworzenie Adama. Dają one naszemu narodowi ogólne wskazówki celowego ruchu do przodu.

Adam – to dusza, czyli siłowa struktura, sieć sił, która podobno znajduje się gdzieś w przestrzeni i przedstawia sobą analogię Stwórcy.

Ale ona została stworzona z góry, pod wpływem Wyższej siły – dobra, miłości i emanacji.

Dlatego sama struktura znajdowała się w takim samym stanie emanacji, miłości, miłosierdzia w stosunku do siebie, ukazując sobą wewnętrzny, samowystarczalny „kokon”, który nie potrzebował się rozwijać, istniał sam w sobie. 

Aby zmusić tę strukturę do rozwijania się, trzeba było ją jakoś wstrząsnąć, dodać do niej element utrudnienia, gwałtownego zewnętrznego oddziaływania. Zostało to zrobione za pomocą dodatkowego systemu, który nazywał się Hava lub Ewa. Złamał on wewnętrzną równowagę Adama, co w rezultacie rozerwało strukturę od wewnątrz.

Na przykład, gdy następuje naruszenie równowagi w bombie atomowej z powodu nadmiernego zbliżenia się dwóch połówek, to masa krytyczna rośnie i zaczyna się samozniszczenie, które prowadzi do wybuchu jądrowego. To samo stało się i tutaj. Okazuje się, że w rzeczywistości świętujemy upadek człowieka. Wydawałoby się, że trzeba siedzieć w żałobie, pościć, płakać i posypać głowę popiołem.

Nie, świętujemy, bo dzięki rozbiciu możemy zebrać się z kawałków Adama i Ewy i doprowadzić do stanu, podobnego do Wyższej siły, która je stworzyła, i stać się równymi jej doskonałości i wieczności.

W ten sposób naprawiamy to, co Stwórca specjalnie rozbił dla nas, tak samo jak rodzice rozkładają puzzle dla dziecka, aby mądrzał, składając je. W tym całym działaniu trzeba zobaczyć przygotowanie Stwórcy, który odnosi się do nas z miłością, pragnąc, byśmy dotarli do Jego doskonałości, stali się równi Jemu.

Dlatego czcimy daną nam możliwość naprawy, jak święto. I tym jest Nowy rok. 

Z programu TV „Święta. Rosz ha-Szana” Nr.1, 06.08.2015

Kategorie: Izrael i narody świata, Święta