Pytanie: Czy można czytać oryginalne źródła bez komentarzy Baal HaSulama?

Odpowiedź: Oczywiście, że możesz czytać. Ale nic z nich nie zrozumiesz. Osobiście dawno tego zaniechałem.

Każdy okres historyczny ma własny sposób przedstawiania Wyższego Świata, ponieważ w różnych pokoleniach, w różnych okresach różne dusze zstępują do naszego świata. Dlatego nie możemy zrozumiale studiować, wchłaniać, absorbować dzieł dusz, które zstąpiły 2000 – 3000 lat temu. To nie jest ta warstwa dusz mogąca być dla nas nauczycielem.

A kabalistów, począwszy od Ari (XV-XVI wiek) i później, możemy zrozumieć, poczuć, w jakiś sposób współdziałać z ich dziełami.

W zasadzie, uważam, że po Baal HaSulamie i Rabaszu nie będą potrzebni nowi kabaliści. Jesteśmy potrzebni tylko po to, by przybliżyć człowieka do Kabały, aby zrobił z nami kilka pierwszych kroczków, a następnie wejdzie w ich dzieła.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi, Rabasz

Pytanie: Czy można powiedzieć, że siedem nut odpowiada siedmiu sfirot?

Odpowiedź: Oczywiście. W przeciwnym razie nic by się nie wydarzyło. Istnieje dziesięć sfirot i zaczynając od Biny i dalej, odpowiada im siedem dźwięków, które zbudowane są według tej samej gamy, zgodnie z tym systemem.

To jeden i ten sam system odtwarzania, percepcji. To samo dotyczy kolorów tęczy. Oznacza to, że nie ma znaczenia, czy to są dźwięki czy kolory – wszystko zbudowane jest na jednym i tym samym systemie współpracy między Zeir Anpin i Malchut.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.03.2019

Kategorie: Muzyka i pieśni, Pytania&Odpowiedzi, Struktura Wszechświata

Przejście od oceny własnego stanu „jak się czuję” do oceny „jak ważne dla mnie jest znaczenie Stwórcy”

– jest krokiem do wejścia w stan duchowy!

W trakcie dnia starać się żyć zgodnie z wielkością Stwórcy, nie zgadzając się na jej zmniejszenie. Na tym właśnie polega praca człowieka, a wszystko inne jest wysyłane z góry. Trzeba poczuć głębię oddzielenia od Stwórcy, brak Jego władzy – i jak wielkość Stwórcy napełnia.

@Michael_Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa

Pytanie: Czy postrzegamy indywidualne zarządzanie Stwórcy tylko poprzez interakcję w dziesiątce, czy każdy może postrzegać oddzielnie?

Odpowiedź: W żaden sposób nie możesz dostrzec wpływu Stwórcy, jeśli nie jesteś w dziesiątce. W żaden sposób. Nie ma mowy.

Uchwycić Stwórcę, Jego stosunek do siebie możesz tylko, jeśli nastrajasz się na Jego postrzeganie w dziesiątce. Stwórca nie może działać na mniej niż dziesiątkę. Uczymy się tego ze struktury parcufa.

Parcuf, który składa się z dziesięciu części może dostrzec Wyższe Światło i rozumie, czym Ono jest, kim Ono jest, i jak na niego wpływa. Jeśli parcuf, to znaczy indywidualna dusza, dziesiątka nie jest zorganizowana we właściwy sposób, to po prostu nic nie dostrzega. Istnieje w pustej przestrzeni.

Na przykład, jeśli antena jest prawidłowo zmontowana i podłączona do odbiornika, wówczas wychwytuje sygnały z otaczającej przestrzeni. A jeśli nie, to nie ma nic.

Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019

Kategorie: Praca duchowa

Nie musimy włączać całego świata, narodu, czy ludzkości w naszą duchową pracę – wystarczy nam grupa 10 osób. Dzięki niej będziemy mogli odczuć cały świat i wszystkie światy, aż do nieskończoności, i do pełnej naprawy. Przecież część składa się z całości, zgodnie ze stopniem zrozumienia!

Tak, jak bardzo zwielokrotnimy ważność Stwórcy, to znaczy znaczenie obdarzania, grupy, osiągnięcia Jego właściwości obdarzania i miłości, jako celu stworzenia, w takim stopniu otrzymamy siłę, aby wznieść się ponad ego i zrealizować działanie obdarzania. To zależy tylko od samej ważności, a ważność – tylko od środowiska!

Rozumiemy Stwórcę tylko zgodnie z właściwościami naszych organów postrzegania. Dlatego Stwórca nazywa się „przyjdź i zobacz” – Bo-re. Dopiero w miarę naprawy intencji na podobną do Niego, zacznę odczuwać w niej to, co będę nazywać „Stwórcą”. I tak za każdym razem na nowo, i w inny sposób w zależności od tego, jak upodobniłem się do Niego.

Tak długo jak człowiek jest w egoizmie odczuwa świat, jako ciemny, jak wygnanie, jak niewolnictwo pod władzą egoizmu, Faraona. Ale jak tylko zmienia swoją intencję na obdarzanie, czuje cały świat jak Ziemię Obiecaną, przygotowaną dla niego i pełną obfitości. 

Pamiętaj: 

1. Wszystkie przeciwności pochodzą tylko od Stwórcy.

2. Wszystko to dzieje się, aby popchnąć człowieka do ucieczki – ale nie od kłopotów, lecz od egoizmu, do grupy – do modlitwy – do Stwórcy.

3. Nasze kłopoty nie mogą być rozwiązane jedynie za pomocą środków z tego świata.

4. Kłopoty powinny być uważane za niezbędne etapy wejścia do Wyższego Świata.

Odczucie trudności i pustki podczas duchowego wzrostu jest ogromną pomocą. Bez nich człowiek nie może błagać Stwórcy, aby go zmienił, aby wyjść z tego świata w Wyższy Świat. Tutaj wszystko zależy od dobrego środowiska i właściwej nauki, które doprowadzą człowieka do prośby… 

Temu, kto naprawdę pragnie wyjść z wygnania na tym świecie i wejść do Wyższego Świata, daje się pomoc od Stwórcy w postaci coraz większych przeszkód, które są wysyłane do niego w duchowej pracy. W przeciwnym razie człowiek nigdy nie opuściłby tego egoistycznego świata.

Nie wolno nam zapominać, że cierpienie pochodzi tylko od Stwórcy, a jedynym celem tego jest pchnięcie nas naprzód. Dlatego musimy dziękować Stwórcy za wszystkie swoje problemy i prosić Go, aby dał nam siłę, abyśmy odpowiednio je przyjęli, aby one wypchnęły nas z tego świata do Wyższego Świata. 

Poczucie, że Stwórca istnieje, ale odwrócił się od ciebie jest największym cierpieniem. Gdyby Stwórca zniknął z mojej świadomości, nie myślałbym o Nim. Ale jeśli istnieje niewielkie połączenie ze Stwórcą a uczucie jest takie, że Stwórca rzekomo nie chce połączenia, zapomniał o tobie – to jest najlepszy czas na modlitwę! 

Walka Stwórcy z Faraonem nie polega na pokonaniu Faraona, mocy egoizmu, którą Stwórca sam stworzył i którą kontroluje, ale by człowiek połączył w sobie te dwie siły razem, w środkowej linii, aby stworzyć w sobie strukturę „Adama-człowieka”. 

Egoizm jest naszą naturą. Jeśli pozbędziemy się go, to stracimy podstawy życia. Ale zmieniając egoizm na obdarzanie, w zastępstwie otrzymujemy możliwość napełniania się w nieskończony sposób. Przecież zmienia się tylko intencja a wszystkie działania pozostają – a my otrzymujemy z zamiarem „obdarzania”, to znaczy dla dobra innych! 

Świat poznajemy porównując przeciwieństwa. Jedno na tle drugiego. Czujemy różnice między właściwościami, a nie każdą z nich oddzielnie. Stwórca – to nieustanna właściwość obdarzania. Ale Stwórcy nie możemy poczuć, jeśli nie będziemy Jego przeciwieństwem. Dlatego potrzebujemy egoizmu! 

@Michael_Laitman 

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa, Różne

Pytanie: Czy dobrze rozumiem, że Acmuto jest wyższe niż świat Nieskończoności? Jeśli tak, to o jakich tajemnicach Tory mówi się w Kabale?

Odpowiedź: Chodzi o to, że wszystko, co poznaję, w tym również imiona Stwórcy, odkrywam w miarę mojego podobieństwa do czegoś nieznanego.

Ale istnieje jeszcze coś, czego nie poznaję – jest to korzeń wszystkiego, co na mnie wpływa. On nazywa się Acmuto.

Dlatego odkrywamy świat Nieskończoności, ale nic powyżej niego.

W Kabale uczymy się, że światło, które schodzi z góry, najpierw tworzy zerowy etap – Keter. Następnie pierwszy etap – Chochma. To jest już kli/naczynie. A potem etapy Bina, Zeir Anpin i Malchut świata Nieskończoności.

Kabaliści poznają wszystkie te etapy, ale to skąd pochodzi samo światło – nie. Oni mówią: „Światło tworzy zerowy etap Keter. Ale skąd ono pochodzi, czym jest, nic nie wiemy. Wiemy tylko, że „z twoich działań poznaję Ciebie”.

W związku z tym Acmuto (Samo w Sobie) jest niepoznawalne. Nazwijmy to jednym słowem – Niepojęte.

Pytanie: W takim razie, co nazywamy tajemnicami Tory?

Odpowiedź: Tajemnice Tory są tym, co poznajemy w nadrzędnej części świata Acilut.

Z lekcji w języku rosyjskim, 24.02.2019

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: Czy pragnienie – to podstawa natury?

Odpowiedź: Tak. Istnieje tylko jedna materia zwana pragnieniem, nic więcej.

Pytanie: Według Kabały istnieją różne poziomy pragnienia. Jesteśmy tak zbudowani, że widzimy na zewnątrz siebie pragnienia nieożywionego, roślinnego, zwierzęcego i ludzkiego poziomu. Dlatego w rzeczywistości widzimy nieożywioną, roślinną naturę, zwierzęta i ludzi.

A gdybyśmy byli zbudowani w inny sposób, to czy widzielibyśmy zupełnie inny obraz świata?

Odpowiedź: Tak, to zależy od naszych pragnień. Gdybyśmy znajdowali się na niższych poziomach pragnień, to widzielibyśmy siebie biegających za mamutami itd. Wszystko zależy od ewolucji pragnień.

Pytanie: A ile poziomów pragnień mają zwierzęta?

Odpowiedź: Zwierzęta funkcjonują zgodnie z tym samym systemem, w którym my jesteśmy, ponieważ są to nasze pragnienia, tylko na niższych poziomach.

Komentarz: Ale przecież nas czują, chociaż nie mają ludzkich pragnień.

Odpowiedź: Tutaj znowu pada takie pytanie: czy zwierzęta istnieją same w sobie, czy tylko w naszej wyobraźni? Przecież wszystko istnieje tylko w stosunku do samego człowieka, oprócz niego nic nie istnieje. Wszystko inne jest tym, co znajduje się w nim, i to co on widzi na zewnątrz siebie.

Pytanie: Jaka jest przyczyna, że tego nie czujemy?

Odpowiedź: Kabaliści stopniowo odkrywają rzeczywistość, o której teraz mówimy i opisujemy. A reszta ludzi nie czuje, ponieważ nie osiągnęła tego poziomu. Rozwój człowieka za pomocą Kabały doprowadza do tego, że człowiek zaczyna widzieć prawdziwą rzeczywistość, w której nic nie istnieje oprócz niego, znajdujacego się w ogólnym białym świetle.

Pytanie: Zatem nie oznacza to, że ktoś jest lepszy lub gorszy? Po prostu istnieje ewolucja, wytyczony przez naturę program. Są ludzie, którzy kilka tysięcy lat temu zaczęli poznawać tę rzeczywistość i wyjaśnili, że świat poza nami nie istnieje. I są ci, którzy jeszcze znajdują się w tym procesie i taką rzeczywistość osiągną dopiero za tysiąc lat?

Odpowiedź: Tak. Kabała naucza o tym, że człowiek posiada pragnienia, które osiągnęły już swoją naprawę i właściwe ujawnienie rzeczywistości w sobie. Ale są też takie pragnienia, które jeszcze się nie odkryły, nie osiągnęły właściwego odczucia rzeczywistości, i dlatego przedstawiają się człowiekowi pod postacią zewnętrznych ludzi, którzy jeszcze tego nie rozumieją, nie zgadzają się z tym.

Komentarz: Rozumiem to tak, że pragnienie działa zgodnie z dwiema zasadami: pierwsza – polega na zachowaniu obecnej formy; druga – to przyłączenie do niej tego, co mu się przedstawia.

Odpowiedź: Każde pragnienie początkowo jest egoistyczne, chce siebie zachować i maksymalnie przybliżyć do siebie to, co uważa dla siebie za korzystne.

Komentarz: Stąd – jak naucza Kabała całe nasze życie jest poszukiwaniem napełnienia. Natura wyposażyła nas w pragnienia i ciągle szukamy, gdzie znajduje się ich napełnienie, ponieważ jakoś nadzwyczajnie nie możemy się napełnić.

Odpowiedź: Napełniamy się i będziemy się napełniać w formie rozumu, w formie wrażeń, w postaci zmian, aż nasze wrażenia i zmiany nie doprowadzą nas do postrzegania prawdziwej rzeczywistości, gdzie nie istnieje nic z wyjątkiem naszego pragnienia, w którym wszystkie te wahania występują.

I dlatego będziemy pracować tylko w celu rozszerzenia tego pragnienia tak bardzo, jak to tylko możliwe, a tym samym poczuć w nim absolutnie, całkowite napełnienie, zwane Światem Nieskończoności.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 26.11.2018

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: W jakim celu mamy uczyć się zarządzanie Stwórcy?

Odpowiedź: Po pierwsze dlatego, aby było nam lepiej. Po drugie, pomimo wszystko my, jako ludzkość nie uciekniemy od tego nigdzie.

Przeżyjemy to życie, będziemy istnieć, karmiąc nasze ciało, starzejąc się stopniowo i umierając.

A potem powtórzy się to samo i znowu się powtórzy. I jaki jest pożytek z takiego życia, jeśli ostatecznie nie zaczniemy wpływać na ogólny system i wprowadzać go w stan równowagi?

Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019

Kategorie: Praca duchowa

Pytanie: Co to znaczy myśleć o Stwórcy?

Odpowiedź: Myśleć o Stwórcy znaczy, że za wszystkimi obiektami, działaniami, myślami, zdarzeniami należy widzieć jedną jedyną siłę, która przedstawia się każdemu w taki właśnie sposób.

Ponieważ cały świat, wszystko co wpływa na nasze pięć organów zmysłów, wszystko co masz przed oczami jest tylko Stwórcą. Po prostu w taki sposób Stwórca objawia Siebie – tobie, aby nastroić cię na Siebie poprzez wszystkie twoje odczucia.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.02.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Czy indywidualne zarządzanie Stwórcy obejmuje mnie przed narodzinami i po śmierci także?

Odpowiedź: Naturalnie! Wszyscy jesteśmy w rzeczywistości małymi cząstkami i Stwórca odnosi się do nas jak do elementów wspólnego systemu.

Każdy z nas jest małym egoistycznym pragnieniem. W takiej mierze, w jakiej możemy poświęcić nasz egoizm, aby połączyć się między sobą, zbliżamy się do Stwórcy i możemy wpływać na Niego.

Dlatego wszystko zależy od naszego zbliżenia między sobą, ponieważ w tym samym stopniu znajdujemy się w zbliżeniu ze Stwórcą. Na tym polega cała metoda Kabały.

Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi