Relacje między Wielką Brytanią i Unią Europejską zawsze były niepewne. Teraz ich drogi oficjalnie się rozeszły.

Brexit w końcu się wydarzył i uzasadnione jest ostatnio panujące w całej Wielkiej Brytanii uczucie ulgi i radości.

Regularnie uczę o potrzebie jedności między ludźmi, więc może wydawać się dziwne, że pochwalam Brexit. Jednak każda trwała forma jedności wymaga konsekwentnej edukacji opartej na uczeniu się i wdrażaniu praw przyrody, podczas gdy jedność zbudowana w Europie nie miała tego w swoim fundamencie.

Stąd jestesmy świadkami fatalnego rozpadu Unii.

Jest napisane: „Być rozbitym: dla niegodziwych jest to korzyść dla nich i dla świata; lecz dla sprawiedliwych jest to złe dla nich i złe dla świata. Bycie w zgromadzeniu: dla niegodziwych jest złe dla nich i złe dla świata, ale dla sprawiedliwych jest korzystne dla nich i dla świata ”. (Mishna Sanhedrin, 8: 5)

Na pierwszy rzut oka Unia Europejska (UE) wyglądała obiecująco, ale od samego początku była skazana na niepowodzenie.

Powodem tego jest fakt, że została zbudowana w oparciu o połączenia służące ego każdej ze stron.

Kraje europejskie w pozornie łatwy elastyczny sposób mogłyby uprawiać handel i inne wymiany.

Jednak pod płaszczem współpracy drzemała ukryta wzajemna konkurencja, karmiona stopniowo zanikającą siłą Unii i ostatecznie żaden kraj nie skorzystał na tym układzie.

UE, zainicjowana przez Niemcy i Francję, narodziła się z zimnych kalkulacji opłacalności finansowej. Nigdy nie było prawdziwej chęci budowania nowych ulepszonych relacji i pozytywnej jedności społecznej między krajami europejskimi.

Państwa członkowskie połączyły jedynie swoje zasoby gospodarcze, banki i przemysł.

Innymi słowy, Unia Europejska powstała jako sposób na realizację własnych interesów z pobudek podyktowanych przez wrodzone schematy narzucone przez ego. Z definicji jest to droga budująca podziały, taki ma mechanizm działania i poszukuje połączeń wyłącznie owocujących korzyścią własną.

W ten sposób Unia Europejska od samego początku zmierzała ku upadkowi.

Teraz możemy cieszyć się z pomyślnej realizacji Brexitu, jako pozytywnego posunięcia, ponieważ makiaweliczne podstawy UE stały się nagą prawdą.

Jest całkiem prawdopodobne, że rozpad pomógł zapobiec poważnej wojnie wynikającej z napięć między krajami europejskimi połączonymi wątłą nicią utkaną z własnych ego.

Jeśli chodzi o przyszłość Europy, wisi ona na włosku. Obecnie stanowi ogniwo środkowe otoczone i osaczone z jednej strony przez USA , a z drugiej przez Rosję.

Wielka Brytania przechyliła się teraz na stronę USA, gdzie zawsze czuła się bardziej komfortowo. Presja narasta na kraje Europy Wschodniej, aby zdecydować, czy zrezygnować z UE i ponownie ściślej związać się z Rosją.

Podczas gdy napięcia gospodarcze zżerają iluzję prawdziwego związku między krajami UE, skutki imigracji zagrażają ich zubożeniu kulturowemu i finansowemu.

Blask  Zachodniej Europy powoli gaśnie gdyż kraje europejskie stale zmieniają oblicze: Paryż staje się miastem afrykańskim, Berlin zmienia się w Środkowy Wschód, a Londyn zamienia się w nasycone ekspresją indyjskie miasto.

Skomplikowana mieszanka językowa i kulturowa Europy w połączeniu z jej sporną historią, która zawsze była podatna na walki i konflikty, źle wróżą zarówno UE, jak i przetrwaniu Europy jaką znamy.

Ego pozbawione edukacji w kierunku budowania prawidłowych połączeń, zaprogramowane na zysk kosztem innych, blokuje nadzieję na jakąkolwiek trwałą lub korzystną formę jedności w Europie.

Tak czy inaczej, wydaje się, że Europa będzie musiała przetrwać jeszcze kilka kryzysów. Skala problemów Europy będzie zależeć od tego, jak szybko obudzą się jej mieszkańcy, zrozumiawszy, że jedność oparta na ego jest krucha i źle rokuje od samego początku.

Trwałe, owocne połączenie może powstać, gdy jedność ponad różnicami jest traktowana jako najwyższy priorytet. Pozytywna, jednocząca atmosfera, nie oparta na kalkulacjach, ale na prawach natury, powinna być główną troską każdego kraju z osobna i wszystkich razem wziętych, jeśli mają one przezwyciężyć egoistyczną tendencję, która z dnia na dzień rośnie w każdym z mieszkańców kontynentu. 

W oparciu o dogłębną wiedzę na temat praw natury, która napędza rozwój wszystkiego w naszym wszechświecie, w tym ludzi, z sekundy na sekundę w kierunku stanów większego zjednoczenia, niewypowiedzianie zróżnicowane narody Europy będą mogły dać przykład, jak wspólnie stworzyć jedność na fundamencie, który „jest korzystny dla nich i korzystny dla świata”. (Mishna Sanhedrin, 8: 5).

Źródło:https://nws.mx/2U9ND6N

Kategorie: Aktualności, Artykuły w mediach, Kryzys, globalizacja, Nowe publikacje

Pytanie: Zainteresowany jestem bardzo tematem reinkarnacji dusz. Czy istnieje możliwość, by dowiedzieć się o moich poprzednich inkarnacjach? Czy to mi w czymś pomoże? Czy zaważy na dalszym postępie?

Odpowiedź: Tego można się dowiedzieć, ale nie przez początkującego, który zaczyna studiować naukę Kabały. Tylko wtedy, gdy pojmiesz swoją duszę, poznasz wszystkie jej poprzednie inkarnacje. Stany jakie przeszła, jakie stopnie przeszła, i w jakich połączeniach z innymi duszami. Poznasz jej miejsce w ogólnym systemie – we wspólnej duszy dla wszystkich, zwanej „Malchut Nieskończoności”. Ale wszystko to będzie ci dane pod warunkiem, że będziesz poznawać i pracować.

Pytanie: Czy mogę dowiedzieć się, kim byłem w poprzednim życiu?

Odpowiedź: Tak. Jeśli potrzebujesz tego do twojej obecnej duchowej pracy. Ponieważ, gdy tylko wejdziesz w wyższy świat, w obdarzanie i miłość do bliźniego, nie będziesz już mieć pytań na swój temat, o swoich przeszłych inkarnacjach – tylko, jeśli będzie ci to potrzebne, aby iść do przodu – do jeszcze większego obdarzania.

Z programu w stacji radiowej 103FM, 10.05.2015

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi

Sytuacja świata staje się coraz bardziej napięta. Ponieważ egoizm, fundament natury, stale przyspiesza swój rozwój, napięcie nie ustąpi. Doprowadzi nas to albo do wojny, albo do decyzji o zmianie naszej natury. Wszystko odbywa się zgodnie ze scenariuszem opisanym w Kabale…

W przypadku uczucia oddalenia od Stwórcy, odrzucenia, ukrycia – zrozum, że ono pochodzi od Stwórcy, byś prosił Go o zbliżenie się z Nim. I ciesz się, że uczucie oddalenia pochodzi od Niego, by przyciągnąć cię do Siebie. Tj. wszystko złe jest tylko po to, aby przyciągnąć cię do zbliżenia.

@Michael_Laitman

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Myśli na Twitterze, Praca duchowa

Pytanie: W poprzednich inkarnacjach nauczyliśmy się czegoś, a teraz powróciliśmy tutaj ponownie, aby nauczyć się jeszcze więcej. Ale wszystko, co znaliśmy i rozumieliśmy, zostało z nas usunięte. Czy mamy prawo przywrócić tę wiedzę?

Odpowiedź: Jeśli będziesz prawidłowo zajmować się Kabałą, to cała wiedza, którą posiadałeś wcześniej, szybko do ciebie powróci. Zaczniesz ją odczuwać i postrzegać, jako prawdy, które rozumiesz.

Tak jak dzieje się to w obecnym pokoleniu: współczesne dzieci szybko oswajają się, ogarniają wszelkiego rodzaju techniki, technologie, wiedzę, w porównaniu z dziećmi, które wcześniej, 10-20 wieków temu odkrywały świat.

Nie martw się, wszystko powróci. Tak jest specjalnie zorganizowane, abyś za każdym razem postrzegał w nowy sposób swoją duszę.

Z lekcji w języku rosyjskim, 26.01.2020

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

Każdy człowiek ma nieodkrytą iskrę wymagającą jedności ze Stwórcą. Przebudzając się od czasu do czasu, ona budzi w nim pasję do poznania Stwórcy lub zaprzeczenia Jego istnienia, co jest jednym i tym samym.

A jeśli człowiek znajdzie kogoś, kto sprawi, że zaspokoi tę pasję, to zgodzi się na wszystko. Do tego należy dodać aspekt nieśmiertelności duszy, nagrody w przyszłym świecie. (Baal HaSulam, „Decyzja”)

Pytanie: Co to jest „aspekt nieśmiertelności duszy”?

Odpowiedź: Kiedy zaczynamy czuć, że istniejemy nie w ciele, a w duszy, wtedy czujemy się nieśmiertelni. Przy tym pojawia się w nas zupełnie inny stosunek do życia, do świata, do naszego zachowania, do wszystkiego.

Nie czujemy się ograniczeni. Bez względu na to, ile byśmy lat przeżyli w naszym świecie, cały czas świadomie lub podświadomie dokonujemy pewnego rodzaju kalkulacji: „Ile mi pozostało? Na co mam jeszcze czas i dlaczego?” A kiedy człowiek zaczyna odczuwać, że pływa w potoku nieśmiertelności, to uczucie to daje mu zupełnie inny stosunek do jego istnienia.

Pytanie: Co Baal HaSulam miał na myśli, pisząc o nagrodzie w przyszłym świecie?

Odpowiedź: Przez ten świat, ma się na myśli „teraz”, przez świat przyszły – „w następnej chwili”. To znaczy, przyszły świat – to świat, który za każdym razem powstaje w tobie.

Jeśli pracujesz nad sobą, zmieniasz swoje właściwości, a one coraz bardziej zbliżają się do Stwórcy, to każda twoja następna chwila nazywana jest „przyszłością”, a teraźniejszość teraźniejszością.

Tutaj nie ma się na myśli śmierci naszego ciała. Ona nie wpływa na żadne parametry duchowe.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 08.01.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Dusza i ciało, Praca duchowa