Pytanie: Z punktu widzenia Kabały Bóg lub Natura to jedno i to samo. Celem Natury, jak napisano w pierwotnych źródłach, jest jedność wszystkich przeciwieństw. Dlatego tak wiele mówi się w nich o tym, że trzeba zjednoczyć się, „pokochać bliźniego” i tak dalej. Jednak jaki jest cel lub tendencja Natury

Odpowiedź: Celem Natury jest doprowadzenie człowieka, a zatem wszystkich, którzy tworzą pojęcie „człowiek”, do stanu podobieństwa ze Stwórcą. Wtedy będzie nazywał się „Adam” („adome” – „podobny do Stwórcy”).

Stwórca – to właściwość obdarzania i miłości. A człowiek w swoim pierwotnym stanie jest przeciwstawny tej właściwości. Dlatego jego naprawa polega na tym, żeby oddalił się od swojej pierwotnej egoistycznej właściwości „dla siebie” i odwrotnie zmienił się tak, żeby robić wszystko dla dobra innych. Taka jest tendencja Natury.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 26.04.2022

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: Skąd bierze swój początek myśl? Jak człowiek może wejść z nią w kontakt

Odpowiedź: Znajdujemy się w polu myśli. Dlatego jest to indukcja. Która wywołuje w nas wszelkiego rodzaju indywidualne myśli. Wspólne pole, w którym istniejemy, jak drobinki kurzu w powietrzu, czyli samo powietrze, sama myśl, samo pole, indukcyjnie wzbudza w nas wszelkiego rodzaju myśli, które pozwalają nam rozumieć siebie nawzajem, czuć to pole, jego ogólny ruch, z powrotem wpływać na nie itd.

Zasadniczo Kabała zajmuje się ogólną teorią pola. Przez to pole rozumiemy Stwórcę. To nie jest jakiś dziadek, który zarządza nami z góry, a wspólne pole, wspólny zamysł. Kabała opowiada o tym, jak można wpłynąć na ten zamysł, jak on wpływa na nas i jak możemy wejść z nim w równowagę, która jest celem naszej dzisiejszej egzystencji, to znaczy osiągnięcie równowagi ze wspólnym polem.

Kiedy osiągamy najpełniejszą homeostazę, wtedy wchodzimy na następny stopień stworzenia. To jest dialektyka naszego rozwoju.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Tajemnice nieśmiertelności”

Kategorie: Kabała i inne nauki, Postrzeganie rzeczywistości

Pytanie: Jest powiedziane: „I zajęczeli synowie Izraela od pracy”. Przez pojęcie „Izrael” rozumiemy że to ci którzy dążą do Stwórcy („jaszar kel”). O jaką pracę tu chodzi?

Odpowiedź: Człowiek jęczy dlatego, że nie może wydostać się z Egiptu, ze swojego egoizmu. Ale cierpi nie tylko z powodu egoistycznych myśli i pragnień, które są mu przekazywane od Egipcjan, ale także z powodu pojawiających się w nim pytań: „Kim jest Stwórca?” i „Dlaczego potrzebuję tej pracy?” To właśnie dlatego praca staje się ciężka.

Człowiek chce wydostać się z egoistycznego świata w altruistyczny świat, aby wszystkie jego działania były na obdarzanie, aby o nic nie prosić, a tylko je wypełniać. A całą nagrodę, niech otrzymają inni, i aby on o tym nie wiedział i by o nim nie wiedzieli. To jest to, czego pragnie człowiek. Ale nie udaje mu się to. I wtedy dochodzi do swojego ostatniego krzyku.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 14.04.2022

Kategorie: Praca duchowa