Błyskawiczne odpowiedzi kabalisty, 29.11.2015
Pytanie: Jak wziąć odpowiedzialność za swoje działania w tym świecie i nie spychać ich na Stwórcę?
Odpowiedź: Odpowiedzialność polega na tym, że powinienem dołożyć wszelkich starań: fizycznych, moralnych, duchowych, mentalnych, cokolwiek – aby upewnić się, że grupa, w której się znajduję, będzie jak jedna całość.
Pytanie: Czy to możliwe, aby dojść do swojej pełnej realizacji duchowej w ciągu jednego życia?
Odpowiedź: Oczywiście. Po co by dano nam to życie i jeszcze w takiej krótkiej formie? Pierwsze dwadzieścia lat w ogóle nie wiemy co robić, ostatnie dziesięć lat jesteśmy jak dzieci, a w środku – same problemy.
Należy dołożyć starań, powiedzmy przez kilka lat naszego życia i to już jest wystarczające. Jeśli dobrze zorientować się w życiu, to na nasz duchowy rozwój tracimy tylko trzy do pięciu lat.
Pytanie: Czy to możliwe, aby uniknąć trzeciej wojny światowej, przecież Stwórca kocha człowieka?
Odpowiedź: Czegoś takiego nigdzie nie zauważyłem! Jednak uniknięcie katastrofy jest w pełni możliwe. Dlatego Stwórca jednocześnie z metodą naszego rozwoju dał nam ostateczny cel i siłę, aby go osiągnąć. On kocha tych, którzy dążą do celu.
Pytanie: Co to są cierpienia, z punktu widzenia Kabały?
Odpowiedź: Cierpienia z punktu widzenia Kabały – to odczucia, które wynikają z odłączenia się od innych.
Pytanie: Celem życia – jest ocalić wszystkich?
Odpowiedź: Cel – to doprowadzić ludzkość do pełnego, wiecznego, doskonałego stanu.
Pytanie: Kto przeżyje w przypadku wojny?
Odpowiedź: Przeżyją tylko ci ludzie, którzy są najbardziej zdolni do duchowego rozwoju. Nie znaczy, że oni już znajdują się w nim lub są go bliscy. Ale zgodnie ze swoim wewnętrznym stanem są bliscy realizacji Kabały.
A upadek świata odbywa się zupełnie według innych praw a nie w taki sposób, jak to się nam wydaje: bliscy do duchowego pozostaną a reszta doświadczy klęskę. Wręcz przeciwnie, sprawiedliwi odchodzą pierwsi.
Pytanie: Znajdując się w grupie, moje zwierzęce pragnienia znikają same z siebie, czy muszę z nich zrezygnować?
Odpowiedź: Nie należy z niczego rezygnować. Przyjdź do grupy taki, jaki jesteś: ze wszystkimi twoimi zwierzęcymi pragnieniami.
Pytanie: Czy jest Pan gospodarzem swoich pragnień? Jak to Panu pomaga?
Odpowiedź: Nie jestem gospodarzem swoich pragnień! W każdej chwili pojawiają się we mnie nowe pragnienia. Ja ich nie wybieram a tylko kontroluję i staram się skierować na prawidłową realizację. Ale w żaden sposób nie zarządzam nimi!
Wręcz przeciwnie, te tak zwane reszimot (informacyjne zapisy) pojawiają się w nas spontanicznie. Ale są one spontaniczne tylko dla człowieka a w rzeczywistości pojawiają się według konkretnego programu. Istnieje „licznik”, który wyrzuca nam w każdej chwili nowe reszimo.
Z lekcji w języku rosyjskim, 29.11.2015