Pytanie: W procesie studiowania nauki Kabały bardzo ważna jest rola nauczyciela.

Kim jest nauczyciel Kabały?

Odpowiedź: Po pierwsze to człowiek który otrzymał wiedzę od uznanego kabalisty. Po drugie przekazuje tę wiedzę według oryginalnych źródeł. Po trzecie nie przyciąga uwagi swoją osobowością. I po czwarte kieruje ludzi tak aby odkryli Stwórcę.

Pytanie: Jakie jest wzajemne oddziaływanie ucznia z nauczycielem?

Odpowiedź: Interakcja zależy od ucznia a nie od nauczyciela. Nauczyciel może pomóc uczniowi we wszystkim dla jego korzyści. Jednak całkowicie odcina się od ingerowania w wewnętrzny świat ucznia, jednocześnie tym samym naucza go aby samodzielnie postrzegał rzeczywistość.

Z jednej strony istnieje tutaj ciągła troska o rozwój ucznia i opieka nad nim. Ale z drugiej strony nauczyciel zawsze zachowuje pewnien dystans do ucznia aby dać mu poczucie wolnej woli, swobodę działania, wolność decyzji itd., ponieważ nikt nie może zastąpić uczniowi jego samodzielnego rozwoju.

Pytanie: Jaka jest różnica między nauczycielem Kabały a nauczycielem innej dziedziny życia?

Odpowiedź: Nauczyciel Kabały nie tyle naucza co daje uczniowi rady, instrukcje a także to w jaki sposób uczeń zmieniając siebie może odkryć co powinien osiagnąć duchowego. A to co uda mu się odkryć osiąga właśnie sam, a nie jego nauczyciel.

Kroczy po określonej ścieżce stale rozwijając swoje wewnętrzne właściwości, swoją duszę. Poznaje w niej coraz większe objawienie Stwórcy. I to poznanie jest czysto osobiste. Dlatego nauczyciel jest tutaj tylko zewnętrznym, pomagającym źródłem.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie z Facebooka: Reinkarnacja – to wzrost duszy. Jeżeli dusza nie nadąża aby zrealizować się w obecnym wcieleniu to czy musi wrócić na Ziemię aby studiować ponownie w tej samej klasie a następnie przejść do następnej? Czy istnieje reinkarnacja z punktu widzenia Kabały? Jeśli tak to jak to się dzieje?

Odpowiedź: W każdym z nas urodzonym na Ziemi istnieje zarodek duszy. Jest to tak zwany „punkt w sercu“. Serce jest to pragnienie człowieka wewnątrz którego często istnieje zupełnie nieświadomy narazie nieodczuwalny przez człowieka pociąg do tego aby osiagnać swoj korzeń.

Dążenie do tego aby osiagnać swoj korzeń popycha człowieka do przodu. Jedni ludzie odczuwają to mocniej, inni słabiej a niektórzy w ogóle tego nie odczuwają. Ale punkt w sercu mają wszyscy.

Człowiek który poczuje go zaczyna szukać sensu życia. Dlatego że obowiązkowo musi dotrzeć do korzenia z którego ten punkt zszedł jak gwiazda i osiedlił się w nim, musi tam dotrzeć, bo tam jest jego dom.

Punkt w sercu porusza człowiekiem formując w nim bardzo precyzyjne, prawidłowe dążenie do tego: że musi w tym życiu odkryć, po co istnieje. Tacy ludzie przychodzą do Kabały i realizują to dążenie – powrót do swojego domu, do swojego źródła i swojego korzenia.

Właśnie o tym mówi nam nauka Kabały. Naszym zadaniem w tym życiu jest osiągniecie naszego korzenia. Jeśli człowiek zaczyna pracować nad sobą i realizuje to zadanie to znaczy że już zakończył swoją reinkarnację.

Jeśli zatrzyma się po środku drogi to musi wrócić i kontynuować korektę w następnym życiu dopóki nie osiągnie swojego korzenia. Proces ten może zająć więcej niż jedno życie.

Człowiek w którym to pragnienie jeszcze milczy po prostu powraca na ten świat. Musi jeszcze zgromadzić niezbędną ilość materialnych cierpień, które doprowadzą go do pytania o sens życia: „Dlaczego cierpię?“ I dopiero wtedy rozpocznie swoje poszukiwanie.

W taki sposób wszyscy znajdujemy się w kolejce do realizacji punktu w sercu, albo w połowie drogi, albo już ją realizujemy.

Z programu TV„Nowosci z Michaelem Laitmanem”, 11.09.2016

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi, Różne