Artykuły z kategorii

Kropla duchowej rozkoszy

 ÐºÐ°Ð±Ð±Ð°Ð»Ð¸ÑÑ‚ Михаэль Лайтман Pytanie: Baal HaSulam pisze, że jeśli ludzie odkryliby najmniejszą duchową przyjemność, to zgodziliby się odrąbywać sobie ręce i nogi siedem razy dziennie, tylko żeby to poczuć. Jak można to zrozumieć?

Odpowiedź: Rzecz w tym, że jedna kropla duchowej przyjemności nie ma żadnego porównania z wszystkimi przeżyciami tego świata.

Jeżeli człowiek zebrałby wszystkie przyjemności, wszystkie najlepsze momenty, jakich doświadczył w trakcie 80-100 lat życia, one nie będą warte ani jednego momentu duchowego świata, ponieważ kropla przyjemności Wyższego świata jest wielokrotnie silniejsza od wszystkich możliwych napełnień w tym świecie.

Dlatego okres przygotowawczy w podejściu do pierwszego stopnia jest bardzo długi. Przecież nie możemy na raz dostrzec takiego bogactwa, obfitości i przyjemności. Nie mamy do tego kelim, naczyń – to jest cały problem.

Z lekcji w języku rosyjskim, 20.11.2016


Jaki jest smak duchowej przyjemności?

 ÐºÐ°Ð±Ð±Ð°Ð»Ð¸ÑÑ‚ Михаэль Лайтман Pytanie: Jaki jest smak duchowej przyjemności?

Odpowiedź: Smak duchowej przyjemności jest przede wszystkim we wzniesieniu się nad swoją naturą, gdy nie czujesz się ograniczony ramami, w których istniejesz.

Żyjemy jak w żelaznej klatce, miotamy się, obijamy o jej kąty i krawędzie. A kiedy z niej wychodzimy, to zaczynamy odczuwać istnienie w Stwórcy – wzajemne nieograniczone połączenie. On – w nas, a my – w Nim.

Nasz świat ma pewne granice: z lewej strony, z prawej, z wewnątrz i z zewnątrz. A w duchowym odczuciu nie ma żadnych granic i dlatego jest niewyrażalne. Przede wszystkim jest to smak wolności.

Pytanie: Ale dlaczego mówi się tak dużo o jedności, połączeniu?

Odpowiedź: Dlatego, że to jest środek do osiągnięcia właściwości obdarzania, nieskończoności, wolności, gdy wychodzisz poza siebie.

Pytanie: Czy kabalista czuje smak ziemskiego pokarmu, zimno, gorąco?

Odpowiedź: Kabalista czuje wszystko jeszcze mocniej niż pozostali.

W swoim czasie moja żona gotowała posiłki mojemu nauczycielowi Rabaszowi i on pisał jej na kartce, co dokładnie dodać do potrawy, jaką przyprawę.

Pytanie: Czy wszystkie duchowe smaki są już z góry zapisane?

Odpowiedź: Oczywiście. Smakami nazywa się rozprzestrzenianie wyższego światła w naszych pragnieniach.

Z lekcji w języku rosyjskim, 20.11.2016


Niewielkie odbicie Stwórcy

 ÐºÐ°Ð±Ð±Ð°Ð»Ð¸ÑÑ‚ Михаэль Лайтман Pytanie: Jak świadomie reagować na prawo „Nie ma nikogo oprócz Niego”?

Odpowiedź: „Nie ma nikogo oprócz Niego” jest całym systemem mojego stosunku względem siebie, świata i Stwórcy.

Jeśli naprawdę nie ma nikogo oprócz Stwórcy, to kim jestem ja? Ja – to Jego niewielkie odbicie. A wszystko, co jest wokół mnie, powinienem wykorzystywać po to, żeby z odwróconego odbicia Stwórcy dojść do bezpośredniego – podobieństwa do Stwórcy.

Nie ma nic więcej. To jest to, co jest mi dane: ja, grupa, Stwórca. Cała reszta jest czysto zewnętrzna, możesz tego nawet nie brać pod uwagę – ona jest potrzebna tylko po to, aby twoje ciało żyło.

Dlatego musimy ściśle rozdzielać swój stan na materialny i duchowy. Materialny stan to moje powszednie życie, praca, rodzina, dzieci. Wszystko powinno być normalnie, prawidłowo, ale to mój zwykły stan. Istnieję w nim nie zadając zbędnych pytań.

A wszystkie moje pytania, poszukiwania, aspiracje – znajdują się w sferze duchowej, aby razem z grupą upodobnić się do Stwórcy i w naszym połączeniu stworzyć taki stan, gdy w nim przejawi się Stwórca. To jest moje drugie życie.

Tak powinniśmy działać.

Z lekcji w języku rosyjskim, 26.11.2017


Moje myśli na Twitterze, 08.03.18

  W Pesach jest zwyczaj mówienia o wyjściu z wygnania i wyobrażeniu sobie, jak my sami wychodzimy z Egiptu, egoizmu, który nas dzieli. Przyczyna jest taka, że opowiadając o wygnaniu, zwiększamy poczucie wygnania w nas i gromadzimy siły do przyszłego wyzwolenia się z niego.

Przed wyzwoleniem z egipskiego niewolnictwa naród znajdował się na niższym, 49-tym stopniu egoizmu. Wtedy Stwórca objawił się im i ich uwolnił. Do momentu odkrycia Stwórcy myśleli, że oprócz Stwórcy istnieją inne siły. A wyzwolenie ujawniło, że „Nie ma nikogo oprócz Niego”.

Pamiętaj, co uczynił tobie Amalek po wyjściu z Egiptu. Amalek – to egoizm człowieka. On przejawia się, gdy człowiek dąży do tego, aby uwolnić się spod jego władzy, gdy chce wejść w duchową pracę, w połączenie, wtedy pojawia się egoizm i przeszkadza właśnie w tym dążeniu!

Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w Egipcie. Dlatego, że w duchowym wzniesieniu powinieneś analizować poprzedni upadek. Przecież w trakcie upadku nie można nic prawidłowo postrzegać i myśli się tylko o tym, jak złagodzić swój stan. I tylko podczas wzniesienia można wykorzystać przeszły upadek.

Dopiero wyzwolenie z wygnania sprawia, że poprzednie wygnanie odczuwane jest, jako gorzkie. Ale do momentu wyzwolenia nie można uświadomić sobie, jak bardzo wygnanie jest gorzkie. Przecież tylko światło umożliwia odczucie i świadomość ciemności. I dopóki nie ma światła, nie ma nawet świadomości ciemności!

Pragnienia zostały stworzone przez Stwórcę i nowe nie powstają, ale zależy od świadomości człowieka, czy je rozpoznaje i łączy. Podczas upadku odkrywa on, że znajduje się na wygnaniu, w Egipcie i zgodnie z głębią tej świadomości może osiągnąć wyzwolenie, wyjście z Egiptu.

Pesach uczy nas odczuwać wygnanie – ze zjednoczenia i wyzwolenie – w możliwości zjednoczenia. Oddalając się odkrywamy poczucie wygnania ze zjednoczenia, pojawia się dążenie do wyzwolenia się spod władzy egoizmu, faraona, do znalezienia sposobu na uzyskanie wolności od egoizmu.

Czujemy 620 razy silniej wzniesienie niż upadek. Upadek wszyscy odczuwamy w swoim własnym egoizmie. Podczas wzniesienia, jednocząc się, odczuwamy wspólne pragnienie wzajemnego obdarzania, sumę wysiłków i próśb do Stwórcy – to daje 620 razy większe wzmocnienie w odczuwaniu wzniesienia.

Cierpienia na wygnaniu prowadzą do wyzwolenia. Występują w tych samych pragnieniach, ale odwróconych, rozszerzonych przy pomocy naszych wysiłków (w połączeniu w grupie) 620 razy. Gdybyśmy poczuli głębię wygnania tak samo, jak odczuwamy wysokość wyzwolenia, nie moglibyśmy z niego wyjść.

Miłość do bliźniego jak do siebie samego jest ogólnym prawem Tory. Co i jak studiować w Torze, cel wypełnienia Przykazań zależy od tego, czy przybliża mnie to do miłości do bliźniego, do zjednoczenia. Jeśli przybliża, oznacza to, że jest to droga Tory, a jeśli nie – oznacza to drogę rozwoju egoizmu.

Cały wszechświat jest jednym człowiekiem. To mnie się wydaje, że jest 7 miliardów ludzi. Jeśli skupię się na Stwórcy, zobaczę cały świat zawarty w „Nie ma nikogo oprócz Niego”. Jeśli zbiorę wszystkie rozproszone części wewnątrz siebie i przyłączę je do Stwórcy, aby Go obdarzyć – zobaczę jedną całość w Stwórcy.

– Ograniczenie pragnienia rozkoszować się wynika z: a) poczucia egoistycznego wstydu lub b) ze względu na Stwórcę.

– Ekran – to dążenie do bycia ponad pragnieniem rozkoszować się, ponad egoizmem

О„H, Odbite światło to siła, dążenie do wypełnienia pragnienia Stwórcy.

Tylko dzięki wzajemnemu poręczeniu możemy przekształcać upadki we wzniesienia. Podczas upadku człowiek nie jest w stanie działać, ale przyjaciele mogą mu pomóc. Jeśli umieją pracować w grupie, wykorzystując każdy upadek do dążenia naprzód, mogą być w ciągłym wzniesieniu!

Pesach. Celem Stwórcy nie jest pogrążanie nas w rozpaczy, a doprowadzenie do prawdziwego zjednoczenia. Ale On celowo organizuje to tak, abyśmy stracili nadzieję na możliwość zjednoczenia się i prosili Go o pomoc. Po wszystkich naszych wysiłkach krzyczymy do Stwórcy. Jest to poczucie wygnania – i wtedy On nas ratuje.

@Michael_Laitman