Jaki jest smak duchowej przyjemności?
Pytanie: Jaki jest smak duchowej przyjemności?
Odpowiedź: Smak duchowej przyjemności jest przede wszystkim we wzniesieniu się nad swoją naturą, gdy nie czujesz się ograniczony ramami, w których istniejesz.
Żyjemy jak w żelaznej klatce, miotamy się, obijamy o jej kąty i krawędzie. A kiedy z niej wychodzimy, to zaczynamy odczuwać istnienie w Stwórcy – wzajemne nieograniczone połączenie. On – w nas, a my – w Nim.
Nasz świat ma pewne granice: z lewej strony, z prawej, z wewnątrz i z zewnątrz. A w duchowym odczuciu nie ma żadnych granic i dlatego jest niewyrażalne. Przede wszystkim jest to smak wolności.
Pytanie: Ale dlaczego mówi się tak dużo o jedności, połączeniu?
Odpowiedź: Dlatego, że to jest środek do osiągnięcia właściwości obdarzania, nieskończoności, wolności, gdy wychodzisz poza siebie.
Pytanie: Czy kabalista czuje smak ziemskiego pokarmu, zimno, gorąco?
Odpowiedź: Kabalista czuje wszystko jeszcze mocniej niż pozostali.
W swoim czasie moja żona gotowała posiłki mojemu nauczycielowi Rabaszowi i on pisał jej na kartce, co dokładnie dodać do potrawy, jaką przyprawę.
Pytanie: Czy wszystkie duchowe smaki są już z góry zapisane?
Odpowiedź: Oczywiście. Smakami nazywa się rozprzestrzenianie wyższego światła w naszych pragnieniach.
Z lekcji w języku rosyjskim, 20.11.2016