Powiedział rabin Chija Rabbi Josi: „Kiedy mówi się, że słowo „na początku (bereszit בראשית)” pośrednio wskazuje na „stworzył sześć (bara szit ברא שית)” – to oczywiście tak jest. (Przedmowa do Księgi Zohar, rozdział „Zamek i klucz”)

Pytanie: „Na początku (bereszit)” – tak zaczyna się Tora. Pierwotne źródła podają, że „Tora” – to Zeir Anpin. Jest jednym z dziesięciu sfirot, która zawiera w sobie jeszcze sześć. Co oznacza „stworzył sześć”?

Odpowiedź: Cała natura, stworzona przez Stwórcę, znajduje się pod Nim i jest stworzona przez Niego z sześciu części: Chesed, Gwura, Tiferet, Necach, Chod, Jesod. Stwórca Sam uosabia Swój wpływ na naturę poprzez trzy wyższe sfiry: Keter, Chochma i Bina. Następnie podąża za nimi sześć pozostałych sfirot.

Malchut jest już ostatnią, siódmą sfirą. Oznacza to że, poprzez sześć sfirot Stwórca tworzy ostatnią, siódmą, w której zawarty jest cały Jego zamysł. Jest to praktycznie to, o czym mówi rozdział „Zamek i klucz” w Przedmowie do Księgi Zohar.

Pytanie: Co to znaczy, że Tora – to Zeir Anpin?

Odpowiedź: Zeir Anpin jest centralną częścią systemu natury, który postrzega wszystko z góry i przekazuje w dół do swoich elementów: nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej i ludzkiej natury. Dlatego uważa się, że cała natura – to Zeir Anpin.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 21.05.2023

Kategorie: Struktura Wszechświata, ZOHAR

Komentarz: W artykule „Wprowadzenie do nauki Kabały” Baal HaSulam napisał, że wszystkie pragnienia otrzymywania materializują się, a to miejsce nazywa się „naszym światem”.

Pragnienie otrzymywania nazywane jest „ciałem człowieka” (po hebrajsku „guf”), a „obfitość” („szefa”), którą otrzymuje, nazywana jest miarą życia zawartą w tym „ciele”.

Odpowiedź: Tak, wszystko składa się z większego lub mniejszego pragnienia, które zależy od tego, w jaki sposób napełnia się i które ostatecznie odczuwa. To jest właśnie życie.

Pytanie: Co to znaczy: pragnienie się materializuje?

Odpowiedź: Odczuwa że istnieje i może wyrażać siebie poprzez inne pragnienia i włączyć je w siebie. To daje mu poczucie istnienia.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 14.05.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: We „Wprowadzeniu do nauki Kabały” Baal HaSulam napisał, że zarówno przyjemność, jak i pragnienie pochodzą od Stwórcy. Trzeba jednak rozdzielić je, gdyż przyjemności pochodzą od „Acmuto” (istota Stwórcy), a pragnienia to „coś z niczego”. Stwórca niejako stworzył stworzenie z niczego.

Co to znaczy „stworzył z niczego”?

Odpowiedź: Aby coś poczuć, do tego potrzebujemy pragnienia. Początkowo stworzenia nie było, ale kiedy się pojawiło, to w nim pojawiło się pragnienie poczucia Stwórcy, zbliżenia się do Niego, napełnienia się Nim. O tym rzeczywiście opowiada nauka Kabały.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że wszystkie pragnienia naszego świata – to przyjemności od Stwórcy?

Odpowiedź: Tak. Absolutnie wszystko, ponieważ nasz świat jest włączony w Niego.

Ogólna przyjemność, która pochodzi od Stwórcy i którą odczuwają wszystkie Jego stworzenia, może być odczuwana tylko w takiej mierze pragnienia, w jakiej istnieje w stworzeniu. Jak bardzo pragnę się rozkoszować, na tyle mogę poczuć to napełnienie.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 14.05.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Zamysł stworzenia polega na tym, aby zadowolić stworzenia, dlatego w duszach zostało odciśnięte ogromne pragnienie i dążenie do otrzymywania od Stwórcy napełnienia. Ponieważ pragnienie otrzymywania – to „kli“, które określa miarę przyjemności, nie mniej i nie więcej. (Baal HaSulam, „Wprowadzenie do nauki Kabały”)

Pytanie: Okazuje się, że początkowo Stwórca stworzył nas w taki sposób, że chcemy rozkoszować się połączeniem z Nim, i to zależy od stopnia naszego pragnienia. Co to znaczy rozkoszować się połączeniem ze Stwórcą?

Odpowiedź: Zjawisko to występuje również w naszym życiu. Nie musimy udawać się w jakieś kosmiczne odległości czy pogrążać w duchowe poziomy. Zgodnie ze swoim pragnieniem człowiek może poczuć coś, czego chce, i nawet może zmierzyć, zważyć, opowiedzieć o tym sobie i innym. Dlatego pragnienie jest niezbędnym warunkiem, aby człowiek coś poczuł.

Ponieważ Stwórca chce zadowolić stworzenia, stworzył w nich pragnienie, otrzymywania od Niego przyjemności. Tak więc istnieje Stwórca, który promieniuje przyjemnością, i stworzenia, które tę przyjemność otrzymują i muszą poczuć, że otrzymują ją od Stwórcy. Wszystko zależy od nas.

Niemniej jednak istnieją warunki, w których możemy odczuwać rozkosz emanującą ze Stwórcy, napełniać się nią, zważyć ją, określać, a nawet o niej mówić.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 14.05.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: Wszystko we wszechświecie ma określoną rolę. Jaka jest rola siły zwanej „Stwórcą”?

Odpowiedź: Rola Stwórcy jest jednoznaczna: nieustannie wychowywać stworzenie, przez Niego stworzone, aby doszło do doskonałości. Siła Wyższa jest wszystkim. Obejmuje w sobie siłę pragnienia, wolę, wiedzę, decyzję. Wszystko, co generalnie istnieje w naturze, jest tylko jedną wyższą siłą.

Wewnątrz niej stworzone jest pragnienie otrzymywania przyjemności. Ta jedyna, wielka siła pola pracuje nad punktowym pragnieniem, które rozwija się pod jej wpływem i staje się równe sile pola. Pragnienie niejako rozrasta się do rozmiarów pola, potem pęka, rozpada się na wiele części, a następnie zaczyna pracować nad sobą, żeby zebrać się razem.

Stopniowo zbiera się w tę jedną nową całość, która układa się w to samo pole. Stwórca i stworzenie jak dwa placki zlepiają się razem, dyfuzyjnie przenikając się wzajemnie. I chociaż w swojej pierwotnej naturze różnią się, to doszły do stanu, w którym są do siebie absolutnie podobne pod względem właściwości, która teraz z nich emanuje – właściwości obdarzania i miłości. W Stwórcy jest ona pierwotna, w stworzeniu – wtórna, nabyta.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Czym jest Stwórca?”

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Struktura Wszechświata, Stwórca

„Kto ma sto, chce dwieście”, stąd wynika, że „człowiek umiera, nie zaspokoiwszy choćby w połowie swoich namiętności”. (Nauka dziesięciu Sfirot, cz. 1, „Skrócenie i linia”, Wewnętrzna kontemplacja, rozdział 4, p. 21)

Jesteśmy skonstruowani w taki sposób, że ciągle biegniemy za podwójną nagrodą, która nieustannie sygnalizuje się nam z oddali. Okazuje się więc, że nie osiągając tego umieramy. Oznacza to, że człowiek umiera, nie otrzymując nawet połowy tego, czego pragnął.

Dlatego cierpi z dwóch stron – zarówno z powodu cierpienia wzmożonego ruchu, oraz cierpienia z powodu braku nabycia. Oznacza to, że cierpisz zarówno z powodu tego, że musisz ciągle się poruszać, szukać czegoś, jak i przez to, że nie napełniłeś się.

Takie jest nasze życie. W każdym razie będziemy ciągle pędzić, dążyć do czegoś i nie będziemy w stanie się powstrzymać. Ale bez względu na to, jakie działania podejmiemy, nadal będziemy podwójnie pustymi.

Z programu telewizyjnego „Nauka dziesięciu Sfirot (TES)”, 18.12.2022

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: Kabalistyczne źródła mówią, że gdyby zebrać razem przyjemności wszystkich ludzi w całej historii ludzkości, to i tak nie można ich porównać z odczuciem jednego grama duchowej rozkoszy. Czy tak rzeczywiście jest?

Odpowiedź: Tak właśnie jest. Chodzi o to, że nic nie może równać się ze światem duchowym pod względem siły, głębi, szczegółowości postrzegania, aby w miarę możliwości objąć przeciwstawne właściwości, stany, znaleźć sposób ich porównania, połączenia ze sobą. Tylko nauka Kabały pozwala poczuć tę wyższą harmonię, składającą się z absolutnie przeciwstawnych właściwości.

Odkrycie Wyższego świata zbudowane jest właśnie na porównaniu maksymalnych przeciwieństw, które w naszym świecie nie mogą być, kompletnie nie tylko połączone, ale nawet porównywalne.

Każde duchowe zjawisko składa się z dwóch przeciwstawnych stanów, które na poziomie naszego świata, nie dają się połączyć i nie mogą być studiowane razem. Po prostu w naszym ziemskim umyśle, na materialnym poziomie, nie mają żadnych możliwości połączenia się, oddziaływania wzajemnego. Jakościowo są to zupełnie różne stany. Duchowy świat można scharakteryzować jako porównanie rozbieżnych obiektów i zjawisk.

To sprawia ogromną przyjemność, dlatego że odczuwa się harmonię, gdy wszystko, co można sobie wyobrazić nawet na poziomie naszego świata jako rzeczy, które wzajemnie się negują i wykluczają, w duchowym świecie wręcz przeciwnie, wzajemnie się wspierają i tworzą z przeciwieństw wyższą harmonię.

Pytanie: To znaczy, że jeśli w materialnym świecie dwa przeciwstawne stany wprowadzają człowieka w stan rozpaczy i nie potrafi wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje, to w duchowym świecie jest odwrotnie?

Odpowiedź: W duchowym świecie stają się jeszcze bardziej przeciwstawne, krytyczne, ostro skierowane jeden przeciwko drugiemu. Ale pomiędzy nimi powstaje zupełnie nowe rozwiązanie tego pozornego konfliktu, który na poziomie naszego świata jest niemożliwy do rozwiązania. To oczywiście tworzy nową objętość, w jakiej istnieje wyższy świat.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Ponieważ jesteśmy gałęziami wychodzącymi z Nieskończoności, to co jest w naszym korzeniu, służy naszej przyjemności, a to, czego nie ma w naszym korzeniu, będzie dla nas ciężarem i cierpieniem. (Baal HaSulam, Nauka dziesięciu Sfirot, Wewnętrzna kontemplacja, rozdz. 4, p. 19)

Wyjaśnić można to bardzo prosto: to, co jest powiązane z tobą, bliskie dla ciebie, zawsze postrzegasz jako właściwe, miłe, przyjemne. W taki sposób stworzone są wszystkie istoty, wszyscy ci którzy żyją na Ziemi. Dlatego tak właśnie definiujemy stworzenie.

Daje początek sobie podobnym i dlatego czuje związek pokrewieństwa do tego, co rodzi.

Z programu telewizyjnego „Nauka dziesięciu Sfirot (TES)”, 04.12.2022

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: W snach widzimy różne obrazy, przeżywamy różnego rodzaju sytuacje. A kiedy się budzimy, rozumiemy, że żadna z nich nie była prawdziwa, a to, co widzimy we śnie, po prostu nie istnieje. A następnego dnia zupełnie o tym zapominamy.

Kabała mówi, że nasz świat – jest iluzją. Czy to oznacza, że gdy człowiek wejdzie w sferę duchową budzi się z ziemskiego snu, to iluzja znika?

Odpowiedź: Nie. Chodzi o to, że ta iluzja nie zniknie do pełnej naprawy całego świata. Nawet jeśli człowiek traci cielesne kontakty ze światem, to mimo wszystko jego obecność w tym świecie nie znika. To znaczy, mówiąc z grubsza, umarli są razem z nami. Wszystko to bowiem jest pragnieniem, które rysuje się przed nami. Może przybierać szczególne formy, ale samo w sobie jest wieczne.

Światło stworzyło pragnienie, które musi przybrać formę podobną do światła, przejść od właściwości otrzymywania do właściwości obdarzania. Na tym polega cała droga. Ale samo pragnienie istnieje równolegle do światła, mają jakby równą wartość.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Rzeczywistość we śnie”

Kategorie: Dusza i ciało, Postrzeganie rzeczywistości, Struktura Wszechświata

Pytanie: Wiemy, że strukturą naszego świata są atomy. Zbudowane są z jąder, jądra z protonów, neutronów i elektronów. A jaka jest struktura duchowej materii?

Odpowiedź: Duchowa materia to pragnienie.

Pytanie: A z czego się składa to pragnienie?

Odpowiedź: Pragnienie istnieje samo z siebie. Jest stworzone przez Stwórcę, więc nie ma już pytania o to, czym jest. To samo pragnienie, istnieje w naturze i cała natura składa się z niego. A to pragnienie jest tylko po to żeby się zadowolić, otrzymywać przyjemność, zyskać korzyść, żeby być napełnionym czymś, co jest poza nim.

A poza tym istnieje jeszcze pragnienie obdarzania, nasycenia, napełnienia. Te dwa pragnienia składają się na wszystko, co istnieje.

Z programu telewizyjnego „Nauka dziesięciu Sfirot (TES)”, 12.02.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata