Pytanie: Do Kabały doprowadziło mnie czysto egoistyczne pragnienie, aby przestać cierpieć i poprawić jakość mojego życia. Ale nigdy nie zastanawiałem się nad sensem życia.

Na początkowym etapie studiów zrozumiałem, że nie ma we mnie punktu w sercu, albo był bardzo mały lub głęboko ukryty. Regularnie oglądam lekcje, webinary. Czy mam szansę na postęp? Przecież pytanie o sens życia nie powstaje we mnie.

Odpowiedź: Powstanie. A po co żyjesz? Dlaczego się uczysz? Po prostu z ciekawości? Tak ci się wydaje. W rzeczywistości właśnie, dlatego że wszyscy chcemy poznać sens życia.

Przecież dla człowieka nie ma ważniejszego pytania niż to. Zwierzę nie ma takiego pytania, ono po prostu żyje łącząc się z każdą chwilą swojego istnienia. A człowieka interesuje przyszłość.

I jeśli ta przyszłość kończy się śmiercią, to pojawia się naturalne pytanie o sens wszystkich doświadczeń i tego, co przeżywa w każdej sekundzie. Dlatego człowiek, jako wielki egoista chce wiedzieć, czy jego cierpienie jest uzasadnione? Co będzie miał za to, że cierpi?

W rzeczywistości to pytanie dręczy wszystkich. Ale wielu specjalnie tłumi je w sobie. Są ludzie, którzy nie są w stanie stłumić tego i decydują, że muszą to odkryć. I Kabała zwraca się właśnie do takich ludzi.

Kabała nie ujawnia po prostu odpowiedzi na pytanie o sens życia, ale prowadzi nas, popycha w kierunku samego celu. I człowiek będąc jeszcze w naszym świecie, w tym życiu zaczyna pojmować wyższy cel. Wykracza poza granice materialnego życia, wznosi się ponad nie i wtedy odpowiedź na to pytanie staje się dla niego całkowicie jasna.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Sens życia