Nie będziesz składać na ofiarę daru z chleba, bez sojuszu soli wszechmogącego Boga twojego; z każdą ofiarą przynieś sól. [Tora, Księga Kapłańska, Wajikra, 02:13]

W Torze bardzo duże znaczenie przywiązuje się do soli. Nawet w naszym świecie widzimy, na ile jest ważna – bez soli niemożna przeżyć.

Sól jest jedynym na świecie naturalnym środkiem konserwującym, który konserwuje wszystko. W starożytności, aby zachować żywność, posypywano ją solą. Dzisiaj do żywności (w puszkach) konserwowanej dodaje się jeszcze cukier. Nie jest to jednak naturalny sposób konserwowania, w którym używano tylko soli.

Sól zachowuje wszystko, dlatego nazywana jest „brit melach”, to jest sojusz soli. Dlatego sól zawsze była bardzo droga, sprzedawano ją na wagę złota.

Jeśli wchodzę z kimś w sojusz (brit), jak np. ze Stwórcą, przynosząc mu chleb w darze, czyli moją naprawioną część, muszę przynieść chleb z solą. To mówi o tym, że naprawdę naprawiłem swoje pragnienie.

W duchowym sensie oznacza to, że dokonałem ostatecznej naprawy na dane pragnienie, tj. naprawiłem cały swój egoizm, który w tym czasie się we mnie przejawił, na altruizm. Przy tym robię na to obrachunek, że ta naprawa jest ostateczna. To właśnie uosabia sobą sól.

Z programu telewizyjnego „Tajemnice wiecznej Księgi”, 27.11.2013

Kategorie: Praca duchowa, Tora