Pytanie: Pan naucza, że należy iść wiarą ponad wiedzę. A gdzie jest granica między wiarą a wiedzą? Jak ją zrozumieć, w jaki sposób określić?

Odpowiedź: Pod pojęciem wiedzy rozumiemy, że czuję wszystko poprzez moje pięć organów zmysłów, a wiarą nazywa się to, że akceptuję rady kabalistów i staram się patrzeć na świat ich oczami. To właśnie jest wiara ponad moją wiedzą.

To znaczy że wbrew moim odczuciom, staram się czuć świat tak jak doradzają mi kabaliści, którzy mówią, że odczuwają świat w inny sposób. I dlatego staram się patrzeć na świat ich oczami.

Z lekcji w języku rosyjskim, 24.11.2019

Kategorie: Praca duchowa

Konieczne jest aby pokazywać przyjacielowi, że dobry stosunek i troska o niego jest dla mnie środkiem wielkości celu. (Baal HaSulam, „Pokój na świecie”)

Ponieważ chcemy poznać Stwórcę, jesteśmy gotowi kochać swojego bliźniego. Dążenie do odkrycia Stwórcy determinuje naszą miłość, nasze dobre relacje ze sobą nawzajem.

Tylko tyle, a nie docenianie siebie na materialnym poziomie, według różnych ziemskich parametrów. To nas całkowicie nie interesuje. Nasz cel określa wszystko, co się z nami dzieje.

Dla mnie jest ważne aby pokazać przyjacielowi, że odnoszę się do niego dobrze, tylko dlatego że istnieje wspólny cel.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 04.02.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Praca duchowa

Nie można podnieść się ponad środowisko. Dlatego jest zobowiązany swoimi wysiłkami otrzymywać od otoczenia, a wybierając lepsze środowisko, profituje z niego, szybciej osiągając cel. (Szamati 225)

Celem bycia w egoizmie jest osiągnięcie całkowitej nienawiści do władzy egoizmu nad sobą i pełnej bezsilności przed nim.

Właśnie w tym przypadku człowiek może zwrócić się do Stwórcy z prawdziwą prośbą, by wyzwolił go z egoizmu.

Stwórca czeka na taką prośbę – i natychmiast ją spełnia!

Całe światło nieskończoności gotowe jest świecić człowiekowi, ale człowiek nie ma pragnienia, kli, ekranu i OCh (Or Chochma) – które łączą człowieka ze Stwórcą. A jeśli nie ma OCh, nie czuje Stwórcy, tak jakby Go w ogóle nie było. I tylko w miarę połączenia z OCh postrzega i odkrywa Stwórcę.

@Michael_Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa

Człowiek tak długo przechodzi reinkarnacje, dopóki nie pozna gruntownie nauki Kabały, bez której dusza nie rozwinie się. Ale nie wiedza, którą człowiek posiada jest przyczyną wzrostu duszy, ale jej wewnętrzna natura. 

Jednak nie staniesz się godny wzrastać pod jej wpływem, zanim nie dotrze do niej wiedza o duchowej naturze. A rozwój duszy zależy od poziomu jej wiedzy. (Baal HaSulam, „Z siebie ujrzę Stwórcę”)

Pytanie: Czym jest dusza i co się w niej rozwija?

Odpowiedź: Dusza – to pragnienie kochać i obdarzać, które w miarę swojego ukierunkowania napełnia się właściwością zwaną „wyższym światłem”. Zatem dusza składa się z dwóch części: z kli/naczynia (pragnienia), dążącego do obdarzania i kochania, napełnienia światłem obdarzania i miłości.

Pytanie: Jak zrozumieć, że „rozwój duszy zależy od poziomu jej wiedzy”?

Odpowiedź: Wiedza i rozwój w duszy są w zasadzie jednym i tym samym.

Co to znaczy – wiedza? Ja wiem jak obdarzać, kochać, jak działać dla dobra innych. Dlatego wiedza jest siłą duszy, jej właściwościami.

Pytanie: Czym jest wewnętrzna natura duszy?

Odpowiedź: Jest to właściwość obdarzania i miłości, którą osiągam od światła. W rzeczywistości dusza jest pragnieniem rozkoszować się. Ale kiedy ono postrzega światło, to zaczyna nabywać zamiar czynienia wszystkiego dla dobra innych, tj. działa wbrew egoizmowi.

W egoistycznej interakcji z kimś myślę, co będę z tego mieć. A dusza – to taka właściwość we mnie, kiedy wchodząc w interakcję z innymi, myślę, co oni mogą otrzymać ode mnie.

Pytanie: Czy chodzi tu o całkowicie obcych ludzi?

Odpowiedź: Jeśli nie są to obcy ludzie, to zajmujesz się samonapełnianiem.

Pytanie: A po co to wszystko jest potrzebne?

Odpowiedź: Po to, by zbliżyć się do Stwórcy, stać się podobnym do Stwórcy. On stworzył cię przeciwstawnym Sobie, ale daje ci wolną wolę: możesz wybrać ten stan, możesz go nie wybierać.

Jeśli pytasz „po co”, znaczy, że w tobie jest nieobecne odczucie wielkości Stwórcy i jest ci potrzebna grupa, żeby naprowadziła cię na myśl stania się podobnym do Niego, być w połączeniu z Nim. Przecież połączenie ze Stwórcą jest celem stworzenia.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.03.2018 

Kategorie: Baal HaSulam, Dusza i ciało, Praca duchowa

Ważne jest, aby podnosić nastrój przyjaciołom, nawet sztucznie. (Baal HaSulam, „Pokój na świecie”)

Nie ma znaczenia, w jaki sposób podnoszę nastrój przyjaciela, najważniejsze jest to, aby on stale czuł optymizm, pobudzenie i czuł, że rozumie i wie, co przed nim się znajduje, jak wyraźnie jest skierowany na cel. Nie ma znaczenia, w jaki sposób to w nim przebudzam. Nazywa się to „wyciągać przyjaciela z więzienia”.

Komentarz: Pana nauczyciel Rabasz pisze również, że w grupie konieczne jest dbać o ogólną atmosferę ważności celu a nie okazywać jakieś uczucia każdemu z członków grupy. Przecież, jeśli grupa jest duża, to nawet nie jest to możliwe.

Odpowiedź: Najważniejszy jest wspólny stan dziesiątki.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 04.02.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy jest to możliwe, że wolność jest stanem tylko Stwórcy?

Odpowiedź: Tak, absolutna wolność jest stanem Stwórcy, ponieważ znajduje się we właściwości obdarzania i nie ma absolutnie żadnych ograniczeń.

Ale możemy powiedzieć: „Stwórca chce oddawać? To znaczy, że On ma takie pragnienie? Jeśli ono się realizuje, to On czuje się wolny. A jeśli nie realizuje się, to On nie czuje się wolny”. To znaczy Stwórca zależy od tego, jak bardzo możemy realizować Jego właściwość obdarzania.

Z lekcji w języku rosyjskim, 17.11.2019

Kategorie: Wolna wola

Powiedziano, że Stwórca jest bliski tym, których serce jest rozbite. A serce rozbija się, kiedy rozumiem, że nie jestem w stanie go rozbić. I w tym celu trzeba bardzo dużo pracować, aby zgodzić się, że moje serce jest naprawdę kamienne i tylko Stwórca jest w stanie je rozbić i tylko przez dziesiątkę, przez przyjaciół.

Z lekcji na temat „Wpływ środowiska”, 06.12.2019

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa