Artykuły z kategorii

Racjonalny warunek połączenia ze Stwórcą

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 2

Minimalna grupa – to dziesięć osób. Duża grupa – to cała ludzkość.

Wszystkie moje prośby powinny przejść przez dziesiątkę, tylko przez moją małą grupę mogę zwrócić się do Stwórcy, inaczej nie. Grupa – to mój komutator, mój blok, przez który łączę się z Nim.

W tej mierze, w jakiej chcę nawiązać kontakt z przyjaciółmi, zwracam się do Stwórcy. A bezpośrednio nie mogę zwrócić się do Stwórcy, Stwórca mnie nie usłyszy. Jeśli przynajmniej dwóch przyjaciół nie zjednoczy się w obdarzaniu siebie nawzajem, to nie mogą podłączyć się do Stwórcy. To jest minimalny warunek.

A optymalny warunek – to cała ludzkość. Ale racjonalnym warunkiem jest dziesiątka. Kiedy anuluję się przed innymi, dzięki temu wchodzę w kontakt ze Stwórcą.

Z lekcji nr 2 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 07.01.2022


Nie przypadkowo jesteśmy zbierani w grupę

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 2

Wszyscy różnimy się, każdy ma swoje właściwości i odczucia, ale jeśli wykonujemy jedno i to samo działanie – anulujemy się, to dzięki temu stajemy się bliscy, podobni. Stwórca świeci na nas i zaczyna tworzyć między nami zupełnie nowe obrazy komunikacji.

Wtedy zaczynamy rozumieć, że to nie przypadek, gdy w tej grupie gromadzą się tak różni ludzie. Jesteśmy zebrani w grupę przez Wyższe Światło, które podzieliło nas wszystkich, rozłamało, rozbiło, a teraz zaczyna jednoczyć. Czujemy, jak On zbiera nas rozdzielonych.

Im bardziej On nas do siebie nawzajem zbliża, tym bardziej się sprzeciwiamy. Ponieważ czujemy, jacy jesteśmy różni, jednak On nas gromadzi. Oto tutaj musimy być w wierze ponad wiedzę, Jego pomocnikami i zacząć razem z Nim, z Wyższym Światłem, zebrać się w jeden wspólny harmonijny system, który nazywa się „duszą”.

Z lekcji nr 2 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 07.01.2022


W ataku na ukrycie Stwórcy

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 1

Mam nadzieję, że mieliście czas, aby przygotować się do kongresu by poczuć siebie bardziej niezależnymi. Postaramy się przeprowadzić go w taki sposób, aby naprawdę poczuć to kli (naczynie), które musimy wspólnie stworzyć, aby ujawnić w nim Stwórcę. To jest najważniejsze.

Nazwa kongresu mówi sama za siebie – „Wzniesienie się ponad siebie”. To w zasadzie jest to, co powinien zrobić każdy i wszyscy razem we wzajemnej pomocy. Wtedy poczujemy ten świat, w którym w rzeczywistości znajdujemy się i który stale istnieje – nie w naszych rozbitych uczuciach, percepcji – ale świat stworzony przez Stwórcę, w którym naprawdę istniejemy.

Tak naprawdę nic nie zostało rozbite, wszystko istnieje tylko w naszych odczuciach. Jeśli je naprawimy, to poczujemy prawdziwe, wieczne, jednolite stworzenie.

Nieożywiona, roślinna i zwierzęca, ludzka natura jest wszystkim, co dzisiaj postrzegamy w naszych rozbitych doznaniach. Nie możemy nigdzie od tego uciec. To jest wszystko, co jest w nas, i my jesteśmy tym. Nasze doznania dzielą nasz świat na każdego z nas i na pozostałych.

Ale wiemy z nauki Kabały, że w rzeczywistości nic nie zostało rozbite, wszystko istnieje w integralnej formie, a rozbicie istnieje tylko w nas. To jest pierwszy, podstawowy punkt, z którego musimy wyjść: wszystko, co istnieje – istnieje we mnie.

Jeśli naprawię swój światopogląd, to poczuję inny świat. To zależy tylko ode mnie. Dlatego nasza metoda nazywana jest „nauką Kabały” – jak otrzymywać, postrzegać, czuć siebie i wszystko dookoła.

Kabaliści – to ludzie, którzy opanowali tę szczególną właściwość percepcji, która nie została zakłócona naszymi egoistycznymi właściwościami – mówią, że można postrzegać świat takim, jakim on jest w rzeczywistości, a nie taki, jakim nam się wydaje i odzwierciedla się w naszych organach zmysłów.

Możemy nastroić nasze organy zmysłów na to, aby czuć świat w inny sposób, stopniowo ulepszając naszą percepcję bez ingerencji w niego egoistycznych przeszkód. Wtedy będziemy postrzegać świat jako jedną, jedyną, dobrą wyższą siłę, którą w stosunku do nas nazywamy Stwórcą.

Świat („olam”) od słowa „alama” – to ukrycie. To znaczy, że nasz świat – to ukrycie. Dlatego naszym zadaniem jest nastrojenie nas tak między sobą, abyśmy postrzegali zamiast tego świata, który teraz odczuwamy, to, co się za nim kryje – samego Stwórcę.

Jak możemy to zrobić – nastroić siebie na to, w jaki sposób nastroić siebie na to? Usunąć przeszkody. Istnieje tylko jedna przeszkoda – my sami.

Dlatego musimy być w ataku na ukrycie Stwórcy lub w ataku na nasz egoizm, który nas dzieli, fragmentuje całą naszą percepcję na kawałki, na oddzielne części, na poziomy – bliższe, dalsze i tak dalej.

Musimy zrobić tak, abyśmy postrzegali świat jako całość, a nie rozdarty naszymi egoistycznymi organami zmysłów.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 06.01.2022


Duch obdarzania między nami

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 1

Razem zajmujemy się atakiem na ukrycie Stwórcy, wychodząc z założenia, o tym co nam mówią kabaliści, którzy już odkryli, że istnieje tylko jedna jedyna siła i jej ukrycie, które musimy anulować naszymi wysiłkami.

Dlatego nauka Kabały opowiada o tym, w jaki sposób powinniśmy ujawnić tę Wyższą Siłę, co musimy w tym celu zrobić i jak zrozumieć etapy naszego odkrycia Stwórcy. Realizuje się to poprzez wznoszenie się ponad nami, ponad nasze właściwości, które nas dzielą, do właściwości Stwórcy, który jest jedyny dla wszystkich – jedno wspólne pole.

Dlatego zbieramy się tutaj dlatego, aby odtworzyć to wspólne pole. Ta sieć połączenia między nami, która istnieje, jest przed nami ukryta przez narzucony nam egoizm, mamy nie anulować go, ale wznieść się ponad nim, wykorzystać go w odwrotnej właściwości. Wtedy zaczniemy odczuwać przeciwną do niego prawdziwą właściwość tego pola, tej przestrzeni, w której się znajdujemy.

Dlatego, gdy zapytałem Rabasza: „Co mam mówić na spotkaniu przyjaciół?” – Rabasz napisał artykuł i rozpoczął go od słów: „Zgromadziliśmy się tutaj, aby założyć grupę, w której każdy z nas będzie podążał za duchem obdarzania Stwórcy”.

Stwórca w zasadzie nie istnieje. Podążać za duchem obdarzania między nami. Kiedy dochodzimy do właściwości obdarzania, to zaczynamy czuć, że jest to jedyna właściwość, która wypełnia cały świat. Faktem jest to, że jesteśmy stworzeni przeciwnymi do Niego, po to, abyśmy byli stworzeniami, to znaczy jakbyśmy istnieli poza tym stworzeniem a jednocześnie mieli możliwość odczuwać z zewnątrz i badać go.

W stopniu, w jakim jesteśmy podobni do tej właściwości obdarzania, miłości, którą ujawniamy poprzez nasze wysiłki, możemy składać się z dwóch przeciwstawnych właściwości – z właściwości dystansu i właściwości zbliżania się, z właściwości nienawiści i właściwości miłości.

Te dwie wzajemne właściwości będą utrzymywać nas niezależnymi od Stwórcy, aby nie dawać nam możliwości rozpuszczenia się i zniknięcia w Nim. Wręcz przeciwnie, możemy być jednocześnie i podobni do Niego, i zjednoczeni, dosłownie scalonymi z Nim, i jednocześnie istnieć samodzielnie, osobno jako stworzenia.

Jest to w zasadzie najwyższy punkt rozwoju człowieka, kiedy człowieka nazywa się „Adam”, od słowa „edome” – podobny Stwórcy.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 06.01.2022