Najważniejszą rzeczą na zebraniu jest to, aby wszyscy byli w jedności i wspólnie prosili tylko o jedno – znalezienie Stwórcy (Maor wa-Szemesz. Rozdział Waechi)

Pytanie: Na kongresie będziemy mieli wiele różnych działań. Jak możemy utrzymać właśnie to, aby być w jedności i „znaleźć Stwórcę”?

Odpowiedź: Nie mamy innego celu. Chcemy połączyć się między sobą, odkryć Stwórcę i zbliżyć się do Niego. A Stwórca ze swojej strony będzie oddziaływał na nas, pomoże nam się zjednoczyć i odkryć Go. Tak właśnie się spotkamy.

Najważniejszy jest dla nas Stwórca. On jest między nami, napełnia nas, podnosi, łączy i prowadzi do Pełnej Naprawy, gdzie scalamy się z Nim.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu „Życie w dziesiątce””, 25.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Podczas przygotowania do kongresu, rozwiązujemy proste pytania dotyczące świata materialnego. Na przykład, gdzie będą spać uczestnicy kongresu, co będą jeść. Czy powinniśmy szukać możliwości, aby skierować te zwyczajne pragnienia do Stwórcy?

Odpowiedź: Nie. Wszystko powinno być zbudowane według drabiny. Ponieważ zbieracie się z przyjaciółmi, oznacza to, że musicie zadbać o odpowiednie miejsce, jedzenie i wszystko co jest niezbędne. Nie ma potrzeby zwracać się w tej sprawie do Stwórcy. Zwracamy się do Niego tylko po to, aby nas zjednoczył, zesłał nam szczególne pragnienia i serdeczną bliskość.

Pytanie: Z jakimi pragnieniami powinienem przyjść na kongres, aby zadowolić dziesiątkę, Stwórcę?

Odpowiedź: Z pragnieniem zjednoczenia w sobie wszystkich przyjaciół. Obejmujesz całą grupę, fizycznie i duchowo i wznosisz ich do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 22.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Artykuły Rabasza zawierają całą Torę. Rabasz bierze ją z wyższego stopnia i sprowadza do naszego poziomu, abyśmy otrzymali ją w jak najlepszej i najbardziej odpowiedniej dla nas formie, która pomoże nam rozwijać się i budować wewnętrznie, aby osiągnąć znacznie wyższy stopień. Dlatego dla nas nie ma wyższego źródła do wewnętrznej pracy jak właśnie artykuły Rabasza.

Najważniejsze jest, aby próbować wniknąć w nich sercem, a nie głową. Otworzyć swoje serce i starać się poczuć Stwórcę, a dopiero potem rozpoczynać ćwiczenia wewnątrz serca, aby znaleźć jeszcze bliższe zestrojenie ze Stwórcą. Jak możemy zbliżyć się do Rabasza sercami? Tylko powiększając nasze serca, łącząc się z sercami naszych przyjaciół. Nie ma innej drogi.

Za kilka dni zbierzemy się na kongresie, który w całości będzie bazował na artykułach Rabasza i nosi nazwę „Życie w dziesiątce”. Jestem bardzo podekscytowany i z wielkim niepokojem czekam na ten kongres, ponieważ Stwórca dał nam wszystko, czego potrzebujemy, i teraz wszystko zależy od tego, czy będziemy w stanie zrealizować to, co otrzymaliśmy, wkładając w to wszystkie nasze siły.

Przed nami otwarta jest cała droga i możemy teraz wznieść się do celu, ujawniając po drodze wszystkie elementy, które musimy koniecznie zebrać i połączyć ze sobą. Najważniejsze byśmy byli bardzo skoncentrowani. Mam wielka nadzieję, że nam to się uda.

Z lekcji „Nauka dziesięciu Sfirot”, 22.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rabasz, Studia Kabały

Pytanie: Kiedy jesteśmy w stanie wzniesienia, szczególnie na kongresach, jednoczymy się i odczuwamy przyjemność od światła Stwórcy. Jeśli jednak nie podejmiemy dalszych wysiłków, to będąc w stanie przyjemności, prędzej czy później upadniemy?

Odpowiedź: Tak, gdy tylko utracicie wspólne dążenie w kierunku Stwórcy, natychmiast stracicie swój stan i ponownie popadniecie w indywidualny egoizm.

Pytanie: A jeśli w chwili upadku zaczniemy działać z pomocą grupy i pierwotnych źródeł, to znowu podniesiemy się?

Odpowiedź: Tak, ale nie można tego wykorzystywać na kongresie, nie ma na to czasu, to nie jest ten stan. Na kongresie powinniśmy przede wszystkim, czuć siebie nawzajem a tym samym nie tracić nic ze swojego serca.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W jaki sposób dziesiątki światowej grupy, prawidłowo włączają się w kongres?

Odpowiedź: Otwieramy swoje serce dla wszystkich. Niech do niego wejdą. Wszystko, co otrzymuję od Stwórcy, gotowy jestem oddać wszystkim i stale dbać o tę więź między nami. Wtedy odniesiemy sukces.

Pytanie: Ale na kongresie będziemy przechodzić przez wiele różnych stanów. Coś może mnie rozpraszać, może nawet wytrącać ze stanu jedności. Jak mogę trzymać się właśnie tego punktu?

Odpowiedź: Lepiej nie rozpraszaj się. Przylgnij do wszystkich serc, zbierz je w swoje dłonie i trzymaj je razem jako jedno wspólne serce. Tylko tak poczujesz siebie w nieustannym połączeniu z całym kli i ze Stwórcą. Najważniejsze to myśleć o jedności, o wspólnym sercu kongresu.

Pytanie: Dokładnie wtedy, kiedy pracuję w dziesiątce?

Odpowiedź: Nie pracujesz w dziesiątce, pracujesz we wszystkich.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Kongres „Zohar – 2014”. Lekcja 1

„Księga Zohar miała być ukryta aż do przyjścia ostatniego pokolenia przy końcu dni i wtedy będzie ujawniona”. (Rabin Jeszaja Halevi Hurwic)

O zniesieniu zakazu studiowania Kabały mówiło wielu kabalistów: tacy jak wielki kabalista średniowiecza Abracham Azulaj, Ari i wszyscy inni kabaliści z nim związani: Ramak, Ramchal, Raw Chaim Vital. Ari był kabalistą, na którym zakończył się cały proces wygnania.

Po nim rozpoczyna się czas Masziacha (Mesjasza). Ale jest to cała epoka, która rozwija się stopniowo, w etapach 0-1-2-3, a dziś jesteśmy już na wejściu do czwartego i ostatniego etapu – bezpośrednio w okresie Mesjasza. Dlatego cały świat przeżywa upadek a nauka Kabały zaczyna się coraz bardziej odkrywać.

Do czasów Ariego Księga Zohar była ukryta. Została nieco ujawniona dzięki wdowie po rabinie Mosze De-Lionie, ale dopiero dzięki Ariemu mieliśmy zaszczyt dowiedzieć się, co jest w niej napisane. Dlatego też erę Mesjasza mierzymy od czasów Ariego.

„Masziach” oznacza, że poprzez naszą pracę możemy przyciągnąć (limszoch) światło, przywracające do źródła – możemy wywołać „pobudzenie z dołu”, wyrazić nasze pragnienie, które wzniesie się przez wszystkie stopnie i przyciągnie do nas światło, które naprawi relacje między nami. Wtedy zaczniemy czuć, że nie jesteśmy już w naszym świecie, ale faktycznie wkraczamy w wyższy świat.

Wszystko wyjaśnia się w połączeniu między nami. Jeśli to połączenie ulegnie naprawie i stanie się prawidłowe, wtedy odpowiednio zaczniemy odczuwać, że jesteśmy w wyższym świecie i wznosimy się coraz wyżej po 125 stopniach.

„Ponieważ w przyszłości ludowi Izraela przeznaczone jest spożywanie z Drzewa Życia, którym jest Księga Zohar, to z jego pomocą lud wyjdzie z wygnania drogą miłosierdzia”. (Księga Zohar, rozdział Naso, str. 90).

Jeśli będziemy gorliwie studiować Księgę Zohar, wtedy oczywiście wyjdziemy z wygnania drogą miłosierdzia. A jeśli nie, stanie się tak, jak napisano: „Ustanowię nad wami takiego króla jak Haman, który sprawi, że uciekniecie z wygnania nie z własnej woli”. Oznacza to, że mamy szansę wyjść z wygnania dobrą drogą – drogą Tory, światła przywracającego do źródła, specjalnie przeznaczonego do naprawienia złego początku.

Jeśli będziemy wiedzieć, jak prawidłowo studiować Księgę Zohar, przyciągniemy do siebie otaczające światło i uwolnimy się od wygnania, czyli od nieuzasadnionej nienawiści i przejściowego poczucia nieszczęśliwej egzystencji na tym świecie. Wszystko zmieni się tylko dzięki naszemu połączeniu.

Możemy doprowadzić do tej zmiany poprzez bolesną drogę cierpienia, bardzo ciężką i długą. Jednak przyciągając do siebie światło, będziemy poruszać się bardzo krótką, łatwą i przyjemną drogą.

Z 1-ej lekcji kongresu „Zohar – 2014”, 02.05.2014

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozpowszechnianie metody, ZOHAR

Pytanie: Kiedy nasza międzynarodowa grupa spotyka się razem, czy odczuwa Pan jej wspólne pragnienie, jakoś inaczej?

Odpowiedź: Tak. Jest silniejsze, globalne. Jest z większą potrzebą. Bardziej intensywne, wyraźne. Ludzie przyjeżdżają ze wszystkich krańców świata z bardzo poważną intencją i bardzo poważnym pragnieniem. Ich obecność tutaj ma ogromny wpływ na wszystkich. W zasadzie to oni wywołują podstawowe pragnienie, na które ja pracuję.

Te okresy, kiedy wszystkie grupy zbierają się na kongresy, są najsilniejsze. A potem, kiedy masowo wejdziemy w poczucie wyższego świata, czyli tworzymy nad nami duchowy czujnik z naszymi wspólnymi pragnieniami, praktycznie nie będziemy nawet musieli się ze sobą komunikować.

Pamiętam, jak z Rabaszem jeździliśmy do kilku kabalistów, z którymi porozumiewał się, i pytałem go: „No i co? Czy odkrył się?” Rabasz odpowiedział: „Nie, nie chciał się odkryć. Chociaż z nim rozmawialiśmy, ale na tyle się wewnętrznie zamknął, że nawet nie mogę nic o nim powiedzieć”.

To istnieje wśród kabalistów. Jeszcze będziemy musieli do tego dojść. Etapy rozwoju, przez który przechodzimy, nie było do tego analogii na świecie. A dzisiaj cały świat powraca do postrzegania wieczności i doskonałości, w jakim byliśmy na początku naszych narodzin.

Dlatego nie możemy powiedzieć, że teraz wszystko dzieje się na świecie przez analogię tego, co się stało z kabalistami na przestrzeni historii. Dzisiaj pojawia się zupełnie nowy system – prawdziwy! Kabaliści z przeszłości przygotowali dla nas wszystko.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Siła światowej grupy”

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rabasz

Pytanie: Na tym kongresie często mówiono o wstydzie. Dlaczego po każdym działaniu, czy to modlitwie, czy dyżurze, pojawiają się wątpliwości i strach: czy zrobiłem to prawidłowo, czy nie?

Odpowiedź: Po to, by popychać was jeszcze dalej, bardziej prawidłową drogą i abyś właściwie ocenił siebie. Tak więc, jest to dobrze.

Pytanie: Na kongresie, na zebraniu przyjaciół, jeden z nas mówił i płakał, ja też, niespodziewanie rozpłakałem się, jak zresztą wielu innych. Potem, gdy przyjaciele rozmawiali na posiłku, nastąpiło natychmiastowe włączenie. Nigdy wcześniej nie widziałem takiego skupienia i otwarcia serc. Ale nie rozumieliśmy, co powinniśmy zrobić dalej z tym otwarciem serca?

Odpowiedź: Uchwyćcie Stwórcę, zmuście Go aby zniżył się i napełnił was. Oto, co należy zrobić. Ale to przyjdzie instynktownie. Wszystko się wam uda.

Pytanie: Jak możemy otworzyć serca nawzajem i przed całym kongresem a jednocześnie myśleć o przyszłości, aby nasza praca przyniosła korzyść przyszłym pokoleniom, tak jak my korzystamy z tego, co zostawili nam ci którzy przebyli tę drogę przed nami?

Odpowiedź: Jeśli staramy się iść do przodu w coraz lepszej więzi między nami, to niewątpliwie Stwórca nam pomoże, będzie nam towarzyszył i tak osiągniemy nasz cel.

Pytanie: Jest takie wrażenie, że w naszych przejawieniach miłości panuje jakieś zamieszanie, ponieważ napływają nieustanne wyjaśniania. Gdzie popełniamy błąd? Jak możemy dokładniej wykonać to, co radzi Pan i Rabasz?

Odpowiedź: Ciągle popełniacie błędy i potykacie się. Przez to cały czas powinniście wyjaśniać, o co się potykacie, gdzie upadliście, jak podnieść się i kontynuować drogę. Szukajcie!

Z lekcji nr 2 Międzynarodowego kongresu kabalistycznego „Odkrywamy serca”, 30.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr 1

Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy wywyższaniem Stwórcy a wdzięcznością dla Niego?

Odpowiedź: Nie możesz być wdzięcznym Stwórcy, dopóki nie wywyższysz Go w swoich oczach. Kiedy możesz być wdzięczny Stwórcy? Jeśli jest wielki, jeśli całkowicie trzyma w sobie całe stworzenie – nie tylko Wszechświat, ale wszystkie światy, wszystko, co istnieje. Oznacza to, że najpierw musisz ocenić Jego wielkość. A najważniejsza Jego wielkość jest w tym, że zarządza wszystkim, co jest w tobie. Stwórca definiuje wszystko.

Kiedy czujesz Jego wielkość, możesz już podziękować Stwórcy za to, że przyciągnął cię, zajmuje się tobą, wychowuje, rozwija. W dodatku każdego z nas bardzo delikatnie, bardzo uważnie, rozumie absolutnie wszystko, tworząc w nas uczucia, właściwości, myśli – za i przeciw. Tak jak zwykle bawimy się z dzieckiem – i tak, i w taki sposób. Tak samo Stwórca wychowuje nas, abyśmy dorastali składając się z przeciwstawnych sił, myśli i uczuć.

To wszystko jest ogromną pracą ogromnego systemu, który nazywa się „Stwórcą”. To nie jest tylko właściwość obdarzania, a system, który pracuje na rzecz obdarzania. Za to możesz podziękować Stwórcy.

Z lekcji nr 1 kongresu w Mołdawii

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Pytanie: Powiedział Pan, że jeśli na kongresie mocno poprosimy, to będziemy mogli zjednoczyć wszystkie nasze dusze w jedno pragnienie „Adam Riszon”. Gdzie jest ten punkt dodatkowy, abyśmy jednak osiągnęli ten wynik?

Odpowiedź: W naszym sercu. Jeśli czujesz, że jesteś znacznie bliżej przyjaciół, którzy są tutaj i ogólnie na świecie, jeśli czujesz, że masz więcej ciepła wobec siebie nawzajem, oznacza to, że zrobiłeś postęp.

O ile więcej można z tego wyciągnąć duchowych sił? Zależy to od indywidualnych praktycznych wysiłków każdego człowieka. Ale generalnie, dzisiaj macie dużo więcej siły, aby czerpać duchowe siły i wykorzystywać je dla naszego zjednoczenia.

Spróbuj pomyśleć o tym: jak możemy wszyscy razem zaczerpnąć tę energię, i nasycić się nią tak, aby wszystkie nasze siły i aspiracje zjednoczyły się razem, zawróciły do Stwórcy i zmusiły Go, aby się zbliżył, zwrócił ku nam swoje oblicze. A wtedy poczujemy, jak wspólnie włączamy się w Niego. Wszystko to musimy zrobić w naszych pragnieniach. To jest możliwe.

Z lekcji nr 3 Międzynarodowego kongresu kabalistycznego „Otwieranie Serc”, 01.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie