Czym różni się prośba kabalisty od modlitwy wierzącego?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czym różni się prośba kabalisty od modlitwy zwykłego wierzącego człowieka?

Odpowiedź: Kabalista prosi o własną naprawę, aby dzięki temu naprawić świat, który w zasadzie znajduje się w nim. Każdy kabalista czuje się odpowiedzialny za świat. Ale naprawiać należy tylko siebie, a nie innych.

A zwykły wierzący prosi, by jemu było dobrze, by nie było kar, by Stwórca zlitował się nad nim, i aby on dostał się do raju. Wszystko to są absolutnie egoistyczne prośby.

Kabała zwykle nie zajmuje się porównywaniem. Poprostu taką możliwość daje się temu, kto odczuwa w sobie bezpośrednie dążenie do sensu życia, aby odkryć Stwórcę.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.11.2018


Wzajemne połączenie – warunek odkrycia Wyższego świata

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W jaki sposób człowiek, po tym jak zaczął studiować Kabałę może zwiększać i utrzymywać pragnienie do jej studiowania?

Odpowiedź: Konieczne jest być w kręgu przyjaciół, aby osiągnąć między sobą porozumienie i zgranie działań, gdy wszyscy pomagają sobie nawzajem, pokazują przykład i tym wymagają działania od innych nie dając możliwości na beztroskę. To bardzo ważne.

Systematycznie przeprowadzamy różnego rodzaju warsztaty, zajęcia, spotkania przyjaciół, na których omawiane są kwestie wzajemnego poręczenia, wzajemnej więzi między nami, ponieważ jest to najważniejszy warunek wejścia w Wyższy Świat.

Sam człowiek nie może się naprawić, dlatego że to my przedstawiamy fragmenty rozbitej duszy, pomiędzy którymi przestrzeń wypełniona jest egoizmem. Ale ja mogę pomóc innym, inni mogą pomóc mi.

Musimy połączyć się między sobą na wszystkie możliwe sposoby tak, aby nasze więzi tworzyły jedną wspólną przestrzeń duchową (żółte pole na rysunku), w której odkryłby się Stwórca.

Każdy z nas jest egoistą. Ale kiedy wychodzimy „z siebie” i dążymy do wzajemnego obdarzania siebie, nasz egoizm przekształca się we właściwość obdarzania i w niej może przejawić się Stwórca zgodnie z prawem podobieństwa właściwości.

Dlatego wzajemne połączenie jest tym warunkiem, który musi zostać spełniony, aby odkryć Stwórcę. Człowiek sam nie może nic zrobić. Tutaj musimy się złamać, ponieważ każdy z nas jest indywidualistą, a w duchowości wszystko zbudowane jest na wspólnocie.

Z lekcji w języku rosyjskim, 11.11.2018


Podstawowa zasada duchowego wzrostu

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy podstawową zasadą duchowego wzrostu jest to, że w każdej sekundzie życia musimy pamiętać o Stwórcy? Czy jest to niekonieczne?

Odpowiedź: Podstawową zasadą duchowego wzrostu jest łączenie wszystkiego bez wyjątku ze Stwórcą, ponieważ „nie ma nikogo oprócz Niego” i wszystko, co w nas jest przez Niego jest formowane i organizowane.

Mamy bezpośredni związek tylko ze Stwórcą. Ale ten związek jest taki, że On działa na nas, i aby otrzymać od Niego informację zwrotną musimy połączyć się w dziesiątce i wtedy z dziesiątki będziemy w stanie współdziałać z Nim w takim interaktywnym kluczu.

Pytanie: Jak sprawdzić duchowy wzrost grupy?

Odpowiedź: Duchowy wzrost grupy sprawdza się według miary wzajemnego poręczenia, wzajemnej więzi, wzajemnego wsparcia wśród przyjaciół, oddania, stopnia lojalności wobec siebie i zrozumienie, że w świecie duchowym jesteście jedną całością. W ten sposób sprawdzacie siebie.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.11.2018


W kontakcie dusz poczuć Stwórcę

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Mam wielkie pragnienie poznać naukę Kabały, ale nie mam absolutnie żadnej ochoty łączyć się z ludźmi, którzy żyją tylko materialnymi wartościami. Na myśl o pracy ogarnia mnie sprzeciw i uczucie całkowitej bezsensowności tego rodzaju aktywności. Jak zbudować lewą linię?

Odpowiedź: A po co łączyć się z ludźmi, którzy nie pragną poznać Wyższego świata? Połącz się z nimi w ramach normalnych relacji w pracy, albo w rodzinie. Załóżmy, że twój małżonek lub małżonka nie chcą zajmować się Kabałą. To nie ma znaczenia, podtrzymuj z nimi normalne codzienne relacje.

A praca duchowa dotyczy tylko przyjaciół z grupy. Tylko z nimi możesz być „duszą w duszy“. Dlatego nie staraj się znaleźć partnerów na duchowej drodze w zwykłym świeckim społeczeństwie, i nie martw się, że ich tam nie ma.

Musisz znaleźć grupę i tam w kontakcie, w porozumieniu waszych dusz poczuć Stwórcę. To zdumiewająca, nieziemska właściwość.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.11.2018


Kiedy materialne traci wartość…

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Studiuję Kabałę nieco ponad rok. Ukończyłam MAK. A niedawno zauważyłam, że tracą dla mnie wartość pieniądze, moja praca, stanowisko. Proszę o pomoc jak poradzić sobie z tym, co się ze mną dzieje?

Odpowiedź: Powinniście poważnie, ale czysto mechanicznie odnosić się do siebie, do pracy, do rodziny, do wszystkiego. A pozostały czas poświęcać swojemu duchowemu rozwojowi. Przy czym jedno nie powinno dotyczyć drugiego. Swoją fizyczną istotą trzeba pracować absolutnie wyraźnie na rodzinę, na siebie itd., a duszą być razem z nami.

To wszystko jest specjalnie tak zaplanowane. Nasz świat nie jest stworzony przeciwko duchowemu rozwojowi. Wręcz przeciwnie, jest on potrzebny, by człowiek prawidłowo rozwijał się w obu kierunkach. Tylko w ten sposób osiągnie cel.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.11.2018


Jedyne źródło wszystkich myśli i uczuć

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Co to znaczy myśleć i rozważać? Czy powinienem po prostu siedzieć i myśleć, że chcę osiągnąć duchowość? Czy tu ma się na myśli moje działania wobec przyjaciół?

Odpowiedź: Działanie jest bardzo proste: wszystkie moje myśli i uczucia powinny mieć jedną podstawę – Stwórcę. To, co myślę i czuję rodzi, ożywia i wkłada we mnie On. Cokolwiek by się ze mną stało, albo we mnie przejawiało, to wszystko robi Stwórca.

Dlatego wskazane jest, aby stale być w myśli, że „nie ma nikogo oprócz Niego”. I jeśli dążę do takich samych myśli i uczuć moich przyjaciół i staram się zjednoczyć wszystkie nasze serca i rozum, to wtedy łączymy wszystkie nasze wysiłki między sobą i otrzymujemy ogromny wspólny wysiłek, jedno wielkie serce i jedną wielką głowę, w której chcemy poczuć Stwórcę, jako Źródło, jako pierwotną przyczynę naszych uczuć i naszego rozumu.

Jeśli w taki sposób uporczywie domagamy się, aby On odkrył się nam, jako przyczyna naszych myśli i uczuć, to bardzo szybko dochodzimy do stanu, kiedy z pomocą wyższego światła Stwórca zaczyna się przejawiać w nas.

Z lekcji w języku rosyjskim, 11.02.2019


Fragmenty z lekcji nr 1 kongresu 19.02.2019, cz.2

Międzynarodowy kongres kabalistyczny 2019каббалист Михаэль Лайтман

Z lekcji na temat „Jeden wielki płomień“

Zgodnie z pragnieniem wyższej siły wszyscy ludzie muszą zjednoczyć się w jedno duchowe ciało. Tak zostaliśmy stworzeni na początku, a następnie rozbici, abyśmy sami przywrócili nasze połączenie poprzez własne poszukiwania, wysiłki i wzajemną pomoc.

Dzięki temu zrozumiemy, gdzie się znajdujemy w ogólnym systemie, jak dokładnie połączyć części tego puzzla, rozproszone części Lego, i odkryjemy wszystkie zalety tego połączenia.

Jeśli nie byłoby rozbicia i potrzeby ponownego połączenia, odczuwalibyśmy jedynie prymitywne istnienie, minimalne światło na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym poziomie. Ale nie osiągnęlibyśmy stopnia człowieka, Adama, podobnego do Stwórcy, wyższej siły – wiecznej i doskonałej.

Dlatego musimy przejść przez bardzo złożony proces rozwoju. Na początku jedynie wybrani ludzie w dwudziestu pokoleniach zaczynając od Adama, pierwszego człowieka, który prawie sześć tysięcy lat temu odkrył wyższą siłę, i do Abrahama – byli w stanie dostrzec tę ideę zjednoczenia i korekty.

A Abraham już zaczął zbierać grupy, dziesiątki ludzi, którzy przezwyciężali swój egoizm. Dzisiaj za pomocą tej samej metody kontynuujemy pracę nad naszym połączeniem.

W gruncie rzeczy Abraham zaczął budować społeczeństwo ludzkie, szczególny naród, w którym wszyscy razem są połączeni. Wewnątrz tej jedności chcieli oni odkryć Stwórcę, wyższą siłę, która napełni ich i poprowadzi naprzód, aby być we wzajemnym zrozumieniu razem ze Stwórcą.

My również staramy się odkryć wyższą siłę, aby zrozumieć, co się dzieje: czego chce od nas Stwórca, a my od Niego. Ostateczna korekta rozbicia polega na tym, aby wszyscy mieszkańcy tego świata, cała ludzkość zjednoczyła się w jedną grupę.

Jeśli przynajmniej kilka grup połączy się w ten sposób, to cała reszta dołączy do nich. A Stwórca zakończy tę pracę. Najważniejsze dla nas jest dać początek temu zjednoczeniu,  jak gdyby reakcji chemicznej. Znajdujemy się w integralnym systemie i dlatego jeśli jedna grupa będzie mogła osiągnąć integralne połączenie, to ta siła wpłynie na wszystkich i wszyscy zjednoczą się i odkryją Stwórcę, osiągając stan końca naprawy.

Pracujemy na warsztatach, wyjaśniając pytania w dziesiątkach. Ale najważniejsze jest, aby starać się nie wymądrzać, ale dążyć do połączenia. Praca w dziesiątce polega na tym, by bardziej przeniknąć pragnieniami, pytaniami, odczuciami każdego przyjaciela siedzącego naprzeciwko mnie. Nie ma znaczenia, na ile rozumiemy odpowiedź na pytanie – najważniejsze jest rozszerzenie swojej duchowej percepcji, „kli“, wchłaniając wszystkie myśli przyjaciół.

Nie krytykuję ich, a chcę pochłonąć wszystkie ich myśli i pragnienia, wchłonąć w siebie. W ten sposób poszerzam swoje kli i staję się przystosowany do napełniania się wyższym światłem. W ten sposób poszerzamy naczynie duchowe – kli każdego, tworzymy coraz bardziej złożone wspólne pragnienie i ostatecznie osiągamy podobieństwo do wyższego światła, łącząc się w jedną całość.

Osiągnąwszy minimalne połączenie, możemy odkryć najsłabsze światło Nefesz, ale przejawi się w nas już trochę poczucie Stwórcy, wieczność i doskonałość, wyższe światło.

Jak człowiek krótkowzroczny, zdejmując okulary, widzi przed sobą niewyraźne zarysy ludzi, tak i my odkryjemy wyższy świat przynajmniej w ogólnych zarysach.

Z 1 lekcji Międzynarodowego kongresu, 19.02.2019


Moje myśli na Twitterze, 21.03.18

Nie rozumiemy aktu stworzenia: jak z pragnienia Stwórcy – obdarzać – rodzi się pragnienie stworzenia – otrzymywać, czarny punkt z niczego. Następnie akt przejawia się przejściem z nieożywionej materii do roślinnej, z roślinnej do zwierzęcej, przez pojawienie się jakościowo nowego stanu „z niczego”.

Działanie w rozumie – to Wiedza. Tak zawsze postępujemy.

Działanie ponad rozumem – to Wiara. W naszym świecie jej nie ma. Jest to obdarzanie ponad rozumem! Na przykład kochać innych bardziej niż siebie, wbrew egoizmowi. Można ją uzyskać od światła naprawy OM – Or makif. W tej mierze będę podobny do Stwórcy.

Studiując Kabałę nie należy dążyć do tego, by być mądrzejszym, zdobywać nową wiedzę, a najważniejsze jest, by zmieniać swoje uczucia, rozszerzyć serce. Serce uczy się odczuwać zjawiska poza sobą, teraz dla nas niedostępne: działania obdarzania, połączenia, które są wyższe niż nasze uczucia i umysł.

Nie ujawnia nam się Źródło Światła, ale czujemy w świetle Jego pragnienie, aby sprawić nam przyjemność, i decydujemy jak odpowiedzieć Mu tym samym. Stworzenie tworzy odwrotne światło. Ono nazywa się odwrotne, dlatego że wraca nas na poziom Stworzyciela, czyniąc nas podobnymi do Niego.

„Nauka dziesięciu Sfirot”, TES opisuje duchowe działania w „mechanicznych” wyrażeniach. Ale one muszą przekształcić się w nas w uczucia i zrozumienie stanów. Tekst mówi o pracy światła nad pragnieniem, ale ono powinno wywoływać w nas doznania tych działań.

Ważne, aby dążenie do duchowości było jakościowe. Ono powstaje tylko z dążenia do zjednoczenia w grupie. Nawet niewielkie, ono wywołuje swoją jakością światło naprawy OM. Podczas, gdy nawet przez całe życie wysiłki jednej osoby nie przyniosą rezultatów.

Studiować Kabałę zobowiązany jest każdy, inaczej ponownie przyjdzie na ten świat. Przecież nie opanowawszy Kabały, nie osiągnie celu życia, Stwórcy. Kabała uczy nas przyjmować wyższe światło, manifestację Stwórcy, studiować wszystkie drogi wpływu Stwórcy na nas. Istotą Kabały jest suma tej wiedzy.

Pesach. Jestem gotów zobaczyć prawdę: pokazują mi, że jestem egoistą, daleki od Stwórcy, od liszma.

Chce zejść z długiej drogi – nie jestem gotowy w Pesach-1 wyjść z niewolnictwa.

Pesach to lewa linia, tajemnice Tory, obdarzanie.

W Pesach-2 – skrucha, oczyszczam się w hesed, jestem gotowy na lewą linię hochma.

@Michael_Laitman


Grupa – prezent Stwórcy

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Warunek dziesięciu sfirot – to zebrać wokół siebie dziewięć osób interesujących się Kabałą i traktować je w maksymalnie doskonały sposób, czy potrzebuję do tego dziewięciu nie tylko zaangażowanych w Kabałę, a takich którzy osiągnęli poziom duchowy?

Odpowiedź: Wystarczy po prostu zajmujących się Kabałą pragnących poznać duchowość starając się chociaż odnieść do tego w jakiś sposób. Twój stosunek do tego, że zostałeś doprowadzony do grupy, do dziesiątki powinien być taki, jakbyś otrzymał to z góry.

Tego dokonuje Stwórca, „nie ma nikogo, oprócz Niego”. Dlatego szanujcie, kochajcie swoją grupę, ceńcie swoich przyjaciół a zobaczycie, jaki to jest prezent dla was.

Z lekcji w języku rosyjskim, 22.04.2018


Moje myśli na Twitterze, 14.03.19, cz.1

Zwyczajna pokora nie wymaga solidarności z wyższym zarządzaniem, a tylko skłonienia się przed nim.

Duchowe narodziny (ibur) zbudowane są również na pokorze, ale na bardziej surowej, kiedy we wszystkim całkowicie anuluję się przed wyższym nie biorąc pod uwagę swoich uczuć i opinii.

@Michael_Laitman