Moje myśli na Twitterze, 10.03.18

Lata wygnania – są to stopnie uświadomienia sobie zła, że niemożliwe jest zjednoczenie w egoizmie. Za każdym razem odkrywa się nam, jakbyśmy osiągali zjednoczenie, a następnie odkrywamy, że ono jest egoistyczne, ze względu na Faraona (egoizmu). Dzięki wysiłkom i rozczarowaniom zmierzamy do ucieczki.

W Egipcie nie może być zjednoczenia, przecież znajdujemy się w swoim egoizmie! A nawet, jeśli osiągamy jakieś zjednoczenie, to tylko, żeby już na następnym stopniu ujawnić, że ono było egoistyczne, a nie ze względu na obdarzanie, jak się nam wydawało.

Mija 7 sytych i 7 głodnych lat w nieudanych próbach zjednoczenia, ale za każdym razem odkrywamy coraz większą konieczność – wyjść z Egiptu. Mojżesz w nas, we wspólnym dążeniu, wyróżnia się, rozumie, że konieczne jest oddzielenie się od Faraona, żąda uwolnienia ludu…

Praca Izraela w Egipcie – jest to praca nad zjednoczeniem w grupie. Ale w Egipcie to zjednoczenie jest niemożliwe, ale tylko we wzniesieniu się ponad nim, w ucieczce od niego. Celem jest ujawnienie, że chcieli zjednoczyć się w egoizmie, ale nie są w stanie się zjednoczyć, że muszą wyjść z siebie.

W grupie wszyscy mamy jeden cel: w centrum naszej jedności odkryć Stwórcę w podobieństwie właściwości Jego i naszych. My = Jemu w intencji. Jak tylko uda nam się połączyć z tą intencją, On natychmiast się ujawni. Nazywa się to narodzinami duszy.

Jeżeli grupa jednocześnie myśli, jak staraniami w zjednoczeniu i ważnością Stwórcy mogą zbudować mocną sieć relacji w sobie, to zaczyna ujawniać się sprzeciw w swoich wysiłkach, plagi egipskie i grupa szybko osiąga konieczność wzniesienia się nad egoizmem, wyjścia z Egiptu.

Z Egiptu wyprowadzają nas ciosy odrywające nas od grupy. Inne ciosy są nam dane do oceny dążenia do Stwórcy nad nimi. Jeśli nie chcesz zajmować się połączeniem grupy, zostaniesz do tego popychany okrężnymi problemami. Ale jest to długa droga do celu.

Synowie Izraela w Egipcie – to kabalistyczna grupa. Nie można prosić za siebie, a tylko za grupę. Tak zyskujemy zamiar obdarzania Stwórcy. Od miłości stworzenia, do miłości do Stwórcy. Ja proszę za innych zamiast za siebie i ta prośba jest duchowa.

Abraham zapytał Stwórcę; „W jaki sposób moi potomkowie odziedziczą tę ziemię?” Stwórca odpowiedział, że On stworzy im warunki Egiptu, odkryje w nich ogromne pragnienie rozkoszować się, Zło, Faraona, który stanie się „pomocą z przeciwnej strony” w osiągnięciu celu stworzenia.

Do Egiptu schodzą tylko „synowie Jakuba” – właściwości znajdujące się już w uświadomieniu sobie zła, ale nie są gotowe do otrzymania Tory, w celu naprawy zła w sobie. Potrzebują światła, by odkryć, że znajdują się w niewoli u Faraona.

Na początku zajęć Kabały wyjaśnia się w grupie, że nie ma pragnienia, aby się zjednoczyć, powstaje odrzucenie (bracia porzucają Józefa), zanika pragnienie do jedności, ale właśnie to mimowolnie wprowadza człowieka w wielki egoizm (Egipt)… ponieważ sprzeciwia się temu.

Tylko po wyjściu spod władzy egoizmu zaczyna się życie duchowe. A do tego czasu on nie uczy się Tory, a wiedzy. Tora jest postrzegana w pragnieniu obdarzać (niewolnik Stwórcy), a wiedza – w pragnieniu otrzymać (niewolnik Faraona). Cały świat – to Egipt. Wyjście z egoizmu – to wejście w wyższy świat!

Człowiek został stworzony, jako egoista, w pragnieniu napełniać się. Gdy chce osiągnąć intencję obdarzania, odkrywa niezdolność. Ale nie powinien osiągać jej sam, a musi prosić Stwórcę. Ale prosić Stwórcę może tylko w miarę wiary w Niego. A grupa daje wielkość Stwórcy.

Jeszcze Abraham pytał Stwórcę, w jaki sposób ludzie będą w stanie osiągnąć jedność, która będzie równa jednemu Stwórcy, i otrzymał odpowiedź, że tylko poprzez wzrost egoizmu, odczucie wygnania z niewielkiego zjednoczenia, które osiągnęli. Naprawiając je, osiągną podobieństwo do Stwórcy, 1 Świątyni.

Midrasz Tanhuma: Bojąсy się Stwórcy, ale pracownicy Faraona nie pozwalają wypuścić z Egiptu. Wypełniają przykazania dla siebie. Strzeżcie się ich, przecież zewnętrznie, jakby pracują oni dla Stwórcy, ale są niewolnikami Faraona, egoizmu. Ich społeczeństwo jest destrukcyjne dla chcących wydostać się z egoizmu, Egiptu.

Pe-sach oznacza „opowiadające usta”. Dlatego, że w Pesach po wyjściu z egoizmu na tle wielkiego zapotrzebowania zrozumienia systemu rozwoju duchowego manifestuje się ogromna radość z odkrycia praw. Alaha – od słowa aliha, rozwój krok po kroku.

@Michael_Laitman