Pytanie: Jaka książka kabalistyczna jako pierwsza wpadła w Pana ręce i odkryła w Panu dążenie do duchowości?

Odpowiedź: „Wprowadzenie do nauki Kabały”. To bardzo trudna książka.

Czytałem wiele różnych książek i artykułów, próbowałem od razu wniknąć w poważne rzeczy, ale byłem zdezorientowany, nie wiedziałem jak i co, dopóki nie znalazłem swojego Nauczyciela. Stało się to po 3-4 latach samodzielnej nauki, podczas których biegałem do różnych tak zwanych znawców Kabały.

A kiedy znalazłem Nauczyciela, to pozostałem z nim do końca jego życia, byłem jego pomocnikiem, jego osobistym uczniem. I po nim kontynuowałem jego działalność.

Pytanie: Którą pierwszą książkę poleciłby Pan, do rozpoczęcia studiowania nauki Kabały?

Odpowiedź: Kabała – to nauka. Dlatego jest możliwe, że może wciągnąć, ale tylko częściowo. W końcu człowiek musi mieć jakieś pragnienie, aby odkryć sens życia.

Jeśli je ma, to zrozumie, że Kabała odpowiada na pytanie, w jaki sposób odkryć ten sens, jak zmienić siebie, zmieniając życie, jakie ma wewnętrzne narzędzia do tego. One znajdują się w samym człowieku. Generalnie jest to nauka o poznaniu, pojmowaniu otaczającej przestrzeni.

Człowiek zacznie widzieć tę przestrzeń w bardziej rozszerzonej formie, aktywnie, w interakcji ze wszystkim wokół. Zmieniając swój stosunek do otaczającego środowiska, tj. samego siebie, zmienia reakcje otoczenia na siebie.

Z rozmowy na temat „Pytania o kabalistycznych książkach”, 22.10.2019

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Nauka Kabały, Studia Kabały

Pytanie: Czy jest jakaś różnica czy czytać tę czy inną książkę? Na przykład „Naukę dziesięciu sfirot” lub „Księgę Zohar”.

Odpowiedź: Jak w każdej nauce, tutaj też istnieją pewne zasady i podejścia. Przez 30 lat istnienia naszej organizacji zrobiliśmy wiele w tym kierunku. Swoją pierwszą książkę wydałem w 1983 roku, a napisałem ją dwa lata wcześniej.

Dzisiaj istnieje wiele innych przekaźników informacji poza drukowanym tekstem, ale jednak to on pozostaje główny. Dlatego możesz wszystkie moje lekcje i zajęcia – a jest ich wiele, wiele tysięcy – posłuchać w formacie audio lub obejrzeć w formacie wideo, czyli z pełnym poczuciem, że jesteś obecny na lekcji, w sali wykładowej, i zobaczysz, jak to się wszystko odbywa. Prowadzimy te zapisy od dwudziestu lat. Byłem jednym z pierwszych w kraju, który miał własną stronę internetową: kabbalah.info.

Pytanie: To dotyczy lekcji. A co odnośnie książek? Czy istnieje różnica w formacie: czy postrzegać je przez media, czy też czytać drukowany tekst?

Odpowiedź: W zasadzie nie czytamy moich książek. Nauczam tylko z pierwotnych źródeł, z prac Baal HaSulama i Rabasza. A książki napisane w oparciu o pierwotne źródła są dla wszystkich innych. Pierwotne źródła, z których studiujemy, przeznaczone są dla ludzi, którzy zaczynają naukę Kabały. Wprowadzają ich bardzo głęboko w tę naukę.

Człowiek, który zaczyna przeglądać te księgi, widzi, że Kabała proponuje, aby zapoznać się ze światem, w którym istniejemy, ale nie czujemy go. On istnieje poza nami, wpływa na nas, a my wpływamy na niego. My jakby oddychamy razem z nim, pracujemy w zgodzie. Wszystko, co robię, jest dane z góry. Nawet ruchy, które teraz wykonuję rękami, jak również moje myśli są kontrolowane z góry.

Dodatkowo budując pewną postawę wobec Wyższego Świata, mogę również na niego wpływać, tj. wchodzić w pewne poprawne połączenie z nim, czując, czego chce ode mnie wyższy system i w jaki sposób mogę zmienić swoje przeznaczenie.

Pytanie: Powiedzmy że człowiek czyta pierwotne źródło lub słucha je w formacie audio. Tam są wstawki muzyczne, pauzy itd. Jaki format będzie miał na niego większy wpływ?

Odpowiedź: To zależy od człowieka. Jeśli zajmuje się właściwie, nie ma znaczenia, z jakich źródeł korzysta. Wszystkie razem doprowadzą go do ogólnego pojęcia. To tak samo, gdy patrzymy na obraz i jego kolorystyka, kompozycja, wszystko razem wpływa na nas. Być może nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak to działa.

Z rozmowy na temat „Pytania o kabalistycznych książkach”, 22.10.2019

Kategorie: Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Co się pojawiło, gdy nie było niczego: ani czasu, ani miejsca, ani ruchu?

Odpowiedź: Dlatego trzeba zobaczyć którąkolwiek z moich książek o Kabale. Tam opowiadam o pojawieniu się sił, materii, właściwości. Zrozumiecie, jak to wszystko zachodzi. Zobacz na przykład książkę „Wprowadzenie do nauki Kabały” lub „Nauka Kabały”. Tam jest wszystko bardzo dokładnie objaśnione.

To nie są moje słowa, ani moje myśli. Jest to tłumaczenie poważnych źródeł kabalistycznych, przeróbka, przystosowana specjalnie dla was.

Z programu telewizyjnego „Zapytaj kabalistę”, 31.12.2018

Kategorie: Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi

Komentarz: Gdy Abraham zrozumiał siłę natury, chciał podzielić się swoim odkryciem ze wszystkimi ludźmi. Oczywiście, wtedy pojawił się konflikt z królem Babilonu – Nimrodem, który obserwował wzrost egoizmu i powiedział, że Babilończycy muszą się rozproszyć.

Abraham uważał, że to nie pomoże, konieczne jest znalezienie metody wzniesienia się ponad brak jedności i zrównoważenie wszystkiego.

W rezultacie kilkadziesiąt tysięcy ludzi podążyło za Abrahamem, a reszta rozproszyła się po całej ziemi. Ci, którzy poszli za Abrahamem, zaczęli nazywać siebie „Israel” („Jaszar k-El”), tj. „dążący do Stwórcy”. Stąd powstała nazwa „Izrael”.

Okazuje się, że Izrael czy Israel, to nie pochodzenie etniczne, ale ukierunkowanie pragnienia, które pojawiło się w ludziach.

Odpowiedź: Jest to cel egzystencji człowieka. Jeśli człowiek w swoim życiu dąży do osiągnięcia Wyższej Siły, do poznania jej, by zbliżyć się do niej, wtedy nazywa się „Izra-el”.

Komentarz: W książce „Misznej Tora”, Rambam napisał: „Abraham głośno wzywał wszystkich ludzi opowiadając im, że na całym świecie jest jeden Bóg. Szedł z miasta do miasta, od królestwa do królestwa wzywając, gromadząc ludzi, dopóki nie przybył do kraju Kanaan”.

Odpowiedź: Co to znaczy „szedł“? Należy zrozumieć te opisy nieco głębiej. Na przykład, Abraham i jego ojciec Terach: ojciec – jest to poprzedni stan Abrahama; Abraham – następny stan za Terachem.

A jego synowie; Izaak, Jakub – to kolejne stopnie. Przecież mówimy o jednej duszy, o jednej sile, która się rozwija rozbijając wszelkiego rodzaju dawnych idoli. W taki sposób należy interpretować te teksty.

Pytanie: Rambam pisze dalej: „A kiedy ludzie schodzili się do niego i pytali o jego słowa, on opowiadał każdemu o swojej osobliwości, dopóki nie przywrócił go na prawdziwą ścieżkę, aż zgromadziły się wokół niego tysiące, dziesiątki tysięcy i nazywa się ich domem Abrahama. Zasiał w ich sercach tę wielką zasadę, i napisał o niej książki ”.

Co oznacza „wielka zasada”?

Odpowiedź: Oznacza to, że musimy ujawnić jedną Wyższą Siłę, a nie gubić się między wieloma małymi siłami, które w zasadzie nic nie dają. Poznając Wyższą Siłę, wzrastasz wraz z nią.

Z programu TV „Analiza systemowa rozwoju narodu Izraela”, 24.06.2019

Kategorie: Izrael i narody świata, Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi, Starożytny Babilon, Studia Kabały

Kategorie: Klipy, Nauka Kabały

Pytanie: Jednym z powodów zakazu ujawnienia Kabały, według Baala HaSulama – była tajemnica Stwórcy. Ona odkrywa się w miarę podobieństwa właściwości i powinna wykluczać, jak pisze Baal HaSulam, wszystkich czarodziei, handlarzy amuletów, kamei i tak dalej. Co to znaczy? 

Odpowiedź: Bez względu na to, co człowiek robi, jego ostateczny stan jest określony z góry. W każdym przypadku zostanie włączony do najwyższego stopnia wieczności, poznania, napełnienia. 

Ale to należy wyjaśnić człowiekowi, który będzie dążył do tego na własny sposób, własnymi wysiłkami, a nie egoiście, leniuchowi, który powie: „W takim razie będę siedział i czekał”.

Pytanie: Co oznacza „osobista tajemnica Stwórcy”?

Odpowiedź: O tym nie można mówić. Dopóki człowiek nie nabędzie właściwości obdarzania, nie będzie w stanie zrozumieć, o co chodzi. Nie ma tu nic do ukrycia, on po prostu tego nie zrozumie.

Pytanie: Rzeczywiście, na przykład Księga Zohar ujawniona jest już od tysięcy lat, a czytając ją nic nie rozumiesz. Czy to nazywa się „ukrycie”, ponieważ nie masz podobnych właściwości z autorem, który ją napisał?

Odpowiedź: Tak. Nie jesteś w stanie jej wewnętrznie zrozumieć. Możesz czytać, ale nie zrozumieć. To jest właśnie tajemnica. 

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 08.01.2019 

Kategorie: Nauka Kabały, Rozpowszechnianie metody, Studia Kabały

Pytanie: Jak Abraham nauczał dziesiątki tysięcy ludzi zgromadzonych wokół niego, jeśli nie było jeszcze Pięcioksięgu, w którym przedstawione były przykazania?

Odpowiedź: Ludzie w tym czasie byli na takim poziomie duchowym, że rozumieli to wewnątrz siebie.

Komentarz: Abraham napisał kilka książek, z których tylko jedna „Księga Stworzenia” („Sefer Jecira”) przetrwała do naszych czasów. Czytałem ją kilka razy, ale nie ma w niej ani jednego słowa o połączeniu.

Odpowiedź: Abraham pisał tam o Wyższej Sile, która działa na ludzi. Napisał tę księgę, abyśmy mogli osiągnąć Wyższą Siłę, poznać ją, zrozumieć tak, jak on ją opisał.

Musimy mieć odpowiednie narzędzie do tego. Tym narzędziem jest zjednoczenie z innymi ludźmi, i w związku między nimi odkrywają się wyższe prawa.

Pytanie: Ale wtedy jeszcze nie było nigdzie napisane o połączeniach. To zrozumiałe było dla nich samo przez się? 

Odpowiedź: Tak. Nazywa się to „ustną Torą”, tj. to co Abraham wyjaśniał swoim naśladowcom.

Pytanie: Rambam pisał: „Zasiał Abraham w serca ich tę wielką zasadę i napisał o niej księgi”. Ale w tych księgach opisane jest to, co człowiek czuje we wzajemnym połączeniu ze Stwórcą, z Wyższą Siłą natury. Czyli okazuje się, że komunikacja między ludźmi była przekazywana z ust do ust?

Odpowiedź: Jest to praktyczna nauka, którą Abraham przekazał swoim uczniom Izaakowi i Jakubowi.

Pytanie: Czy to nie były jego dzieci?

Odpowiedź: Możesz nazywać ich „dziećmi”, to nie ma znaczenia. Ale w Kabale ma się na myśli uczniów, poprzez których metoda naprawy ludzkiego egoizmu została przekazana całemu narodowi, całej grupie ludzi zgromadzonych wokół Abrahama jeszcze w Babilonie.

Wszystko to jest opisane w Torze w jednej osobie. Najpierw to, co stało się z Abrahamem, potem z Lotem itd. A gdzie pozostałe dziesiątki tysięcy zgromadzonych wokół niego?

Rzecz w tym, że w opisie nie brało się pod uwagę liczby ludzi, o których mówił Rambam, a tylko ich poziom duchowy. A poziom duchowy – to już 70, 50, 10 osób itd. – to nie ma znaczenia, ponieważ w duchowości rachunek nie odbywa się według głów, ale według mocy ich połączenia między sobą.

Z programu Tv „Analiza systemowa rozwoju narodu Izraela”, 24.06.2019

Kategorie: Nauka Kabały, Rozpowszechnianie metody

Patrząc na niższe gałęzie odczuwane w naszym świecie, absolutnie niemożliwe jest wyobrażenie sobie żadnej analogii do wyższych korzeni.

Najpierw uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. Wtedy będzie w stanie ilościowo i jakościowo zrozumieć całą współzależność między każdą gałęzią i jej korzeniem w Wyższym Świecie.

I tylko po tym, jak uczeń dobrze zrozumie połączenie korzenia z gałęzią, pojawi się u niego wspólny język z nauczycielem- kabalistą.

Wtedy nauczyciel na języku gałęzi tj. od gałęzi naszego świata do korzenia Wyższego Świata i odwrotnie, będzie mógł przekazać uczniowi wszystkie subtelności swojej mądrości i wiedzę o tym, co dzieje się w Wyższych Światach – wszystko to co otrzymał od swoich nauczycieli i to co osiagnął samodzielnie. Dlatego teraz mają wspólny język i rozumieją się nawzajem. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Pytanie: Dlaczego dopiero po osiągnięciu połączenia „korzeń i gałąź” uczniowi może pojawić się wspólny język z nauczycielem-kabalistą? A w jaki sposób do tego czasu może uczyć się u niego?

Odpowiedź: Do tego czasu uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. A jeśli nie daje się mu poznania, to nie ma także wspólnego języka z nauczycielem.

Baal HaSulam pisze o tym jeszcze w kilku kolejnych artykułach – o języku dla niższych, języku dla wyższych. To zależy od ekranu który znajduje się w „pe” (w ustach) duchowego parcufa.

Jest to obowiązkowy warunek. Bez poznania związku między korzeniem i gałęzią uczeń nie może mieć kontaktu z nauczycielem. Oni razem muszą zrozumieć, co się ma na myśli, muszą mieć precyzyjny wewnętrzny związek między sobą.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Język Kabały, Nauczyciel i uczeń, Nauka Kabały, Praca duchowa

Kabała: okres współczesny

Komentarz: Wielki kabalista Baal HaSulam był pierwszym, który zaczął nauczać Kabały ludzi, którzy nie znajdowali się w duchowym poznaniu. A przed nim wszystkie pierwotne źródła koncentrowały się na tych, którzy znajdowali się w duchowości. 

Odpowiedź: Oczywiście. Nie wprowadzali człowieka w duchowe zrozumienie. A Baal HaSulam przedstawił wszystko dosłownie od zera. Jego dzieła przeznaczone były dla wszystkich ludzi, nawet całkowicie niewierzących. Pisał książki, aby zacząć korygować człowieka z dowolnego stanu. 

Pytanie: Co więcej, jasne jest, że on sam studiował filozofię i różne nauki, aby dobrać specjalny język, który zrozumiały jest dla świeckich ludzi. Co jeszcze jest jego zasługą w rozwoju tej metody? A może ta sama metoda, tylko przeznaczona już dla większego egoizmu?

Odpowiedź: Na przestrzeni całej historii metoda nie zmieniała się w ogóle i nie zmienia się, ponieważ Kabała jest nauką o stanie świata, o siłach, które działają we wszechświecie, a one są niezmienne. Wszystko zależy od tego, na jakim poziomie ją studiujemy: albo jak dziecko w pierwszej klasie, albo w dziesiątej, albo na uniwersytecie, albo podczas pisania pracy naukowej – w tym jest cała różnica.

Ale wszystko to, ogólnie rzecz biorąc, odnosi się do opisu, a sama metoda, jej podstawa jest taka sama: korekta egoizmu w człowieku i w społeczeństwie, i poznanie przez skorygowany egoizm systemu, który znajduje się wokół nas i nami zarządza. Dlatego Baal HaSulam opisał to z naukowego punktu widzenia, przedstawiając księgę Ari „Drzewo Życia” w swojej pracy „Nauka dziesięciu sfirot” w bardziej dla nas przystępnym języku.

Jednak te księgi używane są głównie przez ludzi, którzy już znajdują się w świecie duchowym. Ale, by zacząć go odczuwać wymagana jest praca nad sobą. Baal HaSulam poświęcił wiele artykułów na ten temat, opublikował nawet gazetę, broszury.

Prace te kontynuował jego najstarszy syn Baruch Aszlag (Rabasz) – mój nauczyciel, który opisał w swoich artykułach praktyczną Kabałę.

Księgi Baal HaSulama i Rabasza są tymi źródłami, które dzisiaj używa ludzkość, aby podnosić się w rozwoju.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 22.11.2018

Kategorie: Nauka Kabały, Rozpowszechnianie metody

Artykuł Baal HaSulama „Nie ma nikogo oprócz Niego” jest keterem (koroną) księgi „Szamati” („Usłyszane”), ponieważ zawiera całą podstawę Kabały.

Praktycznie nie ma w niej niczego, co szczególnie należałoby wyjaśniać. Po prostu wielokrotnie należy ją przeczytać, słuchać, wchłaniać, próbować zrozumieć i jakoś w nią wejść. W taki sposób stopniowo przeniknie w człowieka.

Powinniśmy nią przesiąknąć. Na przykład tak, jak zanurzasz kawałek chleba w mleku i chleb je wchłania, tak powinniśmy zanurzyć się w tym artykule i wchłonąć wszystko, co w nim jest, aby weszło to w nas.

Z lekcji w języku rosyjskim, 24.11.2019

Kategorie: Nauka Kabały