Z lekcji „Pytania i odpowiedzi”

Jeśli cenię grupę, a poszczególnego przyjaciela nie, znaczy to, że oszukuję siebie samego i grupa też nie jest dla mnie ważna. Nie powinienem teoretycznie odczuwać znaczenia grupy, ale w praktyce, dostrzegając wielkość każdego przyjaciela, jako części mojej duszy.

Tu nie chodzi o ciało fizyczne, ale o to, co znajduje się wewnątrz: o jego pragnienie i iskrę duchową, dążenie do celu stworzenia. Wszystko to należy do mnie! Jak można to zaniedbywać, jeśli serce przyjaciela jest miejscem, w którym ja odkryję Stwórcę.

Stwórca odkrywa się nie we mnie, a wewnątrz mojej więzi z przyjaciółmi. Na ile się z nimi łączę i jestem im oddany z całego serca, zdobywam miejsce wewnątrz nich do odkrycia Stwórcy. Stwórca nazywa się „miejscem”, które zbieramy, tworzymy między nami. Sieć połączenia między mną i wszystkimi przyjaciółmi jest miejscem do odkrycia Stwórcy.

Dlatego nie wystarczy powiedzieć, że uważam grupę za wielką – ważne jest, czy realizuję tę  wielkość w praktyce, aby odkryć Stwórcę, czy są to puste słowa.

***

Cała natura jest integralna i świat coraz bardziej zbliża się do odkrycia wzajemnego połączenia wszystkich części natury. Wszyscy przyznają, że człowiek jest winny za te anomalie, które mają miejsce w naturze w ostatnim czasie, ale ludzie uważają, że jest to związane z emisją dwutlenku węgla itp. Jednak przyczyna nie jest taka.

Natura jest w stanie oczyścić się ze wszystkich zanieczyszczeń. W historii Ziemi były bardzo trudne epoki geologiczne, kiedy cała się paliła. Ale kula ziemska jest w stanie odradzać się i dojść do stabilnego stanu, doprowadzając do harmonii wszystkie części natury: nieożywiony, roślinny, zwierzęcy świat i ludzi.

Cały problem polega na tym, że ludzkość jest rozdarta przez konflikty na skalę globalną i między narodami panuje globalna nienawiść. Jeśli ludzie poświęcą trochę uwagi, aby polepszyć wzajemne relacje między sobą, szczególnie w Meksyku, gdzie miało miejsce trzęsienie ziemi, to spowoduje to dobre konsekwencje.

***

W czasach niedoli w ludziach pojawia się instynktowne dążenie do zjednoczenia. Nawet zwierzęta uciekające od pożarów w lasach, przestają napadać na siebie wzajemnie. Wszyscy wiedzą, że połączenie pomaga nam maksymalnie chronić nasze życie. Tak podczas wojny ludzie stają się dobrzy i uważniejsi w stosunku do siebie. Ale jak tylko wojna się kończy, następnego dnia wszystko powraca do wcześniejszej rywalizacji.

To samo miało miejsce po niedawnej tragedii na Florydzie z zastrzeleniem uczniów w szkole. Początkowo wielu ludzi zjednoczyło się, by wspierać się wzajemnie, ale tydzień później tragedia poszła w zapomnienie. Tak działa ochronna siła organizmu.

Nasze pragnienie rozkoszować się próbuje zapomnieć o złym, dlatego że to pomaga żyć dalej. Właśnie to stało się z Holokaustem, wojnami światowymi – ludzie nie chcą ich pamiętać, dlatego że chcą żyć. I jest to pożyteczna właściwość, przecież nie można żyć wiecznie w cieniu tragedii.

Ale jeśli chcemy przybliżyć się do naprawy, to powinniśmy rozpatrywać te wydarzenia, jako przykład i rozwinąć w sobie nowy lęk: zrozumieć, jaki proces zachodzi na świecie i dokąd zmierza, co dzieje się z ludzkim społeczeństwem.

Z porannej lekcji 18.02.2018

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa

  Pytanie z Facebooku: Co to jest nienawiść?

Odpowiedź: Miłość i nienawiść – to jest to, co napędza człowieka i rządzi światem.

To od czego cierpię wyzwala we mnie nienawiść do źródła cierpienia. To, czym się rozkoszuje wyzwala we mnie miłość do źródła przyjemności. W ten sposób te siły wyrażają się w naszym egoizmie. Oceniam wszystko tylko według tego, czy jest mi źle, czy dobrze od tych czy innych zjawisk, od napełnienia.

Komentarz: Normalny człowiek wzdryga się na słowo „nienawiść”, dla niego jest to bardzo skrajny stan: wojny, morderstwa.

Odpowiedź: Człowiek musi podnieść się trochę na filozoficzny poziom, ponieważ znajdujemy się wewnątrz natury, w której oba uczucia – miłość i nienawiść, albo ból i przyjemność – nieustannie nami zarządzają i bez odczucia tych dwóch wzajemnie przeciwstawnych zjawisk nie możemy istnieć. Nie czulibyśmy, że żyjemy, jeśli nie odczuwalibyśmy stałego uczucia miłości i nienawiści.

Pytanie: Dlaczego Pan zawsze mówi, że prawdziwa nienawiść istnieje tylko na drodze do miłości?

Odpowiedź: Dlatego, że ona jest do tego przeznaczona. Jeśli nasze pragnienie rozkoszować się nie napełnia się, to cierpimy, a jeśli napełnia się, rozkoszujemy się. Na tym wszystko jest zbudowane.

Wszystko jest bardzo proste: istnieje maleńka komórka – jeśli nie napełniasz jej, ona cierpi i odnosi się do źródła swojego nienapełnienia z nienawiścią. Ona chce je zmienić, przekształcić, zniszczyć, aby tylko nie cierpieć. Jeśli pojawia się źródło, które napełnia ją, to stosunek do niego nazywa się miłością. Niczego innego nie ma.

Jednak tutaj istnieją jeszcze różne systemy pamięci i odtwarzania – to, co buduje nasze relacje  między nami, itd.

Pytanie: To znaczy, że cały czas doświadczamy miłość i nienawiść do Stwórcy?

Odpowiedź: Wszystko, co czujemy w materialnym świecie, doświadczamy w stosunku do Stwórcy, dlatego że oprócz Niego nie ma nic. Wszystko, co istnieje wokół – jest to Jego manifestacja w stosunku do nas. On posyła nam uczucia cierpienia lub przyjemności, do których odczuwamy nienawiść, wstręt, odrzucenie lub odwrotnie – przyciąganie i miłość.

Pytanie: Wychodzi na to, że jeżeli kogoś nienawidzimy, to znaczy, że nienawidzimy Stwórcę?

Odpowiedź: Oczywiście, dlatego że „nie ma nikogo, oprócz Niego”, to On nam wszystko  organizuje. Wszystkie kalkulacje muszą być przeprowadzone wyłącznie ze Stwórcą.

Jeśli człowiek zaczyna kierować się tylko na Stwórcę, rozumie, że tylko On istnieje przed nim, wtedy wszystko jest spokojne, wszystko jest dobrze. On wie, jak się zachować. On wie, jak sformować siebie w relacjach ze Stwórcą. On wie, co należy zrobić, żeby Stwórca stał się w stosunku do niego dobry, napełniający, kochający. O tym właśnie mówi nauka Kabały.

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 18.01.2016

Kategorie: Cierpienie, Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi

Postrzegane w naturalnym pragnieniu nazywa się „Ten świat”. Postrzegane w cudzych pragnieniach nazywa się „Wyższy świat”. Jeśli ja w grupie z 10-ciu dążę, aby stłumić swoje pragnienie i przeniknąć pragnieniami przyjaciół – buduje się Ja-malchut i 9 sfirot ich pragnień – kli duszy!

Wolność wyboru jest to zgoda człowieka, aby przylgnąć do „Nie ma nikogo oprócz Niego, dobrego i czyniącego dobro”, mimo że odkrywa się to przez bardzo nieprzyjemne sytuacje. Wolność – to być wyżej narzuconej tobie egoistycznej natury. Wolność jest w wyjściu z siebie, z śmierci.

Wolność w naszym świecie jest rozumiana jako wybór drogi, chociaż nie bierzemy pod uwagę tego, co nami zarządza. Duchowa wolność wyboru oznacza, że ja ​wybieram, żeby Stwórca prowadził mnie wbrew mojego egoizmu, stale dbając o poczucie, że nie ma nikogo oprócz Stwórcy.

Każdemu wydaje się, że on wie, jak naprawić świat. Ale nie ma korzyści od naprawiających! Nie dlatego, że nie chcą, a dlatego, że nie znają metody naprawy. Przecież należy naprawić nie samą niesprawność. Niesprawności odkrywają się dlatego, aby podnieść się (zjednoczeniem) nad nimi!

70 – lecie Izraela. Żydzi uzyskali niepodległość tylko po to, żeby realizować metodę zjednoczenia „Kochaj bliźniego jak siebie samego”. Jeśli nie realizują jej, aby następnie przekazać ją narodom, państwo zostanie zabrane, naród znowu pójdzie na wygnanie, tak jak się stało 2000 lat temu.

Z odkryciem w grupie Abrahama (przedstawicieli 70 narodów świata w Babilonie) metody połączenia (otrzymania Tory u góry Synaj) pojawił się antysemityzm (nienawiść narodów świata do tej grupy) w miarę nieprzestrzegania przez nich metody naprawy do przekazania jej narodom.

Naród Izraela jest w stanie zjednoczyć się i stać się przykładem połączenia dla wszystkich narodów świata właśnie dlatego, że sam składa się z tych 70 narodów, przecież zebrała się z nich grupa Abrahama i została nazwana ISRA-EL, bezpośrednio do Stwórcy.

Tak oni stali się LI-ROSZ, głową naprawy ludzi.

Jedność jest prawem całej natury, z wyjątkiem ludzkości. Naród Izraela otrzymał prawo powrotu na ziemie Izraela i stać się niezależnym tylko dlatego, aby wypełnić swoje przeznaczenie: osiągnąć jedność i pokazać tę metodę wszystkim narodom świata.

– Wiemy, co to jest przestępstwo na tym świecie. A co to jest przestępstwo w świecie duchowym?

– W duchowym jest jeden rodzaj przestępstwa – nie iść na zbliżenie się z ludźmi, aby odkryć Stwórcę. Istnieje jedno przykazanie – miłość do bliźniego, aby w miłości odkryć Stwórcę.

– Bardzo się boje, że wyższy system ukarze mnie za złe uczynki wobec innych ludzi!

– Nie wolno myśleć o karze. Tego nie ma. Człowiek powinien myśleć tylko o tym, jak zrobić coś dobrego dla innych, tj. dla swojej duszy.

Kategorie: Izrael i narody świata, Myśli na Twitterze, Postrzeganie rzeczywistości, Wolna wola

  Pytanie z Facebooka: Jaki jest sekret kabalistycznych lekcji? Dlaczego nie mogę rezygnować ze słuchania ich? Czy to jest jakaś hipnoza?“

Odpowiedź: Kiedy człowiek dojrzewa do potrzeby, aby jakoś zrozumieć swoje życie, jego prawdziwy sens, oczywiście, są mu potrzebne te lekcje.

Pytanie o sens życia pojawia się u małych dzieci. Potem je „tłamsimy”, ale ono podświadomie, mimo wszystko w nas siedzi.

Tak więc, każda lekcja daje odpowiedź na to pytanie. Cała nauka Kabały mówi tylko o tym. Bo, co jest jeszcze w naszym życiu, na co musimy obowiązkowo odpowiedzieć, ilekolwiek by to nie kosztowało?

A odpowiedź jest taka: szukajcie Stwórcy. Jednak ta prosta odpowiedź nakłada się na naszą bardzo skomplikowaną naturę – i póki ją rozplątujemy, przechodzi całe życie …

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 27.02.2018

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Sens życia, Studia Kabały

 Pytanie: Czy my światowe kli oddziałujemy na świat i czy zmieniamy go na lepsze tym, że studiujemy Kabałę, pomimo tego, że jeszcze nie osiągnęliśmy 1 stopnia?

Odpowiedź: Mówi się, że wszelki kontakt z Kabałą każdej osoby na świecie, dlatego że jesteśmy częścią systemu Adama, wpływa na dobro całego świata.

Pytanie: Czy studiowanie Kabały może być niebezpieczne dla studiującego lub jego rodziny? Na przykład, jeśli człowiek studiuje sam.

Odpowiedź: Człowiek powinien być psychicznie zdrowy, uczyć się w grupie stacjonarnie lub zaocznie, w stałym kontakcie z innymi. Powodzenia i cierpliwości!

Pytanie: Punkt w sercu rósł, ale teraz zakrył się, uczucie szczęścia zniknęło. Nic nie pomaga. Co powinienem zrobić?

Odpowiedź: Właśnie tak rozpoczyna się 7 głodnych lat, przymusowe wygnanie z egoizmu, a następnie wejście w wyższy świat. Czyńcie to, co jest przyjamne nie dla egoizmu, a dla Stwórcy!

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Studia Kabały