Jaki będzie człowiek przyszłości

Cel rozwoju ludzkości – zmienić nasze właściwości tak, aby zamknięte i głuche serce otworzyło się na spotkanie z innym sercem.

Ten cel z góry przypisany jest każdemu z nas przez naturę, z jego powodu odkrywamy w sobie nowe uczucia – zamieniamy swoje egoistyczne pragnienie w pragnienie oddawania. A to nowe nastawienie pozwoli nam zobaczyć nowy świat.

Pytanie: Co to takiego pragnienie oddawania?

Odpowiedź: Jest to chęć dawania, dzielenia się, dbania o innych. Człowiek chce całym sercem i duszą być związanym z tym, co znajduje się poza nim.

Ale na razie nie może w ten sposób obchodzić się ze wszystkimi, ponieważ oni jeszcze postępują egoistycznie i mogą zacząć go wykorzystywać. Dlatego zaczynamy od małej grupy, w której wszyscy chcą anulować swój egoizm i połączyć się ze sobą. W tym ogólnym dobrym wzajemnym pragnieniu zaczynamy odczuwać nową rzeczywistość.

Pytanie: Czy człowiek przyszłości będzie zupełnie inny od dzisiejszego, jakby przybysz z innej planety?

Odpowiedź: Zmieni się tylko jego stosunek do całego świata: nieżywego, roślin, zwierząt i ludzi. Będzie odczuwał wszystkich, jak siebie samego.

Nie stanie się to od razu, lecz stopniowo. Jeśli teraz zacznę się tak odnosić do wszystkich, to wejdą mi na głowę. Dlatego otwieram swoje serce tylko tym ludziom, którzy są gotowi tak samo z dobrocią odnosić się do mnie. W ten sposób łączymy się w jednego człowiek z jednym sercem. A wtedy we wspólnym pragnieniu, w naszym wspólnym sercu zaczynamy odczuwać nowy świat.

Z rozmowy o nowym życiu, 08.09.2015

Kategorie: Praca duchowa, Społeczeństwo przyszłości