Artykuły z kategorii

Prawa i lewa linia

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W książce „Szamati” („Usłyszane”) bardzo często pojawia się termin „prawa i lewa linia”. W jakich stanach znajdujemy się w lewej linii, a w jakich w prawej?

Odpowiedź: To są bardzo trudne pojęcia.

Prawa linia to jak reguła, obdarzanie, miłość, emanacja, światło.

Lewa linia to egoizm, otrzymywanie, przyciąganie do siebie.

Musimy znajdować się w dwóch liniach, ponieważ na interakcji obdarzania i otrzymywania buduje się połączenie z człowiekiem lub ze Stwórcą.

Połączenie obu linii tworzy średnią linię – prawidłowy zestaw właściwości obdarzania i otrzymywania. W niej budujemy między sobą dynamiczny system wzajemnych połączeń. Na przykład, ile ja daję tobie, tyle i dostaję; ile ty mi dajesz, tyle dostajesz. Poprawnie nastrajając połączenie, zaczynamy między dwoma liniami odczuwać Stwórcę.

Innymi słowy, środkowa linia to sam Stwórca. Jego odkrycie buduje się na dwóch przeciwstawnych właściwościach, ale same te właściwości nie mają do Niego odniesienia.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.12.2017


Czy człowiek jest zwierzęciem?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy to prawda że człowiek jest zwierzęciem?

Odpowiedź: Jest powiedziane w pismach: „Dzikim osłem rodzi się człowiek”. I nie ma w tym nic obraźliwego. Zwierzęciem będziesz do tej pory, dopóki nie wejdziesz w stan duchowego zarodka. Zaczynając od niego, potem dalej zaczniesz rozwijać się jako Człowiek.

Pytanie: Czy można powiedzieć że, materialne – to troska tylko o siebie, a duchowe – to troska o innych?

Odpowiedź: Zgadza się. Troska o siebie to materialny świat, troska o innych – duchowy świat. Ale w zasadzie, gdy troszczę się o innych, zaczynam już rozumieć, że w rzeczywistości jest to troska o siebie samego, tylko w sensie duchowym. Jest to także egoizm, ale kiedy pracuje na obdarzanie, nazywa się obdarzanie i miłość.

Celem troski o innych – jest osiągnięcie poziomu Człowieka, tj. fuzji, połączenia ze Stwórcą.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.12.2017


Odkrycie Stwórcy – w odczuciach

каббалист Михаэль ЛайтманW rzeczywistości każde stworzenie ma kontakt ze swoim Stworzycielem, jak jest powiedziane: „Cała ziemia jest pełna Jego chwały” [1] – jednak ono nie wie i nie czuje tego. (Baal HaSulam, „Ostatnie pokolenie”)

Taki kontakt istnieje przez cały czas. Przychodzi ze strony Stwórcy, a nie ze strony stworzenia i naszym zadaniem jest odczuć go. Tym właśnie zajmuje się nauka Kabały.

Z definicji wynika że, nauka Kabały jest objawieniem Stwórcy, człowiekowi na tym świecie. A odkrycie jest tylko w odczuciach.

Pytanie: To znaczy „cała ziemia jest pełna Jego chwały” pochodzi ze strony Stwórcy, a „ono (stworzenie) nie wie i nie odczuwa tego” – z naszej strony?

Odpowiedź: Oczywiście, każdy żuczek, każdy owad, każdy liść – wszystko jest bezpośrednio kontrolowane przez tę siłę, przez to pole zwane „Stwórcą”.

Jednak nie jest to dane nam w odczuciach. Natura – to obiektywna rzeczywistość dana nam w odczuciach. Dlatego to co czuję, to istnieje, a to czego nie odczuwam, dla mnie nie istnieje. Lecz mogę zdobyć dodatkowe organy zmysłów i wtedy wszystko co mogę w nich poczuć, również będzie częścią tej natury, która przejawia się w stosunku do mnie.

Pytanie: Czy kabalista ma zdolność ciągłego kontrolowania swojego postrzegania rzeczywistości?

Odpowiedź: Nikt z żyjących na Ziemi nie może tego postrzegać, dlatego że wszyscy zmierzamy w kierunku coraz większej korekty. A kiedy zaczniemy włączać się w Stwórcę, wtedy wszystko będzie się nam upraszczać.

Z programu TV „Ostatnie pokolenie”, 09.10.2017


Jak zrozumieć że dusza się rozwija

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak można poczuć w tym świecie, że moja dusza rozwija się, rośnie? Czy można to zrozumieć poprzez relacje z innymi ludźmi?

Odpowiedź: Najlepsze potwierdzenie tego, że twoja dusza rośnie to osiągnięcia w zbliżeniu się z dziesiątką. Dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet.

Musimy zrozumieć, że w postępie duchowym nie ma różnicy między mężczyznami i kobietami. Oczywiście że mają różną fizyczną pracę w grupie. Ale w zasadzie kalkulacja dotyczy tylko możliwości połączenia w grupie. Wasze zbliżenie pomiędzy sobą to jest wasze duchowe kli (naczynie).

Z lekcji w języku rosyjskim, 14.01.2018


„Kup sobie przyjaciela“

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W Kabale istnieją pewne zasady np: „stwórz sobie rawa” (tj. „znajdź nauczyciela”), „kup sobie przyjaciela” i „skłoń świat na szalę zasług”. Co to oznacza i jak te zasady są ze sobą powiązane?

Odpowiedź: Pojęcie „raw”, tj. „wielki” jest identyczne z pojęciem Stwórcy.

Po tym gdy zaakceptujesz Stwórcę jako swoją przewodnią gwiazdę, do której chcesz być nieustannie skierowany, musisz wybrać sobie w podróż grupę – to nazywa się „kup sobie przyjaciela”. Przy tym, to ty musisz przyłożyć wiele wysiłków, aby przyjaciele naprawdę stali się twoimi towarzyszami na drodze.

A potem razem ze Stwórcą i przyjaciółmi zaczynasz pracować nad poznaniem systemu, skłaniając cały świat na szalę zasług, tj. usprawiedliwiać każdego człowieka.

Pytanie: Co to jest za przyjaciel który jest sprzedawany i którego można kupić?

Odpowiedź: W życiu tak to działa że wszystko jest sprzedawane i kupowane. W Kabale jest tak samo, tylko nie w taki sposób jak w naszym materialnym świecie.

Na przykład, abyś stał się moim przyjacielem muszę przykładać wysiłki, pokazując, jak bardzo jesteś dla mnie ważny; jak jestem gotów poświęcić siebie, abyś ty był razem ze mną; jak bardzo jestem gotów dowolnymi prezentami przyciągnąć ciebie do siebie. Pracujemy z egoizmem, a egoizm czegoś innego nie rozumie. Nie próbujcie robić z siebie filozofów, odłączonych od ziemskiego świata.

Dlatego że wszystko jest „kupowane lub sprzedawane” tylko kosztem naszych wysiłków. Musimy pokazywać sobie nawzajem, że jesteśmy gotowi na wszystko, aby zostać bliskimi przyjaciółmi, że wielki cel może zostać osiągnięty tylko razem, między nami. To się nazywa „kupić”.

Pytanie: A jeśli nie udaje się kupić przyjaciela?

Odpowiedź: To jest twój problem. Ale jeśli ty nie „kupisz” go, nie możesz razem z nim iść do przodu – między wami nie przejawi się konieczne połączenie.

Tylko w jedności między wami możesz odkryć Stwórcę. Stwórca nie odkrywa się w człowieku, On odkrywa się w połączeniu między ludźmi! To, co wcześniej było egoizmem, teraz staje się jak sandwicz: na dole nienawiść, na górze – miłość i w tym połączeniu odkrywa się Stwórca.

Dlatego człowiek nie powinien niczego w sobie korygować, z wyjątkiem swojego stosunku do innych.

Pytanie: To znaczy że najpierw muszę zrobić tak, aby Stwórca (właściwość obdarzania) stał się dla mnie ważniejszy od wszystkiego. Następnie muszę kupić sobie przyjaciół, to znaczy zadbać o ich duchowość i wtedy sam osiągnę duchowość. I tylko w taki sposób razem możemy usprawiedliwiać wszystko, co dzieje się na świecie?

Odpowiedź: Tak, dlatego że świat jest systemem połączenia między nami, w którym odkrywa się Stwórca.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.12.2017


Kto przychodzi do nauki Kabały?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Kto przychodzi do nauki Kabały, kto w niej pozostaje i kto odchodzi?

Odpowiedź: Wszystko znajduje się pod kontrolą Wyższej opatrzności. Ale trzeba jej pomóc.

Do Kabały przychodzą ludzie, którzy zadają sobie pytanie o sens życia bo nie mogą go znaleźć.

W Kabale pozostają ci, którzy stanowczo są zdecydowani osiągnąć ten cel i w taki sposób stopniowo odkrywają sens życia, pomimo faktu, że to trwa wiele lat.

A najsłabsi ludzie, dla których to pytanie nie było najważniejsze w życiu, odchodzą.

Z lekcji w języku rosyjskim, 07.01.2018


W jaki sposób można zbliżyć się do Stwórcy?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak można zbliżyć się do Stwórcy?

Odpowiedź: W taki sposób że nieustannie myśleć o Nim rozumiejąc, że wszystkie myśli pochodzą od Niego i zwracać się tylko do Niego – „nie ma nikogo oprócz Niego’’. Wyobrażajcie sobie, że cały czas jesteście z Nim i nie ma żadnej innej więzi z nikim. Ten świat wydaje się nam iluzoryczny a wszystko wokół nas – to jest jeden Stwórca.

Pytanie: Konieczne jest uświadomienie sobie wszystkich egoistycznych etapów, aby zrozumieć, czy zbliżam się do Niego czy nie i starać się być podobnym do Niego?

Odpowiedź: Oczywiście że trzeba przejść wszystkie etapy, ponieważ wszystko to organizowane jest poprzez wspólne kli (naczynie).

Pytanie: Powiedziano, że dusza jest częścią Stwórcy z góry. Co to znaczy stworzyć „swoją duszę’’?

Odpowiedź: Wszyscy jako ludzkość znajdujemy się w Stwórcy. Przejawianie się Stwórcy w nas nazywamy „naszą duszą’’. Zwykle znajdujemy się w jednym z dwóch stanów: albo ukrywamy Go, albo odkrywamy. Odkrycie Stwórcy w nas nazywane jest właśnie „naszą duszą’’.

Z lekcji w języku rosyjskim, 21.01.2018


Jakimi siłami operuje Kabała?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jakimi siłami operuje Kabała?

Odpowiedź: W naturze istnieją dwie siły: siła otrzymywania i siła obdarzania, plus i minus. Siły te wpływają na nasze pragnienie.

Pragnienie otrzymywać istnieje w każdym z nas od początku – po prostu rodzimy się z nim. A pragnienie obdarzania musimy sami odzyskać z natury – od Stwórcy.

Wszystko dzieje się w taki sposób jak w fizyce: jedna siła odpycha, druga przyciąga. Operujemy naturalnymi właściwościami i nawet kiedy mówimy o pragnieniach, modlitwie, dążeniach, mamy na myśli tylko siły.

Siła otrzymywania – to nasza natura: chcę przyciągnąć do siebie pożądane, uzyskać maksimum przy minimalnej utracie energii.

Siła obdarzania – jest to siła światła. Jeśli przenikam pragnieniem przyjaciela to chcę, aby on otrzymał i próbuję napełnić to pragnienie. Wtedy siła z jaką chcę to uczynić będzie nazywała się „siłą obdarzania”.

Należy ją odkryć tak samo, jak powiedzmy, odkryto elektryczność. Aby to zrobić, muszę poczuć przyjaciela bliżej od siebie samego.

Kiedy odkrywam siłę obdarzania, zaczynam za pomocą obu sił regulować siebie i między nimi coraz bardziej i bardziej określać wspólną właściwość obdarzania i otrzymywania, w której odczuwam Stwórcę.

Najważniejszą rzeczą dla mnie jest to, aby w jak największym stopniu odkryć Stwórcę, pomiędzy tymi dwoma przeciwstawnymi siłami: otrzymywania i obdarzania.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.02.2018


Co jest niepodważalnym źródłem szczęścia?

Kabała jest metodą, która uczy jak stworzyć pozytywnie połączone społeczeństwo, składające się ze szczęśliwych jednostek żyjących w równowadze z naturą.

Thrive Global opublikował mój nowy artykuł: Co jest niepodważalnym źródłem szczęścia?

Każdy chce być szczęśliwy. Istnieją niezliczone interpretacje tego, czym jest szczęście i jak być szczęśliwym, jakie jest źródło szczęścia, i na pewno, gdybyśmy mogli zidentyfikować autentyczne, niepodważalne źródło szczęścia, odważnie ruszylibyśmy w jego kierunku.

W niniejszym poszukiwaniu niepodważalnego źródła szczęścia przyjrzymy się:

  • czy istnieje coś takiego jak niepodważalne źródło szczęścia,
  • czy szczęście jest subiektywne i relatywne dla każdego, czy też może być źródło szczęścia wspólne dla wszystkich,
  • rola jaką w naszym szczęściu odgrywa społeczeństwo i jego wartości,
  • co stoi na drodze do bycia szczęśliwym przez cały czas,
  • rola jaką pełni ludzka natura w naszym szczęściu,
  • określenie niepodważalnego źródła szczęścia i rodzaju transformacji potrzebnej do jego przeżycia.

CZY ISTNIEJE COŚ TAKIEGO JAK NIEPODWAŻALNE ŹRÓDŁO SZCZĘŚCIA?

Czy szczęście jest subiektywne i odnosi się do każdego z osobna, czy też może istnieje wspólne źródło szczęścia dla wszystkich?

Aby poszukać odpowiedzi na to pytanie, ważne jest, abyśmy widzieli siebie jako gatunek społeczny, postrzegając nasze życie w połączeniu z innymi, z uwzględnieniem, że jakość naszych powiązań wpływa na naszą perspektywę i odczuwanie szczęścia.

Fakt, że jesteśmy gatunkiem społecznym odróżnia nas od zwierząt. Jesteśmy kształtowani przez nasze otoczenie w każdym momencie naszego życia. Nasze miejsce urodzenia, gdzie się wychowaliśmy, nasze rodziny, szkoły, nauczyciele, przyjaciele, współpracownicy, a także nasza kultura i media, które wchłaniamy, i w które angażujemy się wpływają na to jak definiujemy bycie szczęśliwym, jak możemy osiągnąć szczęście, i to co robimy, aby je osiągnąć.

Wiele badań nad szczęściem potwierdza, że pozytywnie połączone i wspierające społeczeństwo stanowi podstawę zadowolenia jego członków. Obowiązek wzajemnej troski, jako podstawowej zasady społecznej – gdzie każdy otrzymuje tyle, ile jest mu potrzebne i pracuje na rzecz innych – jest optymalnym rozwiązaniem dla szczęścia każdej osoby.

CO KOLIDUJE Z NASZYM SZCZĘŚCIEM?

Problem polega na tym, że tam, gdzie jest społeczeństwo istnieją społeczne pragnienia, tj. pragnienie posiadania pieniędzy, honoru, szacunku, sławy, kontroli, władzy i wiedzy. Nasze indywidualne dążenia do spełnienia tych pragnień kosztem innych ludzi kolidują z naszym szczęściem. Na przykład, jeśli ktoś chce stać się bogatym, potężnym lub sławnym musi nieustannie walczyć o przewagę nad innymi, zakłócając lub niszcząc bogactwo, władzę lub sławę innych.

Co więcej, natura ludzka, która jest pragnieniem otrzymywania działa tak, że kiedy cieszymy się, nasze pragnienie odczuwania tej przyjemności gaśnie w chwili jej otrzymania, i w tym miejscu pojawia się nowe pragnienie. Ten modus operandi ludzkiej natury sprawia, że czujemy się stale niezaspokojeni i z nowymi pragnieniami.

Ta formuła, w której żyjemy – dążenie do szczęścia kosztem innych w połączeniu z ciągłym niezadowoleniem osadzonym w ludzkiej naturze – jest antytezą szczęścia. Można zatem stwierdzić, że jeśli nasze źródło szczęścia pozostanie indywidualnym poszukiwaniem przyjemności kosztem innych, nigdy nie doświadczymy trwałej, kwitnącej formy szczęścia. Będziemy nękani przez nasze nieustannie niezaspokojone pragnienia i będziemy odczuwać coraz większe niezadowolenie, w końcu ostatecznie doprowadzi nas to do rozpaczy z powodu prób funkcjonowania w społeczeństwie za pomocą konkurencyjnych, indywidualistycznych motywów.

Koniecznością jest, aby każdy naród był silnie zjednoczony w sobie, tak aby wszystkie jego jednostki były ze sobą związane przez instynktowną miłość. Co więcej, każda osoba powinna czuć, że szczęście narodu jest jej własnym szczęściem, a dekadencja narodu jest własną dekadencją … Oznacza to, że ludzie tego narodu, którzy wyczuwają tę harmonię, są tymi, którzy tworzą naród i miara szczęścia narodu i jego trwałość są mierzone ich jakością.

– Kabalista Yehuda Ashlag, The Nation

Opinia publiczna czci dziś rywalizację i indywidualne osiągnięcia. Innymi słowy, jeśli depczesz swoją konkurencję, aby odnieść sukces jako jednostka, patrzy się na ciebie z szacunkiem. Jest to spleciony symptom wartości indywidualistyczno-konkurencyjnych, w jakich jesteśmy wychowywani, również w naszych szkołach i uniwersytetach, poprzez filmy, muzykę, media, programy telewizyjne i dyskusje internetowe, w które angażujemy się regularnie. Dlatego, jeśli szukamy autentycznego źródła szczęścia, musimy najpierw uznać, że nic się nie zmieni, jeśli nasza egoistyczna natura ludzka będzie nadal absorbować wpływy społeczne, które żywią jej egoistyczne działania kosztem innych.

Nawet jeśli określimy autentyczne źródło szczęścia, które może zadowolić wszystkich – nieograniczoną formę przyjemności, która napełnia nas, gdy angażujemy się w dawanie i pozytywnie łączymy się z innymi – nadal nie doświadczymy trwałego szczęścia, jeśli społeczeństwo jako całość nie będzie traktować priorytetowo wartości dawania, dobroci, altruizmu i pozytywnego połączenia w stosunku do obowiązujących dzisiaj wartości konkurencyjno-indywidualistycznych.

CO ZWIĘKSZY ŚWIADOMOŚĆ AUTENTYCZNEGO ŹRÓDŁA SZCZĘŚCIA?

Wzrost nieszczęść i problemów w społeczeństwie ludzkim odegra swoją rolę w podnoszeniu świadomości, z jakiego powodu nie udaje nam się osiągnąć autentycznej i trwałej formy szczęścia. W nauce Kabały ten stan nazywany jest „rozpoznaniem zła”. Oznacza to, że problemy i kryzysy narastają, dopóki nie zobaczymy, że tak bardzo jak chcemy żyć szczęśliwym i harmonijnym życiem, nie robimy tego, a ponadto sytuacja pogarsza się. W końcu uświadomimy sobie, że rozwiązanie polega na zasadniczej zamianie naszych wartości – z wartości konkurencyjno – indywidualistyczno – egoistycznych na wartości  współpracujące – połączone – altruistyczne – i że instytucje edukacyjne i media przekazujące wartości do naszego życia, muszą odczuć spoczywającą na nich główną odpowiedzialność w tej transformacji.

Samo pojawienie się nauki o szczęściu i psychologii pozytywnej w czasach, gdy depresja stała się najbardziej powszechną chorobą na świecie, pokazuje wyraźnie jak w miarę nasilania się cierpienia, staramy się przeciwdziałać mu za pomocą antidotum.

To ta sama epoka, w której autorzy Księgi Zohar, a także najbardziej znany Kabalista XX wieku, Jehuda Aszlag (Baal HaSulam) stwierdził, że autentyczna mądrość Kabały zostanie ujawniona i dostępna dla wszystkich, jako metoda aby poprowadzić społeczeństwo do pozytywnych związków, które mogą sprawić, że wszyscy będą szczęśliwi.

Kabała jest metodą, która uczy tworzenia pozytywnie połączonego społeczeństwa, zbudowanego ze szczęśliwych jednostek, zbalansowanych z naturą. Dzieje się tak dzięki uczestniczeniu w procesie eksperymentowania w łączeniu się z innymi, aby przyciągnąć siłę połączenia, która mieszka w naturze, i która ma moc, by nas zmienić, abyśmy zaczęli brać pod uwagę innych ludzi. W ten sposób człowiek nauczy się dążyć nie tylko do spełnienia własnego szczęścia, ale także do szczęścia innych osób. Następnie zostanie zbudowane harmonijne społeczeństwo ludzkie, aby zapewnić szczęście każdej osobie.

Źródło:https://bit.ly/3aNtbzc


Mężczyzna i kobieta z punktu widzenia Kabały

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy Stwórca może odkryć się między mężczyzną i kobietą – dwoma przeciwnymi właściwościami?

Odpowiedź: W Kabale nie ma mężczyzn i kobiet. W Kabale u każdego z nas jest zarówno męski jak i żeński korzeń.

Pytanie: Kim są „mężczyzna” i „kobieta” z punktu widzenia Kabały?

Odpowiedź: Mężczyzna symbolizuje właściwość obdarzania, bez żadnego związku z płcią, a kobieta to właściwość otrzymywania, również bez żadnego związku z płcią.

Dowolne dwa obiekty – stworzenie ze Stwórcą lub różne części wewnątrz stworzenia – zawsze mogą być porównywane jako męskie i żeńskie składniki. Przy czym każdy obiekt w odniesieniu do czegoś jednego może być męską częścią, a w odniesieniu do drugiego – żeńską częścią.

Wszystko determinowane jest jedynie działaniem, dlatego że dowolny obiekt – to pragnienie rozkoszować się. W takim stopniu, w jakim pragnienie wyraża siebie w otrzymywaniu lub obdarzaniu, nazywa się to „męska” lub „żeńska” część. Z duchowego punktu widzenia mogę być kobietą, innym razem – mężczyzną.

Pytanie: Ale w tym świecie ktoś urodził się mężczyzną, a ktoś – kobietą. Dlaczego tak się dzieje?

Odpowiedź: Dlatego że w oparciu o wyższe korzenie, ma miejsce taki przydział dany nam na zwierzęcym poziomie. Ale te różnice płci praktycznie nie mają znaczenia. Wkraczamy w erę pełnej duchowej równości. Kobiety będą absolutnie tak samo wyrażać swoje dążenie duchowe, w taki sam sposób jak i mężczyźni.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.12.2017