Pustynia, cz.1

 каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Ziemia – to jedyna planeta we Wszechświecie, gdzie możliwe jest życie. Nie mniej jednak na kuli ziemskiej istnieją obszary nienadające się do życia, jak na przykład – pustynia. Dlaczego na ziemi istnieją takie miejsca, w których praktycznie nie ma wody i bardzo trudno jest przetrwać?

Odpowiedź: Są miejsca na kuli ziemskiej, które nie są przeznaczone do ludzkiej egzystencji: biegun północny i południowy, a także obszar wokół równika, gdzie w większości istnieją pustynie. Wygląda na to, że dla homeostazy, równowagi w naturze, wymagane jest, żeby istniały takie ekstremalne warunki z ekstremalnym zimnem i ekstremalnym upałem.

Podobnie można zapytać, dlaczego istnieją cztery pory roku. Nie lepiej byłoby mieć stałą przyjemną temperaturę 25 stopni? Ale nie rozumiemy, że warunki zewnętrzne są odbiciem naszego stanu wewnętrznego. Na zewnątrz mają miejsce takie same procesy, jak i wewnątrz. Wewnątrz mnie zmieniają się zima, lato, wiosna, jesień: zimne stany i gorące, stany suchości duszy i życiodajnego deszczu.

Dlatego wszystkie warunki muszą być postrzegane, jako niezbędne do specjalnego cyklu klimatu, zmian nastroju w nieożywionym, roślinnym, zwierzęcym świecie i w człowieku. Cały wszechświat zbudowany jest w czterech etapach. Wszakże na świecie istnieją tylko dwie siły: siła obdarzania, emanacji (właściwość Stwórcy) i siła otrzymywania (właściwość stworzenia) a także przejście z jednej do drugiej i z powrotem.

Nie możemy znajdować się tylko w jednej sile otrzymywania – w niej nie można żyć. My teraz nareszcie przekonujemy się, że nie możemy nadal istnieć w takim egoizmie. Ale w jednej sile obdarzania też nie przeżyjemy – konieczne jest połączenie dwóch sił.

Nawet w świecie duchowym, który jest doskonały, nie możemy przetrwać bez naszego egoizmu, on jest nam potrzebny dla lewej linii, jako przeciwwaga do świętości. Bez niego niemożliwe jest uczyć się, wyobrażać sobie, zmierzyć duchowe – jedno ocenia się zawsze w stosunku do drugiego. Dlatego konieczny jest zarówno plus, jak i minus, których właściwą kombinację musimy osiągnąć.

Pytanie: Co to jest wewnętrzna pustynia?

Odpowiedź: Wewnętrzna pustynia jest gorąca i sucha. Są to bardzo trudne warunki, gdy nie ma drugiej siły – wilgotności i chłodu. Nie ma równowagi między dwiema siłami i dlatego jest tak trudno.

W przeciwstawnych warunkach, gdy jest bardzo zimno, także nie da się przeżyć. Na pustyni może być 70 stopni upału, a na biegunie – 70 stopni mrozu. I jedno i drugie – to problem.

Musimy dojść do równowagi dwóch przeciwstawnych sił, jak uczy nauka Kabały. I wtedy osiągniemy środkową linię, to jest równowagę między siłą obdarzania i siłą otrzymywania, i będziemy mogli dobrze żyć: w pokoju ze sobą nawzajem i każdy z samym sobą.

Jeśli kiedykolwiek uda nam się osiągnąć taką wewnętrzną korektę, o której mówi nauka Kabały, to tym my również wpłyniemy na zewnętrzny klimat i na naturę zwierząt, jak jest powiedziane, że wilk zamieszka wraz z barankiem.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z rozmowy o nowym życiu, 28.11.2017