Pytanie: Co powinno się stać, żebym w końcu cokolwiek zrozumiał z „Talmudu dziesięciu sfirot”?

Odpowiedź: Dla tego, żeby zrozumieć, o czym opowiada „Talmud dziesięciu sfirot”, trzeba odczuć te zjawiska wewnątrz siebie. One nie zachodzą gdzieś tam na Księżycu, w dalekim kosmosie, tu nie chodzi o jakieś tam zewnętrzne systemy. Cały świat, cała realność znajduje się w nas, we mnie, i ja powinienem wewnątrz siebie odczuć cały Wszechświat.

I jeżeli ja wyobrażam go sobie, to myślę o tym, jak go odczuć, jak mogę go zmienić i jak do mnie przychodzi wyższa siła, zmieniająca mnie. W taki sposób rozdzielam całą realność na siebie i na źródło, które mnie stworzyło, uformowało i wpływa na mnie, to jest Stwórcę.

We mnie jest pragnienie otrzymywać, a w Nim – pragnienie oddawać. Jego pragnienie oddziałuje na moje pragnienie, a moje pragnienie może pobudzić w odpowiedzi Jego pragnienie. I w ten sposób zaczynamy pracować razem, w tandemie, jak partnerzy.

Nie ma niczego oprócz tego. I wychodzi na to, że przyjaciele znajdują się wewnątrz mnie. To najbardziej bliskie mi właściwości i te części pragnienia, które ja odczuwam, jako samego siebie. Razem ze mną oni utworzą tą grudkę pragnienia we mnie, z której ja mogę zwrócić się do Stwórcy i kierować swoim losem.

A wszystkie pozostałe moje pragnienia muszę naprawić i też przyłączyć do tej grudki, dopóki cały nie włączę się we wzajemną pracę ze Stwórcą. Stanie się to wtedy, kiedy otrzymam do tego prawidłowe dążenie i zapragnę, żebyśmy poczuli to wszystko wewnątrz siebie. I już nie będę oddzielał siebie od świata i myślał, że świat znajduje się gdzieś tam, na zewnątrz mnie: Różne kraje, narody, przyjaciele. Wszystko to powinienem przez cały czas widzieć zgodnie z prawidłowym postrzeganiem realności: Wszystko wewnątrz mnie i wtedy stopniowo zacznę do tego dochodzić.

Na początku świat pozostanie dla mnie dualnym i będę widzieć go na zewnątrz siebie, ale wyobrażać sobie wewnątrz. Jednak stopniowo pod działaniem światła powracającego do źródła, zacznę jednoczyć te dwa podejścia w jeden obraz i już nie będzie to dla mnie rozdwojeniem, jak w schizofrenii. Zacznę odczuwać doskonałość i nierozerwalną jedność tego obrazu. Taką percepcję osiąga człowiek dzięki temu, że odnajduje średnią linię.

Z lekcji „Talmud dziesięciu sfirot”, 22.10.2012

Kategorie: Naprawa, Nauka, Nauka Dziesięciu Sfirot, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozwój, Rzeczywistość, Świat

Kongres w Gruzji. Lekcja 4 

Gdy do grupy przychodzi początkujący, a my studiujemy już metodę integralnego połączenia, musimy odnosić się do niego w delikatny sposób, ponieważ w innym wypadku możemy wystraszyć ludzi. Tak jak my sami na początku studiów, oni też nie rozumieją, czemu służy to całe zjednoczenie, dziecięce zabawy i warsztaty.

To wszystko wydaje im się bardzo dziwne: „Zajmujemy się przyjemnymi rzeczami, rozmawiamy o miłości i przyjaźni, ale to samo opowiadała nam już w dzieciństwie nasza matka, nauczano nas tego w przedszkolu. Przyszliśmy tutaj aby studiować, a okazuje się, że „to” jest Kabała?! Znowu dziecięce gry?! Zanim początkujący zrozumie, co jest sensem tej metody, może od nas dziesięć razy uciec. Dlatego powinniśmy odnosić się do niego w delikatny sposób.

Nie należy natychmiast wpuszczać początkujących do grupy, ponieważ najpierw muszą oni ukończyć podstawowy kurs Kabały. Kurs ten obejmuje następujące tematy: wolna wola, postrzeganie rzeczywistości, budowa Wyższego Świata, wpływ człowieka na Wyższy Świat i odwrotnie, wpływ Wyższego Świata na człowieka, historia ludzkiego społeczeństwa, jego przyczynowo-skutkowy rozwój, początek, ruch i cel, w którym kierunku zmierzamy itd.

Człowiek powinien objąć całe stworzenie, aby mógł wyobrazić sobie, jak majestatyczne, wszechogarniające, wszech przenikające ono jest i że wszystko to będzie znajdowało się pod jego kontrolą.

Musimy mieć cierpliwość dla początkujących, nawet jeśli przyjdą do nas wszelkiego rodzaju mistycy, którzy zaczynają nagle asocjować Kabałę z religiami, najróżniejszymi wierzeniami i ich własnymi hipotezami. Ponieważ w nas wszystko nakłada się na przeszłość, i to, co słyszeliśmy w przeciągu wielu lat naszego życia: dusze, reinkarnacje, piekło, raj i wszystko inne – oznacza, że nie rozumiemy tego wszystkiego, lecz wyobrażamy sobie, że coś z tego pojmujemy. Zapytacie ich: „Co to jest?” – a zobaczycie, że istnieje tyle samo opinii, ilu istnieje ludzi.

Dlatego człowiek musi powoli znaleźć odpowiednie pojęcia dla wszystkich elementów świata, o których kiedykolwiek słyszał. Bo wszystko ma swój początek w Kabale: zarówno religie, jak i nauki – ponieważ jest to nauka o integralnym świecie. Greccy i niemieccy filozofowie pisali już o tym w średniowieczu. Wiedza ta pochodzi z Babilonu.

Dlatego powinniśmy obchodzić się z początkującymi w delikatny sposób, z troską, aby powoli krok po kroku uwolnić ich od wszystkich złudzeń.

Chociaż ludzkość stopniowo się od tego uwalnia, nie mniej jednak jest jeszcze wiele do zrobienia. Bo w rzeczywistości, gdy kabała mówi, że istnieje tylko materia i świadomość tj. pragnienie otrzymywania napełniania, i świadomość, Światło, które je napełnia, to tym dokładnie określa swoje stanowisko: nie istnieje nic innego. Nie ma tu żadnej mistyki, jest tylko stopniowanie pragnienia i stopniowanie świadomości lub napełnienia tego pragnienia. To jest to, czym się zajmujemy. I naprawdę w naturze nie odkryjemy niczego więcej.

Z tego powodu, początkujący powinni na samym początku poznać kilkanaście podstawowych lekcji. Nauczyciele powinni ciągle się zmieniać, inaczej uczestnicy kursu zaczną czcić ich i nosić na rękach, a oni będą prosić o to, aby wywyższyli ich jeszcze bardziej. Wszystko to należy wziąć pod uwagę, i nauczyciele powinni zmieniać się co pięć lekcji.

A najważniejsze jest to, aby początkujący nie postrzegali kabały tylko jako wspólnych posiłków ze śpiewami i tańcami, ponieważ jest to poważna nauka, a nie rozmowy o zbliżeniu, wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnej miłości. W przeciwnym razie zaczną łączyć to z innym metodami i teoriami, którymi się już kiedyś zajmowali i różnymi altruistycznymi nurtami. To wszystko jest niepotrzebne! Musimy ich tylko nauczyć systemu – systemu wszechświata.

Jeżeli przekażemy człowiekowi prawidłową wiedzę, to może on powiedzieć: „To nie jest dla mnie, wolę zarobić jeszcze jeden milion lub wybrać się w podróż dookoła świata” – może on powiedzieć cokolwiek, ale nie będzie mógł zaprzeczyć i powiedzieć, że jest to nieprawda. W taki stan powinien on zostać wprowadzony od pierwszego spotkania, od pierwszych dziesięciu lekcji .

Z 4 lekcji Kongresu w Gruzji, 11.08.2012

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Nauka, Praca duchowa, Rozwój

Kategorie: Duchowość, Historia, KABAŁA, Klipy, Nauka, Postrzeganie rzeczywistości, Z kabalistycznych źródeł

Kategorie: KABAŁA, Kabała i inne nauki, Klipy, Nauka, Postrzeganie rzeczywistości, Rzeczywistość

Z pierwszej rozmowy o integralnej edukacji (Dr. Michael Laitman i psycholog Anatolij Ulianov)

M. Laitman: Sytuacja na świecie zmienia się bardzo gwałtownie, w związku z czym powstała konieczność opracowania integralnej metody edukacji dorosłych. Dociera do mnie wiele informacji z różnych rozwiniętych krajów o wzroście liczby bezrobotnych. Ludzie są w rozterce, mimo że otrzymują zasiłek. Na razie jest jeszcze taka możliwość, jednak nikt nie wie, co będzie dalej. Mówimy tutaj o setkach milionów ludzi, którzy zostaną bez pracy, ponieważ w wyniku kryzysu będą zakończone wszystkie te produkcje, które nie są życiowo konieczne. Co będzie z ludźmi zaangażowanymi w działalność gospodarczą, która w zasadzie nie jest potrzebna?

Widzimy, jak lawinowo rośnie liczba protestów na świecie, a jest to spowodowane tym, że jesteśmy ze sobą coraz bardziej połączeni poprzez rosnący, wzajemny wpływ oraz przez nową rolę internetu.

Cała ludzkość, od zwykłych obywateli do rządów, jest zainteresowana tym, aby utrzymać ten proces pod kontrolę i zapobiec jego żywiołowemu rozwojowi, ponieważ ogromna ilość nowoczesnej broni na świecie w połączeniu z szybkością zachodzących zdarzeń mogą doprowadzić do strasznych rezultatów.

W celu uniknięcia wszelkiego rodzaju zamieszek – wojen domowych, a nawet światowych – musimy zatroszczyć się zawczasu o globalną, integralną edukację mas.

Kategorie: Gospodarka, Integralne wychowanie, Internet, Kryzys, globalizacja, Nauka, Ogólne, Rozwój, Rzeczywistość, Społeczeństwo, Świat

Naukowcy nadal uważają, że intelekt gwarantuje nasz sukces i rozwój.

Indywidualizm uczonego jest oceniany wyżej niż wszystkie inne cechy. Geniusze są już w modzie od ponad 500 lat!

Ale mądrzy indywidualiści nie są w stanie zmotywować ludzkości, rozwinąć cywilizacji – zwłaszcza w dzisiejszych czasach, w których świat stał się globalny i zamknięty, a my znajdujemy się w środku sieci połączonych ze sobą specjalistów.

W dzisiejszych czasach, kiedy świat jest coraz bardziej integralny, my indywidualiści, egoiści, przemądrzalcy nagle odkrywamy, że nie rozumiemy, jak jest zbudowany świat i że nie jesteśmy w stanie nim zarządzać. Potrzebujemy do tego naszego zjednoczonego, kolektywnego rozumu, który nie jest oparty na konkurencji, lecz na wzajemnym poręczeniu, na prawidłowo wykonanej pracy w naszej analogowej sieci podłączenia całej ludzkości. 

Kategorie: Egoizm, Integralne wychowanie, Jedność, Kryzys, globalizacja, Natura, Nauka, Ogólne, Połączenie, Rozwój, Rzeczywistość, Społeczeństwo, Świat, Wzajemne poręczenie

Ponieważ postrzegamy świat w naszej świadomości, dlatego postrzegamy tylko część otaczającej nas rzeczywistości i tylko w takiej mierze, w jakiej nasza świadomość zdolna jest ogarnąć tę część i odczuć ją w wyobraźni (w parcufie – w naszych dziesięciu sfirach) jako pełen obraz.

Reszimot są stale w nas odnawiane, a na skutek tego odnawia się parcuf (naczynie, w którym odczuwamy świat). Dlatego wydaje się nam, że świat się zmienia. Wszelkie badania i ich wyniki są względne, ponieważ są one związane z naszymi właściwościami. Dlatego też jako prawdę postrzegamy to, co odczuwamy i badamy w naszych odczuciach.

W oparciu o wcześniejsze stany (parcufim), tworzymy założenia dotyczące przyszłości.

Na tej zasadzie bazują też naukowe hipotezy i teorie. Określane są one jako modele świata. To znaczy, że nauka jest metodyką modelowania i dlatego ma prawo popełniać błędy.

Jeżeli mylimy się w naszym zrozumieniu świata, tzn. nie jesteśmy w stanie zbudować jego  prawidłowego modelu z reszimot (z naszych wewnętrznych danych informatycznych), to znajdujemy się w świecie całkowicie dla nas niezrozumiałym. I jeśli nadal traktujemy go według starych wzorców, napotykamy na niepowodzenia, kryzysy, a nawet katastrofy.

Jesteśmy zobowiązani do ciągłego budowania nowych koncepcji i modeli świata. Jeśli tego nie zrealizujemy, to wówczas będziemy prowokować konflikt z naturą i otrzymamy od niej negatywne reakcje, które będą miały wpływ na nasz rozwój.

Problem jest w tym, że obecne modele rozwoju świata są kierowane przez nasz egoizm. Chcemy stworzyć dla naszego egoizmu przyjemne modele świata, nie takie, które odkrywają się w naszych reszimot. Jesteśmy przekonani o słuszności naszych teorii i nie chcemy rozpoznać, że to nasz egoizm kieruje naszym postrzeganiem świata.

Musimy rozpoznać, że osiągnęliśmy w naszym rozwoju stan, który nie pozwala nam już  podążać za zniekształconym wyobrażeniem świata. Jesteśmy zobowiązani do tego, aby wznieść się ponad egoistyczną naturę w prawidłowy kierunek rozwoju naszej świadomości, gdyż odpowiednio do tego będziemy mogli budować właściwe modele świata.

Właśnie z tego powodu zostaje nam ujawniona nauka kabały. Wyjaśnia nam ona, w jaki sposób możemy odczuwać otaczającą rzeczywistość we właściwy sposób. Przestaniemy wówczas walczyć z naturą. Będziemy świadomi jej całości i doskonałości, i razem z nią wzniesiemy się do stanu swojej doskonałości.

Kategorie: Duchowość, Egoizm, KABAŁA, Kryzys, globalizacja, Nauka, Postrzeganie rzeczywistości, Rozwój, Rzeczywistość

Kongres w Wilnie. Lekcja 3

„Nie ma nikogo oprócz Niego”, to znaczy oprócz tej siły, która nami kieruje. Jest to jedyna siła. Oznacza to, że wokół nas i wewnątrz nas nie istnieje nic innego, poza ta jedyną siłą. Ta siła wytwarza absolutnie wszystko. 

Również w naszej nauce studiujemy tę siłę. Czujemy ją zarówno w nas, jak również wokół nas. Jesteśmy stworzeni i generowani przez tą siłę. Znajdujemy się w niej i gotujemy się w niej, jak kawałki warzyw w zupie. Siła ta przenika wszystko, tworzy wszystko co istnieje, kieruje naszym życiem.

Siła ta wypełnia cały wszechświat i datuje się od wielkiego wybuchu, z którego rozwinęło się wszystko, co istnieje we wszechświecie.

I jeżeli człowiek myśli, że prawdopodobnie istnieje on poza tą siłą, to dzieje się tak tylko dlatego, że jej po prostu nie odczuwa, tak jak małe dziecko, które znajduje się przez krótki czas w pokoju bez swojej matki i wydaje mu się, że nie ma w nim nikogo oprócz niego, że jest ono całkowicie wolne, i może robić co tylko chce. Nie rozumie ono, że w rzeczywistości matka cały czas czuwa nad nim. Wszyscy jesteśmy jak te małe dzieci, którym wydaje się, że można na tej planecie robić wszystko ze swoimi zabawkami, które sami wymyślamy.

W rzeczywistości wszystko jest zorganizowane przez wyższą siłę i tylko dzięki niej możemy poruszać się do przodu.

Z 3 lekcji kongresu w Wilnie, 24.03.2012

Kategorie: Duchowość, KABAŁA, Kongresy, wydarzenia, Nauka, Postrzeganie rzeczywistości, Połączenie, Praca duchowa, Rozwój, Stwórca

 W wiadomościach (z Vesti.ru): „Począwszy od 1 kwietnia 2010 roku, szkoły w dziewiętnastu rosyjskich okręgach szkolnych zaczną naukę nowego przedmiotu: Podstawy Kultur Religijnych i Etyki Świeckiej.

Program zawiera cztery główne ruchy religijne, religie świata i etykę świecką. … Program nauczania zawiera tematy takie jak miłość, przyjaźń, wina i wybaczenie. Każdy z tematów rozłożony jest na sześć bloków: kultura ortodoksyjna, kultura islamska, podstawy buddyzmu i judaizmu, nauka o religiach świata i etyka świecka. …. Rodzice wybiorą, w których zajęciach chcą, żeby ich dzieci wzięły udział i uczniowie zostaną odpowiednio rozlokowani.”

Mój komentarz: Religia zawsze prowadziła do nienawiści i wojen, terroru i podzielenia. Stwórca dał tylko jeden dekret: przykazanie by „kochać bliźniego swego jak siebie samego”. Wszystkie inne prawa są tylko realizacją tego jednego, ogólnego prawa natury.

Wszystkie religie i wierzenia są wynalazkiem ludzkiego ego. Dlatego powodują sprzeciw, podsycają nienawiść i do rozumianego nadmiaru, wykupienia się od piekła i akceptowania gotówki za wejście do raju. Nie wolno nam ubierać wilka w skórę owcy. Religia jest największą manifestacją ludzkiego ego; Powoduje tylko podział pomiędzy uczniami. Przeczytaj artykuł Baal HaSulama: „Esencja Religii i jej cel”. „Nasza religia” nie oznacza judaizm: to jest religia miłości i obdarzania dla wszystkich.

Kategorie: Egoizm, Integralne wychowanie, Jedność, Miłość, Natura, Nauka, Połączenie, Religia, Rodzina, Społeczeństwo, Stwórca, Świat

Pytanie: Czy to prawda, że Stwórca czeka na nas tak długo, aż nadejdzie od nas prawdziwa modlitwa?

Odpowiedź: Nie można tu mówić o „oczekiwaniu”. Wyższe Światło znajduje się w absolutnym bezruchu, jest to niezmienne prawo, podobnie jak prawa fizyki. Ruch z niezmienną prędkością jest niczym innym jak stanem spoczynku.

Światło nie może się zatrzymać. Jego natura jest niezmienna, niezależnie od tego, czy zostało ujawnione czy nie. Podobnie jak natura fizycznego światła, które ma stałą prędkość 300 000 kilometrów na sekundę w próżni. Wszystko zależy tylko od tego, w jakim środowisku się ono rozprzestrzenia, albowiem my ujawniamy je za pomocą reakcji materii w której się rozprzestrzenia. Stopień podobieństwa materii do Światła określa jego prędkość, ponieważ nie widzimy rozprzestrzeniania Światła, tylko reakcję materii na nie.

Gdy jakieś działanie odbywa się w sposób ciągły, to jest ono postrzegane przez nas w formie spoczynku, bezruchu. Oznacza to, że wyższe Światło zawsze działa, nie zachodzą w nim żadne zmian. Wszystko zależy tylko od pragnienia – w jaki sposób ujawnia ono jego wpływ. Zmiany w pragnieniu określają stopień oddziaływania Światła. W samym Świetle nie ma żadnej zmiany. Światło jest zawsze!

Mówimy, że musimy dążyć do tego, by przyciągnąć Światło. Ale w rzeczywistości jest inaczej, niż to sobie wyobrażamy. Światło działa bez przerwy, a my (nasze pragnienia) jesteśmy wynikiem jego wpływu.

Z lekcji do listu  Baal ha-Sulama 17.01.2012

Kategorie: Natura, Nauka, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa