Pytanie: Czy powinno się w grupie rozwijać przedsmak przyjemności na przyszłych stopniach i odświeżać wspomnienia dobrych stanów, które były w przeszłości?

Odpowiedź: Tak, zdecydowanie. To wspiera człowieka na duchowej drodze.

Pytanie: Czym jest siła życiowa i jak możemy ją uzyskać z działania czasu? Przecież w duchowości nie ma czasu.

Odpowiedź: W takim stopniu, w jakim chcesz wznieść się ponad swoją naturę otrzymywania i dążyć, aby być w naturze obdarzania, zaczynasz zbliżać się do duchowości, otrzymywać nowe siły i odkrywać źródło tych sił – Stwórcę.

Pytanie: Co to jest życiodajna siła świętości? Czy jest w nas teraz?

Odpowiedź: Siła życiodajna to taka siła, która cię utrzymuje i daje siłę do nauki, słuchania, przychodzenia na lekcje, wzajemnego współdziałania z przyjaciółmi i tak dalej. Oczywiście, że masz ją w sobie. Gdyby tej siły nie było, byłbyś zupełnie osłabiony.

Pytanie: Jak przekonać ciało, że jest zobowiązane, do otrzymania życiowej siły od duchowości?

Odpowiedź: Nieustannie mówić mu o tym.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 08.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Co pomaga nam ujawnić formy zachowania Stwórcy w dziesiątce?

Odpowiedź: Nasze dążenie do zjednoczenia. Musimy starać się połączyć, a jeśli zrobimy to nieprawidłowo, wtedy Stwórca zacznie nas poprawiać.

Pytanie: Co pomoże mi uświadomić sobie różnicę pomiędzy moim codziennym dążeniem do zjednoczenia w dziesiątce a tym, jaką formę Stwórca najwyraźniej pokazuje mi? Na co powinienem zwrócić uwagę?

Odpowiedź: Na przyjaciół. Stwórca obleka się w przyjaciół. Powinieneś poczuć poprzez nich, jakie jeszcze niedokończone relacje masz z nimi, i w taki sposób otrzymasz formę zbliżenia się do Stwórcy.

Pytanie: Jak mam być szczery sercem wobec przyjaciół, aby ich nie odpychać?

Odpowiedź: Aby to zrobić, należy właściwie podnieść wielkość połączenia z przyjaciółmi ponad wszystko inne na świecie. Jak jest powiedziane: albo zjednoczenie, albo śmierć.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 03.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy można sobie wyobrazić, że mój egoizm to Stwórca, ale jest to zły Stwórca?

Odpowiedź: To nie jest Stwórca. To taka właściwość, specjalnie stworzona przez Stwórcę, aby pomóc nam skierować się w stronę Stwórcy, który jest Dobry i emanuje dobro.

Pytanie: Jakie powinny być działania, aby poczuć głębię jedności w dziesiątce?

Odpowiedź: Działania w kierunku połączenia. To właśnie one doprowadzają nas do poczucia jedności, jej wymiaru, głębi itd. Nie potrzebujemy niczego innego, jak tylko zjednoczenia między nami.

Pytanie: Kiedy w poznawaniu wiedzy ujawniamy brak podobieństwa właściwości, to metoda Kabały zaleca nam, abyśmy podążali wiarą ponad wiedzę. Jak wiara rekompensuje brak podobieństwa właściwości?

Odpowiedź: Wiara nie rekompensuje braku podobieństwa właściwości, a pomaga zbliżyć się do Stwórcy, chociaż nadal istnieje różnica we właściwościach między Stwórcą a człowiekiem. Następnie właściwości te wyrównują się w pewnym stopniu i człowiek zaczyna bardziej odczuwać Stwórcę i tak przechodzi od stopnia do stopnia.

Pytanie: W artykule „Szamati” jest powiedziane, że człowiek będąc w najgorszym stanie, już poniżej którego być nie może, nie powinien wychodzić spod zarządzania Stwórcy. Jak to jest możliwe?

Odpowiedź: Jeśli człowiek czuje że jest pod zarządzaniem Stwórcy, to znaczy, że powinien dołożyć jeszcze większych wysiłków, aby nie wyjść spod tej władzy.

Z lekcji na temat „Umacniamy się w tym, że „nie ma nikogo oprócz Niego”, 11.10.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Na tym kongresie często mówiono o wstydzie. Dlaczego po każdym działaniu, czy to modlitwie, czy dyżurze, pojawiają się wątpliwości i strach: czy zrobiłem to prawidłowo, czy nie?

Odpowiedź: Po to, by popychać was jeszcze dalej, bardziej prawidłową drogą i abyś właściwie ocenił siebie. Tak więc, jest to dobrze.

Pytanie: Na kongresie, na zebraniu przyjaciół, jeden z nas mówił i płakał, ja też, niespodziewanie rozpłakałem się, jak zresztą wielu innych. Potem, gdy przyjaciele rozmawiali na posiłku, nastąpiło natychmiastowe włączenie. Nigdy wcześniej nie widziałem takiego skupienia i otwarcia serc. Ale nie rozumieliśmy, co powinniśmy zrobić dalej z tym otwarciem serca?

Odpowiedź: Uchwyćcie Stwórcę, zmuście Go aby zniżył się i napełnił was. Oto, co należy zrobić. Ale to przyjdzie instynktownie. Wszystko się wam uda.

Pytanie: Jak możemy otworzyć serca nawzajem i przed całym kongresem a jednocześnie myśleć o przyszłości, aby nasza praca przyniosła korzyść przyszłym pokoleniom, tak jak my korzystamy z tego, co zostawili nam ci którzy przebyli tę drogę przed nami?

Odpowiedź: Jeśli staramy się iść do przodu w coraz lepszej więzi między nami, to niewątpliwie Stwórca nam pomoże, będzie nam towarzyszył i tak osiągniemy nasz cel.

Pytanie: Jest takie wrażenie, że w naszych przejawieniach miłości panuje jakieś zamieszanie, ponieważ napływają nieustanne wyjaśniania. Gdzie popełniamy błąd? Jak możemy dokładniej wykonać to, co radzi Pan i Rabasz?

Odpowiedź: Ciągle popełniacie błędy i potykacie się. Przez to cały czas powinniście wyjaśniać, o co się potykacie, gdzie upadliście, jak podnieść się i kontynuować drogę. Szukajcie!

Z lekcji nr 2 Międzynarodowego kongresu kabalistycznego „Odkrywamy serca”, 30.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

„Przez całe moje życie dorastałem wśród mędrców i nie znalazłem nic lepszego, od milczenia”. (Traktat Awot 1:17)

Pytanie: Dlaczego jest taka wysoka wielkość w milczeniu – „nie znalazłem nic lepszego”?

Odpowiedź: Dlatego że człowiek w zasadzie powinien rozmawiać sam ze sobą. A kiedy rozmawia ze sobą, przez to zaczyna przestawiać się na Stwórcę.

Pytanie: Modlitwy są napisane jednak słowami, odmawiane są trzy razy dziennie, kiedy trzeba. Jest czas na odmawianie modlitw. Dlaczego?

Odpowiedź: To jest dla tych ludzi, którzy nie umieją milczeć. Dla tych ludzi, którzy muszą coś koniecznie wyrazić, wypłakać i tak dalej. Zwykle, jeśli człowiek może wyrazić to wszystko w sobie, jest to najlepsze ze wszystkiego, silniejsze od wszystkiego. To takie krzyczące milczenie.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 21.09.2023

Kategorie: Modlitwa, Intencja, Wiadomości

Pytanie: W jaki sposób wiedza zdobyta w wyniku naszych studiów wpływa na miarę wiary?

Odpowiedź: W stopniu, w jakim studiujesz zgodnie z zaleceniami kabalistów, zaczynasz dostrzegać swoje egoistyczne właściwości i rozumiesz, że nieustannie zmuszają cię do krytycznego odnoszenia się do świata, do Stwórcy, do przyjaciół i do pełnego usprawiedliwiania siebie. Jest to wynikiem normalnej nauki.

Z drugiej strony, jeśli człowiek widzi, jaki ohydny jest w swoim egoizmie, to zaczyna być wobec siebie krytyczny i prosi Stwórcę, aby go naprawił. Od tego punktu zaczyna się droga naprawy.

Pytanie: Czym w danym przypadku różni się wiara ponad wiedzą od wiary w nagrodę?

Odpowiedź: Wiara w nagrodę jest wiarą egoistyczną, gdy dążę do otrzymania zapłaty za włożone wysiłki. A wiara ponad wiedzę to pragnienie wzniesienia się ponad egoizm i zjednoczenia się ze Stwórcą bezpośrednio we wzajemnym obdarzaniu.

Pytanie: Jak wzmocnić miarę wiary i nie popaść w rozpacz z powodu uświadomienia sobie oddzielenia od Stwórcy?

Odpowiedź: Jeśli będziecie łączyć się z przyjaciółmi i razem pracować na powodzenie waszego wspólnego wzniesienia, na rzecz połączenia między wami i Stwórcą, wówczas odniesiecie sukces. Stwórca pokazuje nam, jak małymi, bezsilnymi egoistami jesteśmy właśnie po to, abyśmy wybrali właściwą drogę.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 06.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jest powiedziane: jeśli Tora oddala od miłości do Stwórcy, to nazywa się to „eliksirem śmierci”. Stwórca często oddala nas od Siebie z powodu naszego egoizmu. W jakim przypadku Tora przybliża nas do Stwórcy, a w jakim przypadku staje się eliksirem śmierci?

Odpowiedź: W Psalmach podany jest przykład, kiedy jeleń uciekając przed człowiekiem, nieustannie ogląda się wstecz, aby sprawdzić, czy udaje mu się zwiększyć dystans, czy nie. Tak samo jest ze Stwórcą.

Nawet w tym przypadku, gdy Stwórca oddala się i pokazuje nam to, postępuje tak tylko po to, abyśmy biegli za Nim i próbowali Go dogonić. Dlatego zawsze powinniśmy podążać za myślą, że Stwórca pragnie, abyśmy Go dogonili.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 03.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Czym różni się praca oczyszczenia od naprawy, która nazywa się świętością? Dlaczego dla nabycia właściwości świętości musimy wzmacniać własną niższość?

Odpowiedź: Nie ma potrzeby niczego wzmacniać, trzeba tylko dążyć do pozytywnych działań, do pozytywnych uczuć. A potem poczujesz przez to, co się z tobą dzieje. Jakość oczyszczenia zależy od twojego dążenia, połączenia z przyjaciółmi. Pragnienie zjednoczenia się z nimi prowadzi do oczyszczenia z egoizmu.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 05.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Zabawa jest bardzo ważnym środkiem rozwoju. Kiedy się bawimy, rozwijamy nowe relacje i połączenia.

Powszechnie wiadomo, że dzieci potrzebują zabawy, aby się rozwijać, dlatego kupujemy im gry i wkładamy wiele wysiłku w opracowanie zabaw najbardziej odpowiednich dla każdego etapu ich rozwoju, w przypadku nas, dorosłych, nie jest to już takie oczywiste. Tak naprawdę nie lubimy grać. Nasze relacje szybko się pogarszają, jeden drugiego poniża, co kończy naszą zabawę.

W rezultacie wiele tracimy z tego, co możemy czerpać z życia. Jako dorośli nie analizujemy wszystkich naszych możliwości, i w ten sposób wstrzymujemy nasz dalszy rozwój.

Zamieniliśmy nasze codzienne życie w swego rodzaju więzienie. Oznacza to, że musimy wyglądać, zachowywać się i mówić w określony sposób, najlepiej tylko w określony sposób – w przeciwnym razie nie będziemy pasować do innych i nie zyskamy ich szacunku. Bez ich szacunku jesteśmy traktowani w sposób, który nas krzywdzi. Cierpimy z powodu życia w takim więzieniu, ale stało się to tak zakorzenione, że nie możemy od niego uciec.

Istotą naszej gry jako dorosłych powinno być pozytywne traktowanie siebie nawzajem, nawet jeśli nie mamy na to ochoty, i uczenie innych, aby robili to samo. Taki sposób gry naśladowałby wyższy stan pozytywnego połączenia, do którego rozwija nas natura, i w taki sposób przyciągnęlibyśmy pozytywne siły połączenia do naszych relacji, które znajdują się w naturze, moglibyśmy wtedy czuć się szczęśliwsi, pewniejsi siebie i nasze życie ukierunkowałoby się na jeden cel.

Źródło: https://michaellaitman.medium.com/why-adults-should-play-b4aec06acaf4

Kategorie: Artykuły w mediach, Egoizm, Natura, Nowe publikacje, Połączenie, Prasa i my, Rozwój, Społeczeństwo

Pytanie: Jaki rodzaj pracy należy wykonać w dziesiątce, gdy Stwórca odpycha ją, a następnie przywołuje do Siebie?

Odpowiedź: W dziesiątce musimy pracować, próbując nieustannie zbliżać się do siebie nawzajem a od nas do Stwórcy. Tutaj nie ma innej możliwości, jak tylko stworzyć wokół nas wspólne pole sojuszu, z którego zwracamy się do Stwórcy, przekonujemy Go, aby nam pomógł i przybliżył nas do Siebie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 02.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie