Moje myśli na Twitterze, 14.02.18
Wyższy świat odkrywa się tylko we wzajemnym włączaniu pragnień różnych ludzi. Dlatego ważne jest, aby stworzyć grupę. Przecież pojedyncza osoba nie może osiągnąć nawet pierwszego duchowego stopnia. Dlatego „Pokochaj bliźniego” jest kabalistycznym wskazaniem na odkrycie wyższego świata i Stwórcy.
Bez środowiska ludzi, dziecko będzie dorastać, jako zwierzę. Ale ponieważ ma pragnienie, by wchłonąć środowisko, ono buduje swój świat. Tak i do odkrycia wyższego świata potrzebujemy środowiska kabalistów, którzy sformowaliby w nas możliwość zobaczenia wyższego świata.
Miłość jest pojęciem ściśle kabalistycznym. Oznacza to przyjęcie pragnienia innego niż swoje własne i napełnienie go, do pełnego włączenia się w jedno wspólne pragnienie. A jest to możliwe tylko wtedy, gdy oba są zawarte w Stwórcy! Dlatego „Pokochaj bliźniego jak siebie samego” możecie wykonać tylko u nas!
Każdy ma 1 duchową iskrę. Ale łącząc ją z 9 iskrami przyjaciół, uzyskuję siłę wystarczającą do odkrycia duchowego świata. I tak każdy w grupie – posiadając 1 iskrę, łączy się z 9 iskrami i uzyskuje pragnienie, siłę do odkrycia duchowego świata.
Miłość – polega na umożliwieniu innemu włączenia się we mnie bez jakichkolwiek obliczeń i ograniczeń. I wtedy w nas pojawia się wspólne duchowe naczynie, w którym czujemy obydwaj wyższy świat i wyższą siłę, ponad tym materialnym światem. Potem materialne ciało może umrzeć, ale my już żyjemy!
Człowiek przychodząc studiować Kabałę przygotowuje się do studiowania mistycznych wyższych sił, aniołów, duchów, do odkrycia zaświatów. Jednak nie spodziewa się, że odkrycie wyższego świata i Stwórcy odbywa się nie w mistyczny sposób, ale w szczególnym związku kabalistów.
Księga Zohar opisuje nasz (dzisiejszy, egoistyczny) stan, jako śpiący z oczami skierowanymi do wewnątrz siebie. Przecież jesteśmy zainteresowani i widzimy tylko to, co dzieje się w nas, w pragnieniu rozkoszować się. Ale Kabała pomaga nam zobaczyć, co dzieje się poza nami – wyższy świat.