Pytanie: Przez całe życie staramy się poznać siebie. Ale w przeciwieństwie do zwierząt człowiekowi zawsze czegoś brakuje: czy to wiedzy, czy umiejętności … Dlaczego rodzimy się takimi – nie znamy samych siebie, nie rozumiemy, co jest dla nas dobre, a co złe?

Odpowiedź: Ponieważ znajdujemy się ponad zwierzęcym poziomem i należymy do poziomu człowiek. Na przykład koty przez dwa tysiące lat praktycznie nie zmieniły się.

Podczas, gdy człowiek nie stoi w miejscu, buduje dla siebie środowisko, które również przechodzi proces rozwoju: zmienia swoje cele i zadania. Dlatego człowiek – to istota społeczna. O zwierzętach nie możemy tego powiedzieć. Pomiędzy nimi też istnieją pewne wzajemne relacje, ale wszystkie one są założone przez naturę, pochodzą bezpośrednio od niej.

Retrospektywne spojrzenie na historię ludzkości dowodzi, że my również rozwijamy się według pewnego programu. Przy czym cały czas znajdujemy się w poszukiwaniu: jaką specjalność nabyć, jak usytuować się w społeczeństwie, w czym tkwi tajemnica szczęśliwej rodziny.

Człowiek musi obrabiać ogromną liczbę parametrów, z których każdy znajduje się w pewnej korelacji z innymi. Przypomina to w pewnym sensie pasjans w kartach, które za każdym razem można rozłożyć w inny sposób.

Pytanie: Według jakiej zasady ​​rozkładamy te „karty”?

Odpowiedź: Istnieje wiele parametrów i tylko część z nich jest nam znana. Ponieważ my wszyscy jeszcze nie do końca poznaliśmy swoją naturę. Nagle odkrywa się nam integralność kuli ziemskiej: my wpływamy na świat i świat wpływa na nas. I nie jesteśmy w stanie przetworzyć wszystkich tych parametrów.

Aby mieć choćby jakieś punkty orientacyjne w naszym życiu, zaczynamy badać ludzkie społeczeństwo. I widzimy, że w tej mierze, w jakiej człowiek jest zrównoważony ze swoim otoczeniem, czuje się dobrze, komfortowo, bezpieczne. Innymi słowy również w społeczeństwie ludzkim przestrzega się naturalnego prawa równowagi zgodnie z którym, przykładowo, powstaje balans pomiędzy ciepłem i zimnem.

Pytanie: Czy po to, aby osiągnąć równowagę z otaczającym środowiskiem, ważne jest dla człowieka poznanie samego siebie?

Odpowiedź: Dowiedzieć się, kim jestem i co sobą przedstawiam – to już jest specjalne badanie powyżej natury człowieka. Podobnie, jak możemy badać kota, a sam kot nie jest w stanie siebie badać – tak i my możemy badać siebie pod warunkiem, że wejdziemy na stopień, znajdujący się powyżej tego poziomu, na którym dzisiaj istnieje ludzkość. Tego naucza nauka Kabały.

Z rozmów o nowym życiu, 07.11.2013

Kategorie: Edukacja