Święta duchowe: Sukkot i Simchat Tora
Święto Sukkot i jego symbole
Pięć dni po Dniu Sądu (Jom Kipur) rozpoczyna się święto Sukkot, czyli człowiek otrzymuje pięć wyższych świateł NaRaNCha’J i osiąga stan, w którym znajduje się pod wpływem otaczającego wyższego światła.
Aby otrzymać otaczające światło, musi wykonać w sobie działanie, zwane budowaniem szałasu, Sukki. Jest to ograniczenie, które jakby zamyka dostęp wyższego światła do niego, ponieważ człowiek nie chce go otrzymać dla swojego napełnienia, a chce je otrzymywać jedynie w celu własnej naprawy. Oznacza to, że kontynuuje tę samą linię: od Nowego Roku przez Jom Kipur do Sukkot.
W taki sposób człowiek buduje ekran, tzw. „schach”, „dach” – symbol tego, że przez ten dach przenika bardzo małe światło. Człowiek siedzi w cieniu szałasu siedem dni, co uosabia naprawę wszystkich jego siedmiu egoistycznych części rozbitej duszy: Chesed, Gwura, Tiferet, Necach, Chod, Jesod, Malchut. Dopiero po tym wychodzi z Sukki naprawiony i w ósmym dniu, Szmini Aceret, świętuje Darowanie Tory, czyli zaczyna otrzymywać Wyższe Światło już w formie obdarzania.
Pytanie: Czy dach, czyli „schach” lub „ekran”, jest wykonany z odpadów?
Odpowiedź: Tak, z gałęzi różnych drzew i łodyg wszelkiego rodzaju zbóż.
Pytanie: Odpady symbolizują rzeczy, które nie są dla nas ważne, a my je podnosimy, aby stały się ważne. Co dokładnie jest dla nas ważne?
Odpowiedź: To, co wcześniej uważaliśmy za nie istotne dla nas samych, ignorowaliśmy obdarzanie, miłość, bliskość z innymi ludźmi, „kochaj bliźniego jak siebie samego” – te właściwości, które musimy rozwijać – teraz wręcz przeciwnie, podnosimy je ponad swoją głowę. Czyli koniecznie chcemy je zrealizować.
Pytanie: W święto Sukkot używamy atrybutów czterech rodzajów roślin – wierzby, mirtu, palmowych gałązek i cytrusów. Co one symbolizują?
Odpowiedź: Uosabiają cztery etapy naszego egoizmu, które naprawiamy, jednoczymy się razem i wtedy możemy przyciągnąć na siebie Wyższe Światło.
Ciąg dalszy nastąpi…
Z programu telewizyjnego „Podstawy Kabały”