Pytanie: Artykuł Baal HaSulama „Pokój na świecie” mówi o takim rozwoju, który nieubłaganie prowadzi stworzenie do końcowego stanu, oraz o drodze przyspieszenia. Co przyspieszamy w każdym momencie czasu?

Odpowiedź: Nasz rozwój. Jeśli przyciągamy światło z góry, to na nas wpływa i rozwija nas. Kolejność rozwoju nie zmienia się, zmienia się prędkość, bo jeśli idziemy w tym samym kierunku, co cały ogólny proces, jesteśmy w niego włączeni i rozwijamy się szybciej. Nazywa się to „achiszena” (droga przyspieszonego rozwoju). A jeśli nie idziemy razem z nim, nadal rozwijamy się, ale wbrew naszym pragnieniom. To się nazywa „beito”, tzn. wszystko w swoim czasie.

Pytanie: W każdej chwili coś się nam przydarza, i prowadzi człowieka do naprawy. A co my tu przyspieszamy: skracamy bieg wydarzeń?

Odpowiedź: Zgadza się. Przyspieszamy czas.

Pytanie: Czy te wydarzenia mają wtedy miejsce na innej płaszczyźnie?

Odpowiedź: Wydarzenia te mogą szybko przeminąć, zmieniać nas, za każdym razem wprowadzać w nowy stan, a czasami mogą nas spowolnić. Ogólnie ujmując, pomagają nam uświadomić sobie, gdzie jesteśmy i co powinniśmy robić dalej. To zależy od nas, czy prawidłowo zareagujemy na to, co nam robi Stwórca. Jeśli prawidłowo zareagowaliśmy na jakieś wydarzenie i skróciło się ono do jednej chwili, oznacza, że byliśmy w stanie zrozumieć, uświadomić sobie, uwzględnić w sobie wszystkie zmiany, które Stwórca chce w nas wywołać.

Pytanie: Jak możemy to zrozumieć? Przecież Stwórca nie daje instrukcji.

Odpowiedź: Stwórca dał nam kompletną i najprostszą instrukcję. Mówi tak: jeśli połączycie się między sobą, to pójdziecie naprzód właściwą drogą. To wszystko. Czego tu nie rozumieć?

Pytanie: A jak powiązać to, że łączymy się w grupie, w dziesiątce, z wydarzeniem, które zachodzi?

Odpowiedź: Kiedy łączymy się ze sobą, przepuszczamy przez siebie światło Stwórcy na całą ludzkość, szczególnie na jej pragnienia i właściwości, które są dalekie od prawidłowego stworzenia. I okazuje się, że cały świat się rozwija.

Z lekcji według artykułu „Pokój na świecie”, 20.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Izrael dzisiaj, Praca duchowa

Pytanie: Co oznacza stan „Wyobrażam sobie Stwórcę przede mną cały czas”?

Odpowiedź: Musisz sobie wyobrazić, że Stwórca jest zawsze gotowy aby się z tobą połączyć. Zawsze!

Pytanie: Jak można nieustannie podtrzymywać to połączenie?

Odpowiedź: Jest to możliwe tylko w tym przypadku, gdy masz ku temu powód: potrzebujesz Stwórcy, a On być może potrzebuje ciebie.

Pytanie: Czy nie można zwrócić się do Niego bez powodu? Czy trzeba, żeby była uzasadniona przyczyna?

Odpowiedź: Oczywiście. Musisz poczuć, że Stwórca jest ci niezbędny i dlaczego potrzebujesz Go. Więc wyraź to.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 24.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Wychodzi na to, że praca człowieka dla otrzymania od Stwórcy właściwości „Liszma” niezbędna jest tylko do uzyskania chisaronu i kli – napełnienie zaś nigdy nie zależy od człowieka, lecz jest prezentem od Stwórcy. (Baal HaSulam. Szamati 5)

Pytanie: Dlaczego moja niezdolność do osiągnięcia napełnienia nazywa się darem od Stwórcy?

Odpowiedź: Ponieważ otrzymałeś to od Niego i nie potrzebujesz niczego więcej poza pragnieniem, pracy dla Stwórcy. Jeśli je posiadasz, możesz robić postępy aż do końca stworzenia. Dlatego to, co otrzymałeś od Stwórcy, jest bezcenne. To jest właśnie dar.

Z lekcji na temat „Wszystko osiąga się siłą modlitwy”, 26.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Temat: Odkrycie rzeczywistości

Wszystko, co się teraz nam przydarza, jest organizowane przez wyższą siłę. A nasza praca polega na tym, aby zacząć odczuwać, że Stwórca zrobił miejsce, aby wypełnić tę wolną przestrzeń Jego właściwościami, siłami, intencjami i działaniami. Nazywa się to odkryciem Stwórcy w tej rzeczywistości, w której się znajdujemy.

Nie ma odległych pozaziemskich światów – jesteśmy w jednej rzeczywistości, która nazywa się „świat” – nasze pragnienie. W tym pragnieniu musimy odkryćć właściwości Stwórcy. Cała ta rzeczywistość jest naszym pragnieniem, które musimy naprawić, a wtedy świat zostanie wypełniony właściwościami Stwórcy. W ten sposób odkryjemy Go: „rozpoznamy Stwórcę po Jego czynach” wewnątrz swojego pragnienia, a nie gdzieś na zewnątrz.

Oznacza to, że konieczne jest zrozumienie, że wszystko, co czuję w mojej rzeczywistości, dzieje się tylko w moim pragnieniu. Wydaje mi się, że jestem ja i ten świat, a w istocie wszystko dzieje się w pragnieniu. Główne pytanie polega na tym, jak zmienić, naprawić swoje pragnienie, aby było w całości wypełnione obecnością Stwórcy.

Pytanie: Co to znaczy wypełnić rzeczywistość obecnością Stwórcy?

Odpowiedź: Cała rzeczywistość, z wyjątkiem jednego punktu, w którym czuję swoje „ja” jest Stwórcą. Nie ma nic więcej. Nie ma nikogo oprócz Niego, a my jesteśmy wewnątrz wyższej siły. Pytanie brzmi, jak możemy to odkryć? To jest właśnie kwestia postrzegania (odkrycia) rzeczywistości. Ujawnienie wyższej siły zaczyna się od odnalezienia siebie w ukryciu. Nasz punkt znajduje się w ACHAP wyższego stopnia (w jego dolnej tylnej części).

Cały świat jest ACHAP wyższego, jego odwrotną stroną, która opróżniła się z wszelkiego światła i dlatego nie odczuwamy obecności Stwórcy w świecie. Ale jeśli skrócimy siebie w stosunku do tego świata, staniemy się zarodkiem w łonie matki, a wyższy zacznie nad nami pracować i rozwijać nas.

Skrócić siebie oznacza, zamiast swojego obecnego postrzegania świata, odczuwanie Stwórcy i odwrotnej strony wyższego stopnia. W taki sposób zmieni się całe moje zachowanie. W końcu jak bym się zachował, gdybym wiedział, że znajduje się w wyższym? Prawdopodobnie całkowicie anulowałbym się przed Nim – jedynym problemem jest to, że Go nie czuję.

Ale dlaczego wyższy skrócił Siebie i nie pozwala mi Siebie poczuć? Ponieważ chce dać mi wolność wyboru, aby nie czując Stwórcy, zachowywać się tak, jakby On mnie napełnił! To znaczy, nie zachowuję się jak dziecko, które zostało samo w domu, ale zachowuję się dobrze i właściwie, jakby rodzice byli razem ze mną.

Pytanie: Co to znaczy wypełnić rzeczywistość właściwościami Stwórcy?

Odpowiedź: To znaczy, być maksymalnie blisko właściwości obdarzania. Pierwszym działaniem, wymaganym od nas, egoistów jest skrócenie. Redukuję swój egoizm, próbując cały czas upodobnić się do wyższego i zachowuję się tak, jakby On napełniał cały świat. Nazywa się to: „Nikt mi nie pomoże, oprócz mnie samego”, nie czuję wyższej siły, ale postępuję tak, jakby była obok mnie. Nie zachowuję się jak dziecko pozostawione samo, ale zachowuję się tak, jakby moi rodzice byli w domu. Okazuje się, że muszę zbudować w sobie duchowy program.

Lecz nie wiem, jak się zachować, i dlatego zwracam się z prośbą do wyższego, i wtedy On zaczyna ze mną grać…

Z lekcji na temat „Postrzeganie rzeczywistości”

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Pytanie: Wszyscy mamy wspólne pragnienie osiągnięcia obdarzania i wspólne przekonanie, że musimy prosić Stwórcę o obdarzanie. Czego nam jeszcze brakuje?

Odpowiedź: Brakuje prawdziwego pragnienia, prawdziwego dążenia, prawdziwego połączenia między sobą, tak aby było jedno pragnienie z jednym dążeniem. Ale to formuje się stopniowo.

Pytanie: Czy możliwe jest wznoszenie modlitwy, mocą naszego pragnienia, aby Stwórca dał nam właściwość obdarzania?

Odpowiedź: Tak, oczywiście. Tylko tak otrzymujemy: prosimy – Stwórca daje, prosimy – Stwórca daje.

Pytanie: Jeśli przyjaciel w dziesiątce proponuje wykonanie takich ćwiczeń, czy wszyscy powinni się zgodzić?

Odpowiedź: Naturalnie, mędrcy kabalistyczni wyraźnie o tym mówią. W tym przypadku bardzo ważne są nasze intencje, aby każdy był całkowicie w tej prośbie, jak można najbardziej wewnątrz niej, abyście wszyscy zjednoczyli się razem i aby wasze pragnienie było zjednoczone, jakby pochodziło z jednego serca, i abyście prosili tylko o jedno: o swojego przyjaciela lub o Stwórcę.

Pytanie: Jeśli nasz przyjaciel jest chory i nie może przychodzić na lekcje, czy możemy również poprosić za niego?

Odpowiedź: Tak. Jeśli będziemy bardzo prosić za przyjaciela, modlić się za niego, to dodamy nasze siły, nasze modlitwy, nasze prośby do jego prośby, być razem z nami zdrowymi. Wówczas wszystko ułoży się.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 24.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W artykule Baal HaSulama „Jaka powinna być miara wiary w nauczyciela” jest powiedziane, że mają oczy, ale nie widzą, gdzie „u nich” oznacza, że do czasu gdy człowiek znajduje się we władzy wielu, nazywa się „u nich” i nie widzą prawdy. Kto to jest wielu? Czy to jest nasze fizyczne środowisko, które jest dalekie od prawdy?

Odpowiedź: Nie, to my sami, władza naszego egoizmu, która nie pozwala nam zobaczyć prawdy.

Pytanie: Co zatem musi się wydarzyć w umyśle, aby zrozumiał, że istnieje jedna prawda? Czy w tej kwestii jest jakiś udział rozumu, czy tylko Stwórca decyduje o wszystkim?

Odpowiedź: Nie, o wszystkim decydujesz ty, gdy prosisz Stwórcę. Na tym polega rola rozumu.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.10.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Mówi Pan, że informacje odbierane przez nasze oko są odbijane „na ekranie” z tyłu naszej głowy.

Odpowiedź: Nie. Nic nie jest postrzegane przez oko – oko nie istnieje. Nie ma również „tylnej części głowy”. Nie ma nic oprócz egoistycznego pragnienia, napełnienia siebie, które pokazuje mi, że jestem „zbudowany” w ten sposób: mam oczy, głowę, ręce, nogi. Ale w takiej formie rysuje mnie moje pragnienie przyjemności. A także rysuje, że jakby istnieją jakieś obiekty poza moim ciałem.

Pytanie: Czy oznacza to, że tak postrzegamy Stwórcę jako ukrycie? Taka jest nasza rzeczywistość?

Odpowiedź: To, co widzimy, a dokładniej co czujemy ( mówimy „widzimy”, dlatego że wzrok jest najpotężniejszym organem naszego doznania) jest to różnica między nami a Stwórcą, – cień naszego egoistycznego pragnienia na wyższym świetle, na białym ekranie. Dlatego widzę tylko wszelkiego rodzaju osobiste pragnienia, różne właściwości zawarte w moim egoistycznym pragnieniu.

Innymi słowy to, nieożywiona natura, rośliny, zwierzęta, człowiek – wszystko to są cztery poziomy mojego pragnienia rozkoszowania się: szoresz, alef, bet, gimel, dalet, które ukazują mi się w tej postaci na tle białego światła. Ponieważ odczuwam jedynie swoje pragnienie napełnienia siebie! A co ze światłem? A światło jest tłem, na którym widzę swoje pragnienie otrzymywania przyjemności.

Tak więc kiedy to pragnienie stanie się takie jak światło, nie będzie mi ono zasłaniać światła od mnie i będę mógł w pełni odczuć Stwórcę. A na razie zamiast Stwórcy dostrzegam tylko swoje egoistyczne pragnienie. Inaczej mówiąc, wszyscy, którzy mnie otaczają, są częścią mojego egoizmu.

Z 6 lekcji kongresu

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Pytanie: W pierwotnych źródłach jest napisane, że wyższe światło przebywa w miejscu radości. Ale nasze działania na rzecz zjednoczenia zawsze polegają na przezwyciężaniu egoizmu, odrzucaniu siebie nawzajem, a nie na radości. To zawsze jest wysiłek, to zawsze jest trudne. Jak połączyć te dwie rzeczy?

Odpowiedź: Należy to robić stopniowo, wspierając się wzajemnie. Jeśli rozumiecie, co należy zrobić, oznacza to, że należy porozmawiać między sobą o tym, jak to osiągnąć, jakimi wysiłkami i tak dalej. Zobaczycie, że nie jest to takie trudne. Jeśli macie już jakieś wzajemne zrozumienie tego, co dzieje się między wami, to przezwyciężycie wszystko.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.10.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy radość pojawia się po modlitwie?

Odpowiedź: Zwykle po modlitwie odczuwamy radość, ponieważ powiedzieliśmy Stwórcy o naszych problemach, o naszych prośbach i o tym, czego od Niego chcemy, oczekujemy i jesteśmy pewni, że to otrzymamy. Dlatego kończymy naszą modlitwę w radości i odchodzimy od Stwórcy.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że powinniśmy radować się, ponieważ pojawiła się modlitwa, w której możemy bardziej czuć siebie nawzajem, łączyć się ze sobą?

Odpowiedź: Poczuć siebie nawzajem, połączyć ze sobą powinniśmy zanim zaczniemy się modlić. Przed modlitwą!

Modlitwa jest wielką siłą, w zasadzie jest to jedyna forma zwrócenia się do Stwórcy. Wszystko inne to wszelkiego rodzaju śpiewy, a modlitwa jest prawdziwym zwróceniem się do Stwórcy: co chcesz powiedzieć Stwórcy, czego pragniesz od Niego.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 24.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Każdy człowiek w społeczeństwie jest jak trybik połączony z innymi zębatkami, które są umieszczone w jednej maszynie, gdzie wolny trybik nie ma swobody ruchu w sensie jego własnej indywidualności, ponieważ uczestniczy w ruchu wszystkich trybików jako całości w określonym kierunku, sprawiając że cała maszyna jest zdolna do wypełnienia swojego ogólnego przeznaczenia. (Baal HaSulam, „Pokój na świecie”)

Pytanie: Gdzie jest napęd w mechanizmie tych trybików? Co je wprawia w ruch?

Odpowiedź: Oczywiście, że Stwórca. Czy jest jeszcze ktoś inny poza Nim?

Komentarz: Zazwyczaj w takich mechanizmach jest jakieś główne koło zębate, które obraca wszystkimi pozostałymi.

Odpowiedź: To Stwórca. Musimy osiągnąć punkt, aby się swobodnie obracać, rozumiejąc, co Stwórca chce z nami zrobić i być z Nim w całkowitej zgodzie. W każdej chwili człowiek musi być świadomy, że znajduje się we władzy Stwórcy i chce postępować tak, jak Stwórca postępuje z nim.  Musi pozostać całkowicie wolny, w odniesieniu do zaleceń Stwórcy. Oznacza to, że co mu Stwórca nakazuje, człowiek wypełnia z całkowitą gotowością swojego umysłu i serca.

Pytanie: Jak mogę poczuć, co Stwórca chce ze mną zrobić, i nie przeszkadzać Mu?

Odpowiedź: Zrelaksuj się. Relaksować się, oznacza zgodzić się całkowicie z wyższym zarządzaniem.

Komentarz: Ale czasami chciałoby się przejąć inicjatywę.

Odpowiedź: Twoja praca polega na tym, aby być w całkowitej zgodności ze Stwórcą.

Z lekcji według artykułu „Pokój na świecie”, 21.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Wolna wola