Artykuły z kategorii

Rekomendacje kabalisty

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jakie trzy główne zalecenia dotyczące progresu do Stwórcy dałby Pan swoim uczniom?

Odpowiedź: Po pierwsze – włączenie w grupę w której wszyscy chcą odkryć Stwórcę, zbliżyć się do Niego.

Po drugie – studiowanie oryginalnych źródeł kabalistycznych, w szczególności dzieł Baal HaSulama i Rabasza.

Po trzecie – obecność nauczyciela który będzie nauczać w grupie zgodnie z oryginalnymi źródłami.

Bez tych trzech najważniejszych fundamentalnych warunków, człowiek nie może mieć nadziei na pozytywny wynik.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.02.2018


Pokrewne dusze

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy istnieje pojęcie pokrewnych dusz, tak jak na przykład Pana z pańskim Nauczycielem Rabaszem?

Odpowiedź: Oczywiście, są takie dusze, które znajdują się blisko siebie według duchowego systemu, karmią się nawzajem, zależą od siebie nawzajem. Dla każdej z nich istnieje swoje społeczeństwo, swoje otoczenie.

Z reguły wszyscy którzy zajmują się Kabałą, zarówno mężczyźni jak i kobiety, odnoszą się do identycznego typu dusz, ponieważ realizują ogólny ruch do przodu. Dlatego mogą uważać się za bliskich.

Z lekcji w języku rosyjskim, 14.01.2018


Warsztat w kręgu i praktyczna Kabała, cz.4

каббалист Михаэль ЛайтманKabalistyczny posiłek

Pytanie: Co jest takiego szczególnego w kabalistycznym posiłku?

Odpowiedź: Posiłek – jest najtrudniejszym działaniem w Kabale, dlatego że podczas posiłku człowiek powinien czuć więź ze wszystkimi, we wspólnym związku kochać wszystkich. Pragnie aby wszyscy rozkoszowali się tymi smakami, które teraz czuje.

Między nimi powinno istnieć wspólne połączenie, tak aby człowiek rozkoszował się nie samym smakiem jedzenia, a tym że spożywa go razem ze wszystkimi, bo to go właśnie napełnia. Główny smak nie jest w samej gościnie, a w tym że napełniamy siebie nawzajem naszym wzajemnym odniesieniem do siebie: miłością, połączeniem, jednością.

Okazuje się, że na posiłku człowiek znajduje się w ogromnym wewnętrznym napięciu. Przecież musi stale kontrolować to z jaką intencją je każdy kęs, podnosi łyżkę do ust, żuje, połyka, czuje smaki podczas żucia pożywienia, połykania i trawienia.

W ten sposób, znajduje się w procesie otrzymania światła w swoje duchowe kli, w połączeniu ze wszystkimi innymi, ponieważ duchowe wchłanianie jedzenia – jest wspólne dla wszystkich, a nie dla każdego indywidualnie.

Dlatego każdy musi czuć, że spożywa posiłek razem ze wszystkimi jak jeden człowiek, tymi samymi ustami, jednym językiem, podniebieniem i gardłem. Przeżuwa pokarm 32-ma zębami, to znaczy że przeprowadza wyjaśnienie 32 strumieni mądrości (światła Chochma).

A kiedy połyka, to czuje nie tylko smak jedzenia, a smak tego, że robi to razem ze wszystkimi. Przekształca to materialne działanie – w otrzymanie światła w duchowy parcuf ze względu na obdarzanie. I jeśli robi to w stosunku do wszystkich, to może również uważać, że robi to razem ze Stwórcą. Dlatego posiłek – jest to bardzo trudne duchowe działanie, znacznie wyższe niż warsztat czy zebranie przyjaciół.

W sumie istnieją trzy działania przeprowadzane przez kabalistyczną grupę, skierowane na jej zjednoczenie: warsztat, zebranie przyjaciół i posiłek.

Celem wszystkich tych działań jest połączyć człowieka z innymi, żeby przestał czuć się oddzielnym elementem, a rozpuszczał się w grupie i włączył się we wszystkich. W ten sposób człowiek traci swoją egoistyczną indywidualność i otrzymuje całe wspólne kli, właściwości obdarzania, które posiadają wszyscy inni.

Człowiek wychodzi ze swojego egoizmu i włącza się w przyjaciół, czuje że nie istnieje nic oprócz nich. Na miarę tego, jak zatraca się, wchodzi w duchowy świat, w odczucie Stwórcy, to znaczy wzniesienie w inną naturę, naturę miłości i obdarzania.

Z rozmowy o nowym życiu, 20.07.2017


Zmęczenie – egoizm bez napełnienia

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy istnieje zmęczenie od duchowej pracy?

Odpowiedź: Nie wiem czy zmęczenie duchową pracą istnieje samo w sobie. Tak oczywiście pojawia się, a potem znika. Ale to nie jest zmęczenie, a egoizm, który nie widzi napełnienia, przyjemności, celu i dlatego odczuwa brak energii. To właśnie nazywa się zmęczeniem. Przeciwko takim stanom, bardzo łatwo jest walczyć.

Inną rzeczą jest fizyczne zmęczenie, kiedy po prostu trzeba wyspać się. Człowiek powinien spać co najmniej pięć godzin dziennie. Wskazane jest sześć godzin snu.

A cała reszta – to brak celu, wsparcia, wpływu grupy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 09.04.2019


Egoizm – niezawodny pomocnik

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Dlaczego musimy pozbyć się egoizmu, jeśli jest to boskie stworzenie?

Odpowiedź: Ego stworzono po to, abyśmy zrozumieli, na ile różnimy się od Stwórcy i na ile chcielibyśmy stać się równi Stwórcy. Dlatego egoizm jest konieczny. Musi coraz bardziej pokazywać nam, w czym jest różnica między nami a Stwórcą, po to aby zmusić nas do zrównania się z Nim.

Nie można pozbyć się ego, można tylko wznieść się ponad nie. I w tym, ego jest bardzo dobrym pomocnikiem, nie należy go nienawidzić, należy prawidłowo odnosić się do niego.

Pytanie: Czy można odróżniać się od Stwórcy i jednocześnie być Mu równym?

Odpowiedź: Wszyscy radykalnie różnimy się od Stwórcy. A stać się równi Stwórcy możemy tylko w naszej właściwości obdarzania. Taki stan nazywa się „Pełnа Naprawa”.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.12.2017


Prosić Stwórcę o pomoc

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy można prosić Stwórcę o pomoc, wtedy gdy człowiek znajduje się w upadku, nie widzi wyjścia z sytuacji, nie wie co robić dalej, nie widzi sensu życia ?

Odpowiedź: A kiedy najlepiej prosić jeśli nie z takich właśnie stanów? Wręcz przeciwnie, są to najlepsze stany. Dlaczego Stwórca dał ci taki stan, w którym nie widzisz wyjścia, nie wiesz co robić, nie masz już siły, gdy wydaje się że wszystko przepadło, wszystko jest takie ciemne?

Ponieważ z innych stanów nie chciałeś zwracać się do Niego. Dlatego Stwórca zagonił cię w kąt, abyś z kąta krzyczał do Niego o pomoc.

Z lekcji w języku rosyjskim, 09.04.2019


Dokąd zmierza świat?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Dlaczego takie ważne jest to, aby kabaliści byli w stałym kontakcie z innymi ludźmi?

Odpowiedź: Chodzi o to że w wyniku swojego rozwoju, społeczeństwo ludzkie musi dojść do pełnego podobieństwa do Stwórcy – do właściwości obdarzania, miłości, do realizacji zasady „Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego“.

Ta zasada jest podstawą całej Tory (Biblii), naszego całego rozwoju, całej Kabały. Jest dana wszystkim tak jak jest powiedziane: „I wszyscy poznają Mnie od najmniejszego do największego“ i „Mój dom będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów świata“.

W końcu do tej zasady dojdzie cała ludzkość. Ale w pierwszej kolejności kabaliści powinni realizować tę metodę wewnątrz siebie.

Pytanie: Jak odczuwamy sytuację impasu świata, do jakiego stopnia może popchnąć to ludzkość w następnej fazie naszego rozwoju?

Odpowiedź: To jest bardzo efektywny środek progresu. W tej mierze, w jakiej ludzie poczują bezradność, zdezorientowanie, niezrozumienie tego co dzieje się z nimi w teraźniejszości. Absolutnie nie będą odczuwać przyszłości, początki już zaczynają być widoczne w naszym świecie. Dopiero wtedy zaczną słuchać kabalistów.

Dzisiaj świat zmierza nie wiadomo dokąd. Nie funkcjonuje już według tego ścisłego egoistycznego systemu, kiedy mogliśmy postrzegać wszystko w bardzo prosty sposób. Człowiek wiedział, czego musi się nauczyć, zdobyć specjalność, wziąć ślub, wychować dzieci itd. Teraz to wszystko rozpływa się bez żadnej kontroli jak skóra szagrynowa.

Zgodnie z tym, gdy świat będzie tracił kontrolę nad sobą, kabaliści będą mogli wyjaśnić ludzkości sytuację. W miejsce naszego egoistycznego systemu, przyjdzie system Wyższego sterowania, a my musimy wyjść mu naprzeciw, aby nie wpaść w pułapkę pomiędzy dwoma systemami.

Bo w przeciwnym razie zaczniemy walczyć między sobą, ostro reagować na wszelkie konfikty. Tak jak ludzie którzy nie rozumieją, co powinni robić, którzy nie mają poczucia działania i sprzeciwu wobec natury i społeczeństwa.

Z programu TV „Ostatnie pokolenie”, 23.10.2017


Zmieniając siebie, zmieniasz świat

каббалист Михаэль ЛайтманKomentarz: Istnieje teoria na temat tego, w jaki sposób funkcjonuje ludzki mózg. Otrzymuje informacje w postaci fal, następnie przekształca te fale w cząstki i jakby widzimy wokół siebie materię. A w rzeczywistości są to po prostu fale, energia.

Odpowiedź: To nie są nawet cząstki. Praktycznie fal też nie ma. Zgodnie z nauką Kabały istnieje tylko pragnienie i światło, które napełnia to pragnienie. Wszystkie obrazy naszego świata na różnych poziomach składają się tylko z tych dwóch komponentów: pragnienia i jego napełnienia. W taki sposób żyjemy.

Komentarz: To znaczy że można wyciągnąć z tego taki wniosek: 1) nie istnieje rzeczywistość poza człowiekiem – tak uczy Kabała; 2) rzeczywistość nie ma własnej formy; 3) człowiek sam tworzy rzeczywistość.

Odpowiedź: Absolutna prawda.

Pytanie: Chodzi o to że każdy z nas sam tworzy rzeczywistość?

Odpowiedź: Czy każdy z nas – tego nie wiem, dlatego że nie widzę nikogo oprócz samego siebie. Nawet jeśli widzę ciebie i innych ludzi tutaj czy nawet na całym świecie, to wszystko jest moją własną manifestacją.

Pytanie: Ale jak to wszystko jest związane ze mną, z moim życiem?

Odpowiedź: To jest rzeczywistość. Jeśli wyjdziesz z egoistycznego siebie, podniesiesz się trochę ponad sobą, to zaczniesz odczuwać, że twoje postrzeganie świata jest właśnie w taki sposób zbudowane.

Dlatego zmieniając siebie, zmieniasz świat wokół siebie. Ponieważ jest on konsekwencją naszych wewnętrznych zmian, naszych wewnętrznych stanów, a sam w sobie świat się nie zmienia.

Pytanie: Co to znaczy: „Że nie istnieje w stosunku do Pana”? Ja przecież tutaj siedzę. Pan mnie widzi.

Odpowiedź: Teraz odczuwasz siebie istniejacym w jakiejś materialnej powłoce. W taki sposób zestaw twoich wewnętrznych właściwości rysuje twój stan.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 26.11.2018


I będą usłyszane ich głosy…

каббалист Михаэль ЛайтманKongres w Meksyku. Lekcja nr 2

Duchowość osiąga się tylko poprzez połączenie między nami. Nie jest to łatwe do zaakceptowania i niezbyt przyjemne, ponieważ całkowicie, sprzeczne jest z naszą naturą. Im dalej ludzkość rozwija się z pokolenia na pokolenie w ciągu tysięcy lat, tym bardziej stajemy się egoistyczni.

Widać to wyraźnie w transformacjach społeczeństwa ludzkiego, które rozpoczęły się od rodzinnych klanów, a następnie przekształciły się w wioski, a wioski rozrosły w duże miasta i kraje.

Połączenie się, to jest bardzo trudny temat, ale to właśnie połączenie określa całą różnicę pomiędzy nami a światem duchowym. Nasz główny problem polega na tym że wierzymy, iż jesteśmy jakby w stanie połączyć się. Ale nie możemy tego zrobić, ponieważ jesteśmy stuprocentowymi egoistami.

Przede wszystkim należy pamiętać, że nie możemy się zjednoczyć, a tym bardziej pokochać się nawzajem. Jest to absolutnie przeciwne naszej naturze. Bądźmy realistami: jesteśmy nastawieni tylko na nienawiść. A wszystko inne to tylko piękne gry, zupełnie jak w przedszkolu. Ale my powoli przekształcamy tę dziecinną grę w bardzo poważną grę.

Grając w dobre dzieci uświadamiamy sobie, że nie jesteśmy tacy. Bo tak naprawdę nikt nie kocha przyjaciół i nie chce się z nimi zbliżać. Mamy tylko nadzieję na jedyny środek: światło – które powraca do źródła.

Nie chcemy połączyć się i doskonale rozumiemy to. Ale jeśli przy tym staramy się zjednoczyć, to prosimy o siłę korekty, o światło które powraca do źródła. Nie jesteśmy naiwnymi dziećmi, ale złymi egoistami i przychodzimy do grupy nie po to, aby obejmować się, ale po to żeby osiągnąć duchowość. W przeciwnym razie przeżyjemy nasze życie na darmo.

Dlatego wszystkie nasze działania w grupie, w warsztatach, w rozpowszechnianiu mają jeden cel: przyciągnąć światło, które powraca do źródła. A światło wykona całą pracę za nas.

Robimy to do czego jesteśmy zdolni. Stwórca dokończy wszystko za nas, w taki sposób jak jest to potrzebne i jeszcze naprawi wszystko co zepsuliśmy. Najważniejsze jest to abyśmy starali się uzyskać prawdziwą prośbę. Nie oszukujmy samych siebie – po prostu nie chcemy się połączyć.

Ale jednocześnie rozumiemy, że nie ma innej możliwości. W globalnym świecie wszystko jest ze sobą powiązane: nieożywiona natura, rośliny, zwierzęta. I tylko człowiek – ostatni stopień, wypada z ogólnej symbiozy i postępuje odwrotnie.

Dlatego aby właściwie połączyć się z innymi potrzebujemy sił natury. Ta siła odcięła nas od reszty poziomów i od siebie nawzajem. A teraz musimy zażądać, aby ta siła połączyła nas z powtotem. Dlatego staramy się w dobry sposób rozmawiać ze sobą nawzajem i rozumiemy, że jest to modlitwa, prośba która pomoże nam egoistom, naprawić się za pomocą siły natury.

Dziesiątki, grupy, warsztaty – to bardzo poważna praca przeciwko naszemu zwierzęcemu egoizmowi. Nie chcemy się do siebie nawzajem zbliżać, ale nie ma innego wyjścia: ludzkość jest zobowiązana do uzupełnienia natury, która jest całością integralną i idealnie połączoną. Tylko człowiek psuje wszystko, dlatego jesteśmy zobowiazani połączyć się między sobą i ze wszystkimi innymi poziomami natury.

Czuję, że nie chcę się z nikim połączyć, ale jednocześnie uświadamiam sobie, że muszę być połączony ze wszystkimi i dlatego żądam światła, które powraca do źródła.

Powiedziano, że „wyzwolenia nie osiąga się poprzez cierpienia, przez uciski, przez udręki, przez okropności, ani przez presję czy przez głód”. Żadnymi bohaterskimi wysiłkami na tym świecie niemożliwe jest osiągnięcie sensu życia a także osiągnięcie wieczności – „a tylko za pomocą dziesięciu osób siedzących razem” i mówiących o jedności.

Ludzie ci rozumieją, że nie ma między nimi połączenia i oczywiście zgodnie z ich siłą nie może być takiego połączenia. Dlatego proszą żeby przyszła siła która ich zjednoczy. „I wtedy ich głosy zostaną usłyszane”.

Z 2 lekcji kongresowej w Meksyku, 17.05.2019