Pokolenia X, Y i Z, cz. 2

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Kiedy Pan patrzy na siebie, na swoje pokolenie „baby boomers” i porównuje się Pan ze swoim wnukiem, który jest oddalony od Pana o kilka pokoleń, należy do pokolenia „A”, z pewnością widzi Pan dużą różnicę.

Co jest wewnętrzną przyczyną takiej różnicy? Dlaczego nowe pokolenia zupełnie inaczej postrzegają świat?

 Odpowiedź: Od momentu stworzenia naszego Wszechświata, od Wielkiego Wybuchu do dnia dzisiejszego, cały nasz rozwój był egoistyczny. Na początku ewolucja odbywała się na poziomie nieożywionej materii, zaczęły formować się atomy i łączyć się w molekuły. Następnie na powierzchni kuli ziemskiej pojawiły się rośliny, potem zwierzęta i na koniec człowiek, który również rozwija się już wiele dziesiątków tysięcy lat.

I cała ta ewolucja była spowodowana ze względu na rosnący egoizm wewnątrz materiału, na wszystkich poziomach: nieożywionym, roślinnym, zwierzęcym i ludzkim. Dlatego egoizm pokolenia mojego wnuka, oczywiście, jest o wiele większy od egoizmu mojego pokolenia: on więcej wymaga od życia. Przecież im więcej czasu mija od początku stworzenia, tym bardziej rozwija się materiał.

A jego rozwój wyraża się w tym, że zaczyna on wymagać większego napełnienia ilościowego i jakościowego. I dlatego jedno pokolenie odróżnia się od drugiego. Ponadto ma miejsce pewne przyśpieszenie pokoleń. Dawniej musiało przejść kilka stuleci, zanim różnica między pokoleniami stała się zauważalna. A dzisiaj już co dziesięć lat każde pokolenie jest zupełnie inne.

Egoizm rośnie i coraz więcej wymaga od życia. Dlatego współczesne pokolenie musi wiedzieć, jaki jest sens życia, jego istota, w jaki sposób można napełnić swoje egoistyczne pragnienie, które zwiększyło się w porównaniu z poprzednimi pokoleniami. Ono szybko orientuje się, co warto robić, a co nie. Krótko mówiąc jest bardziej egoistyczne.

Również, jakość egoistycznego pragnienia uległa zmianie. Człowiek już nie może zadowolić się drobnymi przyjemnościami, które były charakterystyczne dla starszego pokolenia. Pamiętam, kiedy kupili mi rower, przez dwa lata to była ogromna radość. A dla mojego młodszego wnuka jest niemal obojętne, czy ma rower, czy nie. On szuka bardziej jakościowych napełnień.

W dzieciństwie patrzyłem na samolot na niebie i nawet jego widok mnie inspirował. A mojego małego wnuka zabraliśmy na wycieczkę do Francji i byłem zaskoczony, jak spokojnie wszedł do samolotu, jakby to było najbardziej zwyczajne wydarzenie. Odniósł się do tego jak dorosły człowiek.

Na zewnątrz wydaje się, że to małe dziecko, ale w rzeczywistości wewnątrz to dorosły człowiek, który nie jest zainspirowany materiałem. Jego wrażenia i ich forma są zupełnie na innym poziomie.

Współczesne dziecko włącza komputer i z góry już wie, co tam powinno być. Jego wewnętrzna potrzeba podpowiada mu, jak każdy przycisk powinien działać. On wie, że komputer został przygotowany dla niego przez poprzednią generację i tak powinno być. To pokolenie przychodzi i odkrywa rzeczy, zawczasu wiedząc, że one są już stworzone.

Jest to bardzo swoiste, szczególnie dla ostatnich pokoleń. Przecież nasze pokolenie tylko dokonywało odkryć, tworzyło nowe rzeczy. Było to pokolenie, które nic nie miało. Wszystko dopiero zaczynało wchodzić do naszego życia: samochody, samoloty – my sami je tworzyliśmy.

A dla naszych wnuków stało się to zwyczajne – niebo i ziemia pełne są różnego rodzaju maszyn. I dlatego młodego człowieka już nic nie inspiruje: ani góry, ani supermarket, ani lunapark. Wszystko z góry jakby wydaje się oczywiste. Egoizm stał się bardziej udoskonalony, złożony i wymaga bardziej jakościowego napełnienia.

 Ciąg dalszy nastąpi…

Z rozmowy o nowym życiu, 18.04.2017