Pytanie: Na spotkaniach i na lekcjach nasz egoizm zostaje zauważalnie naprawiany. A jak prawidłowo pracować samemu w domu, żeby to było odczuwalne?

Odpowiedź: Gdy jesteś w domu, powinieneś czytać kabalistyczne teksty lub słuchać lekcji. Wtedy twój czas nie będzie zmarnowany i będziesz nieprzerwanie przechodził przez właściwe stany.

Pytanie: Co oznacza głębia serca i dlaczego człowiek nie zniża się do niej?

Odpowiedź: Nie znamy głębi serca. Poznajemy ją w drodze do celu stworzenia, kiedy stopniowo odkrywa się przed nami nasze serce. Ale ogólnie, powinniśmy starać się całym sercem odczuwać Stwórcę i przyjaciół, tak blisko jak to możliwe.

Pytanie: Jak możemy osiągnąć poczucie świadomości wielkości Stwórcy, tak aby nawet oddech powietrza, wdychać z wdzięcznością?

Odpowiedź: Zależy to od twoich systematycznych wysiłków podejmowanych na bieżąco. Ale chodzi o to, że musisz przyłączyć się do grupy, a grupa do ciebie, w przeciwnym razie to nie będzie trwałe.

Pytanie: Jeśli odkrywa się nam nasze zło, to na każdym stopniu będzie przejawiane w dawkach, trochę więcej i coraz więcej? Czy może odkryje się jednorazowo i do końca naprawy będziemy musieli pracować z tym, co zostało odkryte?

Odpowiedź: Nie, zło odkrywa się tylko w takim stopniu, w jakim człowiek może z nim pracować. Dlatego na każdym stopniu będzie się odkrywać coraz bardziej. Tak więc nie obawiajcie się, ponieważ całe odkrycie zła jeszcze przed nami.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W artykule Baal HaSulama: Czym są „podpory w Torze” w pracy duchowej, jest fraza: „Albowiem w pracy dzieje się tak, że jeśli myśl prowadzi do działania…”. Czy wynika z tego, że człowiek zarządza myślą?

Odpowiedź: Oczywiście, możemy to robić. Wszystko zależy od stopnia naszej bliskości ze Stwórcą.

Pytanie: Jaka jest różnica między Torą a przykazaniem i jak ta różnica wyraża się w naszej pracy w grupie?

Odpowiedź: Tora jest ogólnym odnoszeniem się do przyjaciół, a przykazanie jest osobistą relacją.

Pytanie: Co jest ważniejsze, prośba grupowa czy osobista?

Odpowiedź: Oczywiście, grupowa.

Pytanie: Jak stale podtrzymywać życiową siłę w grupie i czy jest to możliwe?

Odpowiedź: Możecie to robić razem a wtedy poczujecie, jakbyście unosili się balonem w powietrze.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 17.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Komentarz: Igor zadaje pytania dotyczące tematu artykułu Baal HaSulama „Wolność”: „Ten cytat nie pasuje jakoś do tego, co Pan mówi. W artykule jest napisane: „Na świecie nie ma żadnego egoizmu, dlatego że nie ma ani jednej wolnej jednostki, która zarządzałaby sobą“. Jak to nie ma egoizmu? Mówi Pan przecież, że wszyscy jesteśmy egoistami“.

Odpowiedź: Ale to nie jest nasz egoizm, to nie jest nasz wybór. To jest nasza natura, która jest nam narzucona. Oczywiście musimy szukać sposobów, jak się od niej uwolnić, jak ją naprawić. Po to właśnie istnieje nauka Kabały. Jeśli stopniowo będziemy naprawiać naszą naturę, to zobaczymy, że istnieje sposób, aby wznieść się ponad egoizm i żyć według innych praw.

Pytanie: Kiedy więc mówi się, że na świecie nie ma egoizmu, ponieważ nie ma tu ani jednej wolnej jednostki, oznacza to, że powinniśmy chcieć przybliżyć się do wolności. Zatem, jeśli zatrzymać człowieka na ulicy, jak cały czas Pan twierdzi, i powiedzieć mu: „Jesteś egoistą”, to odpowie: „Jakim egoistą jestem?” Oznacza to, że nie ma świadomości zła. Kiedy przychodzi ta świadomość?

Odpowiedź: Po to, należy rozpocząć naukę Kabały. Stopniowo, w ciągu dosłownie kilku miesięcy, człowiek zaczyna rozumieć, że egoizm kieruje nim i nie może nigdzie przed nim uciec, jest niewolnikiem i dlatego można winić tylko Stwórcę.

Pytanie: Nie siebie, a Stwórcę?

Odpowiedź: Tak! A kto stworzył egoizm?! Tak jest napisane: „ Ja stworzyłem egoizm i stworzyłem Torę, dla jego naprawy”. Tak więc jedyne, co nam pozostaje, to ujawnić naszą naturę jako egoistyczną i odkryć metodę naprawy naszej natury jako Torę.

Pytanie: Czyli, jeśli czuję się źle i rozumiem, że jest to spowodowane moim egoizmem, to winię Stwórcę, a nie siebie?

Odpowiedź: Możesz winić Stwórcę. Ale w zasadzie Stwórca nigdzie nie ucieka od tej odpowiedzialności. Mówi tak: „Dałem wam Torę po to, abyście mogli się naprawić”. A dlaczego uczyniłem was egoistami, żebyście się sami naprawili – dlatego że musicie to przestudiować i zgodzić się z tym, że właśnie takie podejście do świata, jako do zła i możliwości naprawienia świata, jest w waszych rękach.

Pytanie: Dlaczego ludzkość potrzebuje tysięcy lat, aby osiągnąć taką formę?

Odpowiedź: Ludzkość tego nie chce. Nie chce nawet patrzeć w tę stronę.

Pytanie: Ludzkość nie chce zajrzeć w głąb siebie? Czy potrzebuje tysiące lat wojen, cierpień, przelewu krwi, wszystkiego co możliwe?

Odpowiedź: To wszystko wchodzi w proces naprawy. To tylko my liczymy wszystko na dni, godziny, tygodnie itd., ale Stwórca ma czas.

Pytanie: Zatem twierdzi Pan, że nie ma historii jako takiej? Historia nie istnieje?

Odpowiedź: Istnieje, ale wszystko to włącza się w ogólną naprawę.

Pytanie: Zatem jest to siła, która się kumuluje? Właśnie tylko dla tego jednego rozwiązania: zło jest we mnie i muszę je naprawić?

Odpowiedź: Oczywiście, a poza tym nie potrzebujesz niczego.

Pytanie: To oczywiście niesamowite! Wszyscy historycy, archeolodzy zajmują się historią, archeologią, naukami które odkrywają, jak powstaliśmy. Wielki Wybuch… Ale okazuje się, że wszystko sprowadza się do jednego punktu. Czy uważa Pan, że wszystkie te nauki są potrzebne?

Odpowiedź: Nie. Gdybyśmy od razu zajęli się tym, czym powinniśmy, naprawieniem siebie i zjednoczeniem, nie potrzebowalibyśmy tego wszystkiego.

Pytanie: Czyli całej tej wiedzy nie potrzebujemy szczególnie?

Odpowiedź: Nie. Wszystkiego dowiedzielibyśmy się od Natury.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 06.11.2023

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu, Wiadomości, Wolna wola

Pytanie: W jaki sposób odkrywamy kli, po to, aby usłyszeć modlitwę w dziesiątce?

Odpowiedź: Im bardziej jesteście połączeni ze sobą, tym bardziej odkrywacie swoje połączenie ze Stwórcą. Praca sama w sobie jest bardzo prosta, tylko konieczne jest, aby w każdej sekundzie dążyć do zjednoczenia między wami i przez to do połączenia ze Stwórcą.

Pytanie: Kiedy tracisz kontakt z przyjaciółmi, to rozum mówi ci, że trzeba prosić za nich, a serce nie jest jeszcze gotowe. Chcę ich obdarzać, a nie mam sił. Czy w takim momencie człowiek powinien poprosić o siłę dla obdarzania czy jednak o połączenie przyjaciół?

Odpowiedź: Mimo wszystko łączyć się z przyjaciółmi. Nie ma od tego ucieczki. Musi być dziesiątka, z której zwracamy się do Stwórcy, prosimy Go o połączenie z Nim, a On odpowiada w tej samej dziesiątce. Dziesiątka jest naszym „aparatem telefonicznym”, przez który rozmawiamy ze Stwórcą.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jakiego serca oczekuje Stwórca?

Odpowiedź: Stwórca pragnie poczuć serca, które Go kochają. To są serca tych, którzy pragną zjednoczyć się w celu ostatecznego scalenia z Nim.

Pytanie: Jak naszym egoistycznym sercom pokazać miłość do Stwórcy i odczuwać ją?

Odpowiedź: Tylko z pomocą uczuć, innego sposobu nie ma. Przecież Stwórca rozumie, czuje, czyta w naszych sercach. Jeśli masz uczucie miłości do Stwórcy, to przejawi się. Stwórca pomoże temu uczuciu zamanifestować się, co więcej, tak bardzo, że to poczujesz.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 22.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Kiedy człowiek otrzymuje przyjemność ze względu na obdarzanie, czy to również gasi jego chisaron?

Odpowiedź: Oczywiście. To jest prawdziwa przyjemność, ponieważ człowiek otrzymuje ją w kelim ze względu na obdarzenie.

Pytanie: Jak można być właściwie dostrojonym instrumentem Stwórcy w świecie materialnym, będąc nieustannie pogrążonym w wewnętrznej pracy? Jak wygląda taki człowiek?

Odpowiedź: Taki człowiek stale widzi przed sobą Stwórcę.

Pytanie: Najważniejszą rzeczą w wysiłkach człowieka powinno być osiągnięcie siły, która daje poczucie smaku obdarzania. Osiąga się to poprzez zmniejszenie siły, która daje poczucie smaku otrzymywania dla siebie. Czym różni się smak otrzymywania dla siebie od smaku otrzymywania dla obdarzania Stwórcy?

Odpowiedź: Tego nie mogę wytłumaczyć w żaden sposób, dlatego że najpierw trzeba tego posmakować, a potem dowiadujesz się.

Pytanie: Powiedział Pan, że musimy koniecznie poczuć Stwórcę w przyjaciołach. Gdzie dokładnie w przyjaciołach czuję Stwórcę?

Odpowiedź: W centrum waszej grupy, tam, gdzie wszyscy spotykacie się wspólnie ze swoimi myślami, uczuciami i pragnieniami.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 16.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Jaka jest różnica między absolutnym sprawiedliwym i absolutnym grzesznikiem?

Odpowiedź: Z reguły obydwa stany są w jednym człowieku. Człowiek odkrywa siebie tak w stosunku do Stwórcy albo jako absolutny sprawiedliwy albo jako absolutny grzesznik, gdyż stany te nie mogą przejawiać się jednocześnie.

Pytanie: Czy powinienem odnosić się do przyjaciół w dziesiątce jak do absolutnych sprawiedliwych, i jeśli tak, to w jaki sposób pomoże im to odkryć, że są grzesznikami?

Odpowiedź: Nie ma znaczenia, za kogo się uważają ani za kogo ty ich uważasz. W każdym przypadku powinieneś myśleć, że są absolutnymi sprawiedliwymi, a wtedy będziesz mógł przybliżyć się do nich a poprzez nich do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Powiedział Pan, że nie musimy rozumieć działań Stwórcy, ale je przyjmować. A ja zawsze staram się przeanalizować, co zrobiłem nie tak i w czym jestem oderwany od Stwórcy. Okazuje się, że tak nie należy robić?

Odpowiedź: Dlaczego nie należy? To nie jest najważniejsze. Najważniejsze jest akceptowanie i usprawiedliwianie tego, co posyła nam Stwórca.

Pytanie: Oznacza to, że jednak należy zrozumieć, jaki błąd popełniłem, że On odpycha mnie od Siebie?

Odpowiedź: Możesz prosić Stwórcę, aby pomógł ci to zrozumieć. A czy otrzymasz odpowiedź, czy nie, to już zależy od Niego, a nie od ciebie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 17.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

A słowo pan młody (chatan) wskazuje również na opuszczanie, jak jest powiedziane: „Opuścił się na stopień i wziął sobie żonę”. (Przedmowa do Księgi Zohar, „Noc panny młodej”, p. 129)

„Pan młody” (chatan) – od słowa „nachut”, „nachut darga”. Oznacza to, że pan młody schodzi ze swojej wysokości do panny młodej i bierze ją za żonę.

Oznacza to, że Stwórca obleka się w ludzi, aby mogli Go postrzegać. W takim przypadku przybliża się do nich i mogą Go studiować. Człowiek zaczyna odczuwać, pragnie poznania sensu życia, duchowego wzniesienia, bliskości między ludźmi.

W taki sposób następuje pierwsze spotkanie Stwórcy z duszą człowieka.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 12.11.2023

Kategorie: Praca duchowa, ZOHAR

Pytanie: Czy po tym, jak Stwórca odkrywa się człowiekowi jako „nie ma nikogo oprócz Niego” i „Dobry, Tworzący dobro”, nadal mogą pojawiać się w nim takie stany, że nie może usprawiedliwić Stwórcy?

Odpowiedź: Tak. O tym jest powiedziane: nie wierz sobie aż do chwili śmierci. Oznacza to śmierć egoizmu, ponieważ dopóki egoizm nie umrze w tobie, nie możesz być pewien, że nie powrócą do ciebie najgorsze stany egoistyczne.

Pytanie: Czy oznacza to, że naprawdę można zapomnieć o takim wielkim odkryciu, jak „nie ma nikogo oprócz Niego”?

Odpowiedź: Oczywiście, że można. Wszystko jest w mocy Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 17.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa