Betoniarka
Podstawa grupy – to codzienna poranna lekcja. Ten, kto nie podłącza się do nich przynajmniej w innych dogodnych dla niego godzinach, nie może być podłączony do mnie. Lekcje muszą być aktywnym działaniem, naszym wymieszaniem, aby postrzegać nas jako całość i oczekiwać na światło, które objawi się między nami.
Musimy postrzegać lekcje jako bardzo ciężką – jak gdybyśmy znajdowali się w betoniarce, w której powinniśmy zmieszać całą masę, w której miesza się piasek, cement i wodę, dopóki się to wszystko całkowicie nie połączy. Tak więc, jesteśmy zobowiązani postrzegać lekcje jako proces, który jest bardzo ciężki i przebiega z ogromnym wysiłkiem. Jeśli człowiek nie czuje tych trudności, i nie jest w stanie oprzeć się nim, to wówczas nie buduje naczynia/kli, nie przyciąga światła. Ten wysiłek powinien być stale odczuwany w środku, z naciskiem i napięciem.
Przylgnąć do nauczyciela, do wyższego stopnia, nie oznacza, przykleić się do konkretnej osoby. Wyższy – to nie człowiek, ale pojęcie, ponieważ wewnątrz tego człowieka kontynuuje się ten właśnie związek z górą. Dlatego też muszę wyjaśnić:
– Dlaczego on jest do tego wybrany, aby być dla mnie wyższym?
– Co dokładnie oznacza to pojęcie „wyższy”, do którego muszę przylgnąć?
– I jak przez tą zewnętrzną formę połączenia, z pomocą której przylegam/przyklejam się do wyższego, będę w stanie osiągnąć wewnętrzne połączenie z nim?
Z lekcji na temat „Nauczyciel”, 27.02.2014