Pytanie: Czy nie powinienem napełniać egoistycznych pragnień tego, kogo nienawidzę? Czy muszę pokochać w nim śpiący zarodek duszy?

Odpowiedź: Pięknie powiedziane. Absolutnie dokładnie. Ty nie kochasz człowieka, nienawidzisz go swoimi egoistycznymi właściwościami. A jeśli miałbyś altruistyczne właściwości – to byś go kochał.

Stwórca widzi nas jako absolutnie dobrych, ale nie dlatego, że On okłamuje samego siebie, jak matka, która myśli, że ​​jej dziecko jest najlepsze, a dlatego że poprzez swoje właściwości On postrzega nas jako absolutnie naprawionych. Przecież nasze nienaprawione właściwości są potrzebne tylko po to, byśmy sami to sobie uświadomili i osiągnęli odczucie naprawionych właściwości.

To znaczy, spoglądając na nas z góry: jesteśmy jednością, wszystko jest wspaniale, wszystko jest pięknie.

A nasze spojrzenie z dołu: jesteśmy rozbici, rozproszeni i dlatego postrzegamy Stwórcę w formie naszego strasznego świata.

Naszym zadaniem jest połączenie tych wizji.

Z lekcji w języku rosyjskim, 02.04.2017

Kategorie: Praca duchowa