Wynik rozwoju ludzkości

Pytanie: Jeśli mamy wierzyć naukowcom, to człowiek jako homo sapiens (człowiek rozumny), żyje na Ziemi około 70 000 lat. Ale kabaliści twierdzą, że człowiekiem jest ten – kto odkrył Stwórcę. Czy to znaczy że byli już tacy ludzie na przestrzeni ostatnich sześciu tysięcy lat?

Odpowiedź: Można tak powiedzieć, ale były to tylko pojedyncze jednostki. Pierwszy człowiek który poznał Stwórcę nazywał się Adam, od słowa „podobny do Stwórcy”. W całej historii ludzkości takich ludzi nie było dużo, nie więcej niż jakieś dziesiątki tysięcy.

Według nauki Kabały stwierdza się, że zgodnie z zamysłem stworzenia cała ludzkość musi dojść do odkrycia Stwórcy. Każdy człowiek, który ciągle pojawia się na Ziemi w ciele fizycznym, musi w końcu poznać Stwórcę.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 12.11.2018

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Zdarzają się takie stany u człowieka, kiedy to uczucie podpowiada mu coś innego, a następnie włącza się umysł i koryguje to. Co mamy na myśli „przysłuchiwać się‘‘ w pracy dla Stwórcy?

Odpowiedź: Na duchowej drodze rzuca nas ze strony na stronę. Przechodzimy wówczas przez różne stany: rozczarowanie, zachwyt, napełnienie, pustkę, różne interakcje z przyjaciółmi, nawet odłączenie się od przyjaciół w kierunku samotności itd.

To wszystko jest konieczne, aby człowiek sam to odczuł. Specjalnie przechodzi przez takie stany, aby wybrać z nich punkt – kontaktu ze Stwórcą. Najważniejszą rzeczą jest to, aby nie pozostawać w tych stanach.

Wszelkie stany, które ludzie przechodzą w grupie są dobre. Prowadzą do rozwoju duchowego, nawet jeśli wydaje nam się, że są puste i niepotrzebne. Ale w rzeczywistości tak nie jest. Dlatego starajmy się w miarę możliwości jak najwięcej czasu poświęcać połączeniu między przyjaciółmi.

Na przykład ja, od wielu lat każdego dnia nauczam, piszę na twitterze, odpowiadam na pytania, sporządzam blogi itd. A wszystko to dlatego, że bardziej rozwijam się duchowo.

Chociaż w zasadzie, to nic takiego szczególengo nie robię. Odpowiadam na łatwe pytania zadawane przez początkujących itd. Ale dzięki połączeniu z innymi duszami pomagam im wzrastać, przyłączać się – to właśnie na tym polega rozwój każdego człowieka.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.11.2018

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Stwórca i Acmuto

Pytanie: Jeśli budujemy sieć prawidłowych relacji pomiędzy sobą, to taka komunikacja doprowadza nas do stanu, podobnego do systemu zwanego „Stwórcą”?

Odpowiedź: W świecie materialnym nasz wzrok lub słuch wychwytują tylko pewien zakres fal. Ponieważ istnieją fale powyżej i poniżej 20 herców, lub fale dźwiękowe. Jednak my ich nie czujemy. Wiemy jednak, że istnieją. Wynajdujemy odpowiednie przyrządy, które pozwalają nam poszerzyć zakres naszych wrażeń.

A w Kabale nie tylko rozszerzamy, ale tworzymy w sobie kardynalnie nowy organ zmysłów, który działa nie na odbiór, a na obdarzanie.

Siła którą odczuwamy w nowym organie zmysłu na podobieństwo którego budujemy siebie, nazywa się „Bore”, od słowa „bo-i-re” – „przyjdź i ujrzyj”.

Jest jeszcze coś „ponad tym‘‘ czego nie wychwytujemy, zwane „Acmuto” (On Sam w Sobie). Istnieje określona granica do której „coś wychwytujemy‘‘ a powyżej tej granicy – nie. Tę granicę wyraźnie odczuwamy.

Pytanie: Czy istnieją jakieś informacje o Acmuto?

Odpowiedź: W przeciagu wielu pokoleń, a trwa to już ponad 6000 lat, znajdujemy się tylko w poznaniu Stwórcy. Ale kiedy cała ludzkość dojdzie do Jego pełnego poznania i przejdzie w organ zmysłu poza sobą, tj. oprócz pięciu materialnych organów zmysłów, poczuje jeszcze także pięć duchowych organów zmysłów budując je na obdarzaniu. To wtedy dopiero przejdziemy w jeszcze wyższy wymiar, zwany „Acmuto”.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 12.11.2018

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi, Różne, Stwórca

Stwórca pokazuje człowiekowi to, że sam nie jest w stanie nic zrobić przeciwko naturze, egoizmowi. I trwa to tak dalej, dopóki nie uświadomi sobie, że jest całkowicie bezbronny wobec egoizmu. Jednak zainwestowane wysiłki nie pozwalają mu pozostawić duchowej pracy. Pozostaje tylko jedna droga, to znaczy zwrócić się do Stwórcy – i wtedy wyratuje go!

Człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że nie porusza się w kierunku – do celu, ale uświadamia sobie też, że staje się coraz gorszy i oddalony od tego celu. Taki jest proces korekty: przechodzi od lekkiej korekty do coraz trudniejszej. Oznacza to, że obciążenia stawiane na drodze człowieka – są oznaką postępu!

@Michael_Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa