Stworzenie świata – jak i kiedy
Pytanie: Jestem nauczycielką. Omawiamy teraz temat stworzenia świata. Po studiowaniu pierwszej części „Bereszit” („Na początku”) przystępujemy do tematu Wielkiego Wybuchu.
Jak możemy wyjaśnić widoczną sprzeczność między stworzeniem świata 5600 lat temu i czasem Wielkiego Wybuchu, który miał miejsce miliardy lat temu?
Odpowiedź: Wielki Wybuch wydarzył się około 14 miliardów lat temu. Jego przyczyną była iskra wyższego światła, która osiągnęła swój najniższy poziom obłóczenia w egoizm. Ona zawierała w sobie całą materię i energię naszego świata, z czego następnie rozwinął się cały Wszechświat.
Około 4 miliardów lat temu w wyniku zagęszczenia cząstek powstała nasza planeta.
Przez miliardy lat ona stygła, póki nie ukształtowała się atmosfera i pojawiło się na niej życie. Nic nie jest przypadkowe. Wszystkie działania są wynikiem realizacji informacji zawartej w tej pierwotnej iskrze światła.
Po ukształtowaniu się nieożywionej natury pojawiła się natura roślinna i zwierzęca, a potem powstał człowiek – wszystko po kolei, jak w teorii Darwina, tylko przyczyną powstania każdego gatunku była informacja pierwotnie zawarta w iskrze światła. W tej iskrze znajdowała się cała informacja o naszym Wszechświecie.
Dlatego zewnętrznie postrzegamy to jako pojawienie się jednego gatunku od innego, ale niepoprawnie traktujemy jako ewolucję gatunków. W rzeczywistości jest to realizacja informacyjnych genów (reszimo).
Człowiek powstał od małpy, jak pisze Ari w księdze „Drzewo Życia” („Ec Chajim”), setki tysięcy lat temu (patrz TES, cz. 3). Jednak pierwszym Człowiekiem, który odkrył, poznał Stwórcę, był Adam (słowo „adam” pochodzi od słowa „edame”, co znaczy „podobny do Stwórcy). Było to 5769 lat temu.
Od tamtego czasu rozpoczyna się nasza (żydowska) chronologia kalendarzowa. Począwszy od tamtej daty my wszyscy także powinniśmy osiągnąć poziom Stwórcy – poziom całkowitej naprawy egoizmu. Na to dano nam 6000 lat.