Artykuły z kategorii Nauczyciel i uczeń

Jak zadowolić nauczyciela?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: W artykule Baala HaSulama „Przed stworzeniem plonów” (Szamati, 245) jest powiedziane: dzięki temu, że człowiek znajduje się w połączeniu z prawdziwym nauczycielem, czyli całym jego pragnieniem jest tylko obdarzanie, wtedy powinien wykonywać działania, aby zadowolić nauczyciela.

Co to znaczy podobać się nauczycielowi i jak przejawia się to w dziesiątce?

Odpowiedź: Nauczyciel wymaga od ciebie tylko jednego – ciągłego przybliżania się do Stwórcy poprzez dziesiątkę. To wszystko. Chcesz spodobać się? Wykonuj to działanie. Nic więcej nie jest potrzebne.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 10.02.2024


Czy warto dzielić się osobistymi odczuciami?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Co oznaczają właściwości, których nie wolno ujawniać człowiekowi?

Odpowiedź: Niektóre osobiste wrażenia i doświadczenia. Chociaż na etapie przygotowania są takie, że niczego zakazanego w nich nie ma, jednak lepiej jest, jeśli człowiek mniej lub bardziej ukrywa je przed innymi.

Pytanie: A czy możemy dzielić się naszymi odczuciami z nauczycielem, otworzyć przed nim serce?

Odpowiedź: Lepiej tego nie robić. Ale możesz swobodnie zadawać pytania na lekcji. Nie ma nic tajnego, co powinieneś póki co ukrywać.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 06.02.2024


Podnieść ducha przyjaciela

каббалист Михаэль Лайтман 0-группа Pytanie: Jeśli przyjaciel nie odczuwa braku w duchowości, to wydaje się, że nie można mu w niczym pomóc. Ale w swoich artykułach Rabasz daje poradę, że zawsze można podnieść nastrój przyjaciela, jego stan ducha. Czy ma Pan jakieś rekomendacje, jak podnieść ducha przyjaciela?

Odpowiedź: Aby to zrobić, musisz dać przykład i wciągnąć go w bardziej optymistyczny nastrój ducha. Na przykład ja, staram się podnosić ducha moich uczniów na wszystkich lekcjach.

Pytanie: A jak Pan to robił, kiedy studiował u Rabasza?

Odpowiedź: Rozmawialiśmy o dobrych siłach na świecie, o tym jak Stwórca czeka i stara się doprowadzić nas do wzajemnego zjednoczenia, obdarzania, miłości.

Pytanie: Czy uczeń może podnieść ducha swojego nauczyciela?

Odpowiedź: Tak, dlatego że nauczyciel kocha ucznia a on może poprzez swoje działania podnieść ducha nauczyciela, pokazując swój dobry postęp we właściwościach obdarzania i miłości.

Pytanie: Powiedzmy, przechodząc obok mnie, zobaczy Pan, że czytam „Naukę dziesięciu Sfirot”. Czy wpłynie to w jakiś sposób na Pana nastrój?

Odpowiedź: Nawet jeśli zobaczę, że zwyczajnie czytasz książkę o Kabale, już podniesie mi to nastrój.

Pytanie: Albo na przykład, dowie się Pan, że przychodzę godzinę przed lekcją i przygotowuję się do niej?

Odpowiedź: Ogólnie, jest to szczególne nastawienie do lekcji, które wywoła we mnie pragnienie, żeby ci pomóc, docenić cię.

Z programu telewizyjnego „Praktyczna Kabała”, 19.12.2023


W zgodzie z nauczycielem

каббалист Михаэль Лайтман Człowiek musi działać w zgodności ze swoim nauczycielem. (Baal HaSulam, Szamati 187. „Rozstrzygnięcie [sprzeczności] dzięki wysiłkowi“)

Pytanie: Mam takie wrażenie, że przejmuję Pana precyzyjny duchowy język i myślę Pana słowami, mówię nimi, odpowiadam nimi, a to, co nie odpowiada Pana słowom, słowom Rabasza i Baala HaSulama, nie przyjmuję.

Kiedy zaczynam czuć swój język, to cały czas ogarniają mnie wątpliwości, że błędnie myślę, niewłaściwie mówię. Jak prawidłowo wykorzystać swoje doświadczenie, aby działać w zgodzie z Panem i ze Stwórcą?

Odpowiedź: Nie musisz korzystać ze swojego doświadczenia, a otrzymywać wszystko tylko ode mnie. Powinieneś starać się działać tylko za pomocą swojego rozumu i tego, co czytasz i słyszysz z pierwotnych źródeł Baal HaSulama i Rabasza. Wtedy na pewno będziesz rozwijał się i nigdzie nie pomylisz się.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 25.12.2023


Na czym należy skupić się w pracy duchowej?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Na czym powinniśmy bardziej skupić się w pracy duchowej: na wielkości nauczyciela, który nieustannie nas ukierunkowuje, czy na wielkości dziesiątki?

Odpowiedź: Nauczyciel istnieje jakby z boku. To ty włączasz się w dziesiątkę i razem z dziesiątką dążysz do Stwórcy. Nauczyciel uczy was, wspiera, prowadzi, popycha, ale mimo to jest jakby postronnym elementem. Oczywiście otrzymujecie ode mnie wskazówki, siłę, przykłady, język, wszystko. Jednak najważniejsze jest, dążenie poprzez przyjaciół tylko do Stwórcy, bycie z nimi w sojuszu i zmierzanie do celu.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 25.12.2023


Kontakt duchowy – poza fizycznymi granicami

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy można osiągnąć możliwość duchowego odczuwania siebie nawzajem na odległość, bez kontaktu fizycznego?

Odpowiedź: Jesteśmy bardzo mali, bardzo ograniczeni i bardzo prymitywni. Dlatego na razie jeszcze potrzebujemy kontaktu fizycznego. Ale jeśli moi uczniowie osiągną poważną zdolność wyjścia poza granice egoistycznych ograniczeń, to oczywiście nie ma znaczenia, gdzie będziemy.

I wówczas jeśli umrę, to mimo wszystko będę razem z nimi. Tak jak Ari powiedział swoim uczniom przed śmiercią: „Jeśli osiągniecie wyższy świat, to będę was nauczał. Tak więc starajcie się!”

Napisał, że ze wszystkich jego uczniów tylko Chaim Vital mógł kontynuować naukę Kabały. A pozostali uczniowie nawet nie musieli zajmować się Kabałą, ponieważ nie zrozumieli tego, nie wyszli poza granice odczuwania tego świata. Dlatego Chaim Vital to jedyny uczeń Ari, który opisał i przekazał nam jego metodę.

Tak więc najważniejsze jest wyjście poza ramy naszego świata. Następnie można już mówić o wszelkich innych metodach postrzegania.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Siła światowej grupy”


Dialog ze Stwórcą poprzez nauczyciela i przyjaciół

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: Gdy chcę zadać pytanie, natychmiast otrzymuję na nie odpowiedź poprzez przyjaciół i poprzez Pana. I taka wielka radość pojawia się wewnątrz. Chcę podziękować Panu i przyjaciołom za pytania, i Stwórcy za ten dialog.

Odpowiedź: Zuch! W zasadzie wszyscy, którzy zadają pytania, powinni zajrzeć głęboko w siebie i znaleźć odpowiedzi.

Chodzi o to, że na wszystkie pytania, które pojawiają się w moich uczniach, ja udzielam odpowiedzi. Nie na te pytania, które omawiamy w Internecie, ale te, które już krążą w naszym wspólnym kli.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 28.11.2023


Sprawdź siebie

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jak sprawdzić siebie: czy podejmuję wystarczające wysiłki, czy nie?

Odpowiedź: Wysiłki zwykle podejmowane są ponad wiedzą, ponad rozumem. Chociaż człowiekowi wydaje się, że to wszystko jest niezwykle trudne i niemożliwe, i ma wszystkiego dość. Nie wierzy już ani w nauczyciela, ze wszystkimi jego „kaprysami”, ani w Stwórcę, który jest ukryty i nie wiadomo, czego ode mnie chce. Człowiek ma wiele pretensji do grupy – do każdego z osobna i do wszystkich razem.

Ale mimo wszystko trzeba powiedzieć, że jest to obraz, który postrzegam zgodnie z własnymi wadami, w moim egoizmie! A w rzeczywistości przebywam w świecie Nieskończoności. A grupa to te dusze, z którymi jestem w pełnym zjednoczeniu!

A nauczyciel jest tą częścią, która jest wyżej nad nami i prowadzi nas do zjednoczenia z innymi, już naprawionymi duszami, abyśmy razem z nimi naprawili te dusze, które na razie są jeszcze nie naprawione. A Stwórca odkryje się między nami, tylko na razie jest ukryty, dla naszego dobra.

Jeśli człowiek poprawnie wyobraża sobie ten stan i rozumie, że ten świat jest wyobrażony, i konieczne jest aby przez ten iluzoryczny obraz dokopać się w głąb, do bardziej wewnętrznej formy, aby tam odkryć łączące się nici, jak na odwrotnej stronie haftu – wtedy będzie mógł wszystko umieścić na swoim miejscu i zażądać swojej zmiany.

Odkryje doskonałość – w byciu w harmonii razem ze wszystkimi pragnieniami, czyli z grupą i ze Stwórcą – właściwością obdarzania. Poczuje, że dzięki temu osiągnął doskonałość i nie ma więcej nic innego, i nie potrzeba, i nie chce, ponieważ dla niego jest to najdoskonalszy stan!

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”


Proces duchowego dojrzewania

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Gdyby nie Pana wyjaśnienia Kabały, nigdy nie chciałbym słuchać, nawet czym ona jest. Ale kiedy natknąłem się na Pana objaśnienia, poczułem, że kryje się za tym prawda. Zwykle to uczucie utrzymuje się przez jakiś czas, a następnie stopniowo zanika. I zostajesz sam z mnóstwem pytań. Co należy zrobić w takiej sytuacji?

Odpowiedź: Nie powinienem troszczyć się o uśpienie człowieka, zadowolenie go, uspokojenie go, danie mu siły, by przeciwstawił się tym krytykom, którzy zaczynają prać mu mózg, jakby współczując mu, gdzie on się znalazł nieszczęśnik i tak dalej. Mnie to nie interesuje! Taki jest los człowieka, sam musi sobie z tym poradzić, inaczej nie stanie się Człowiekiem!

Nie zamierzam nikomu przychodzić na pomoc! Mówię całkowicie poważnie. Nie dlatego, że jest mi obojętny los człowieka, ale dlatego, że inaczej on nie przeżyje! Trzeba popchnąć małego ptaszka, aby poleciał. Musi nastąpić zryw! Tutaj nic nie poradzisz! To sprawi, że będziesz silniejszy! Tylko w walce! W żadnym wypadku nie należy pozbawiać człowieka tej możliwości. Dlatego nigdy nikomu nie pomagam! Patrzę ze współczuciem, jak cierpi, jak nie może odnaleźć siebie!

Pamiętam, jak kiedyś z głębi serca z bólem powiedziałem do mojego nauczyciela: „No pomóż mi!”. A on uśmiechnął mi się prosto w twarz. Byłem gotowy rozerwać go na kawałki! Jestem w tak okropnym stanie wewnętrznym, że nie odróżniam ani dnia, ani nocy. Dręczę się, kipię, wypalam trzy paczki papierosów dziennie, nikogo nie chcę widzieć, zjadam sam siebie. Mam tyle wewnętrznych zmartwień, poszukiwań, nieporozumień, problemów, że lepsza śmierć niż takie życie!

A mój nauczyciel, który w zasadzie jest temu winny, że tak się czuję, jeszcze się uśmiecha i nawet nie pomaga! W niczym! Tylko mówi: „W porządku. Jeszcze trochę, jeszcze trochę. To przejdzie“. Jakie „przejdzie”?! I tak przez wiele miesięcy…

Jest to bardzo złożony proces, gdy człowiek nabywa właściwość innego świata i umieszcza w sobie dwa światy: świat materialny, działający pod wpływem egoistycznej siły otrzymywania, i świat altruistyczny, działający pod wpływem siły obdarzania. Są to zupełnie różne, przeciwstawne, sprzeczne światy! Na początku drogi nie są one ze sobą połączone. Człowiek znajduje się albo w tej, albo w tamtej części. I tylko wtedy możne zbudować środkową linię.

Właśnie w takiej walce, dezorientacji, wyjaśnieniu rodzi się człowiek, składający się z dwóch części świata. Ale nie jest to niekończący się proces. Dla każdego stopnia istnieje określona liczba stanów, przez które musimy przejść. To jest nasza ewolucja. Tylko w ten sposób możemy się rozwijać. W gruncie rzeczy jest to wspaniała droga rozwoju!

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Krytyka nie do pokonania”


Poświęcenie dla celu

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Stwórca sprawił iż poczułem, że jeśli będę prawidłowo zazdrościł Nauczycielowi, mogę za pomocą jego przykładu utrzymać połączenie z dziesiątką, a poprzez nią ze Stwórcą. Jak mogę właściwie pomóc moim przyjaciołom zazdrościć Panu tak, aby wzmocnić nasze wzajemne poręczenie?

Odpowiedź: Wydaje mi się, że powinniście mi zazdrościć tylko tego, że nieustannie dążę do celu. Miałem około trzydzieści lat, kiedy zacząłem uczyć się u Rabasza i od tego czasu nigdzie nie zboczyłem. Przeszedłem przez wiele różnych stanów: upadki, wzloty, oddalenia, zbliżenia. Ale każdego dnia modliłem się, aby w żadnym wypadku nigdy nie oddalić się od celu. I to jest najważniejsze.

Z lekcji na temat „Pracujemy we wzajemnym poręczeniu”, 03.10.2023