Dusza i ciało z punktu widzenia starożytnych filozofów i Kabały

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jak wiadomo, wielu filozofów i kabalistów wspominało, że kiedyś starożytni Grecy specjalnie odwiedzali Judeę, aby uczyć się u kabalistów. Na przykład wielki grecki filozof i matematyk Pitagoras pisał: „Dusza nieuchronnie dokonuje koło, naprzemiennie wcielając się to w jedno, to w inne życie”.

Odpowiedź: Mowa jest o reinkarnacjach duszy. Czy on prawidłowo zrozumiał, co to jest dusza, nie mogę powiedzieć. Ale ta wypowiedź jest prawdziwa.

Jeszcze mój Nauczyciel mówił, że ciało człowieka jest jak koszula, którą on zmienia, a dusza pozostaje taka sama.

Komentarz: Sokrates pisał: „Tak jak nie należy przystępować do leczenia oka, nie myśląc o głowie, albo leczyć głowę, nie myśląc o całym organizmie, tak też nie można leczyć ciała, nie lecząc duszy“.

Odpowiedź: Pod ciałem w Kabale ma się na myśli pragnienie. Nasze fizyczne ciało nie jest brane pod uwagę – ono jest niczym więcej niż zwierzę.

Komentarz: Arystoteles powiedział: „Przyjaciel – to jedna dusza, żyjąca w dwóch ciałach”.

Odpowiedź: Pięknie powiedziane. Ja i mój przyjaciel przedstawiamy sobą jedną całość, nas rozdzielają tylko zwierzęce ciała.

W Kabale pod słowem „przyjaciel” rozumie się człowieka, który jest moim partnerem w pracy duchowej, i wszystko, co pragnę upodobnić do Stwórcy, jakby oddaję jemu, on oddaje mi, i my trenujemy się między sobą, jak jeden dzięki drugiemu możemy upodobnić się do Stwórcy. Wtedy między nami wytwarza się pole wzajemnego obdarzania i miłości, w którym odkrywa się Stwórca.

Z programu TV „Rozmowy o duszy”, 30.03.2017