Artykuły z kategorii

Międzynarodowy kongres 2018 „Wszyscy jesteśmy jedną rodziną“ (fotoreportaż)

Międzynarodowy kongres kabalistyczny w 2018 roku był wyjątkowy, najsilniejszy i najbardziej skoncentrowany, skupiający wszystkich uczestników w jednym pragnieniu osiągnięcia wspólnego celu. Po raz pierwszy wszyscy poczuliśmy, że zjednoczenie jest możliwe!

Obejmuję wszystkich, dziękuję wszystkim!

Zjednoczmy się w jednym sercu i w Stwórcy!


„Ciało“ i „głowa“ ludzkości

каббалист Михаэль Лайтман Nie można mówić o niczym duchowym masom… Ich sercom nie pomogą żadne rozumne argumenty, ponieważ nie ma w ich duszach gotowości, by otrzymać przyjemność od form, które znajdują się nad materialnym.

One nie dostrzegają niczego, poza pierwszym obrazem, stworzeniem, który jest im bliski, który jest awjutem (wielkością pragnienia otrzymywać) świata materialnego, podczas gdy nawet do rozmów o przyszłym świecie potrzebują takiego akcentu, który jest tam obecny. (Baal HaSulam, „Cudowna właściwość pamięci”)

Dotyczy to zwykłych ludzi, a nie ludzi mających punkt w sercu, których dusza już zaczyna się rozwijać. Ale jeśli wyjdziesz na ulicę, do kogo możesz się zwrócić? Tam nikt nie jest zainteresowany tym, co chcesz mu „sprzedać”.

Rzecz w tym, że wspólne pragnienie stworzone przez Stwórcę, zostało rozbite na kilka części: NEHI, HAGAT i HABAT, z których to każda odpowiada 2000 lat. Dzisiaj znajdujemy się w trzecim 2000-leciu, na ostatnim jego poziomie. Na tym poziomie są tacy ludzie, którzy w ogóle nie mogą zaakceptować Kabały.

W każdym z 2000-leci przeszliśmy pewną korektę, a teraz znajdujemy się w 5778 roku prowadząc odliczanie od zerowego roku, od Adama (ADAM). Zostaje nam niewiele ponad 200 lat do pełnej naprawy, do końca 6000 lat.

Dlatego dzisiaj w naszym świecie jest bardzo mało ludzi, którzy przebudzają się do naprawy. A wszyscy pozostali przedstawiają warstwę, która w ogóle nie będzie się przebudzać i nie będzie w stanie sama się naprawić. Ona będzie naprawiona albo poprzez cierpienia, albo nasze wyjaśnienia, które ludzie mimowolnie przyjmą, dołączą się do nas i powiedzą: „Róbcie z nami, co chcecie, – aby tylko nie bolało, aby nie było problemów”.

Taki stan nazywa się „ciałem” (Body), a wszystkie poprzednie stany nazywane są „głową” (Head). A głowa stanowi 1% ludzkości z całej populacji świata, a ciało – 99%.

Dlatego jest powiedziane: „Tysiąc zaczyna się uczyć a tylko jeden idzie do światła”.

Z lekcji w języku rosyjskim, 29.10.2017


Żeński kongres. Momenty jedności, 14.01.2018 (fotoreportaż)

Tysiące kobiet ze wszystkich zakątków Izraela, które studiują mądrość Kabały i wspierają jej rozpowszechnianie na całym świecie, zebrało się w tę niedzielę w naszym centrum „Kabbala la- Am” na żeńskim kongresie. Ponadto setki kobiet z całego świata – od Tokio i Berlina po Nowy Jork i Almaty – zjednoczyły się i oglądały naszą transmisję w Internecie.


Grupa jest kluczem do duchowego postępu

каббалист Михаэль Лайтман Jeśli chodzi o wychowywanie dzieci, dla wszystkich jest jasne, jak ważne jest środowisko. Rodzice gotowi są słono zapłacić za to, aby dziecko uczyło się w dobrej szkole u dobrych nauczycieli.

Ale zwykle nie przywiązujemy wagi do grupy kabalistycznej, szczególnie jeśli wymaga się od nas włączenia się w nią całym sercem i pokochania przyjaciół. A w rzeczywistości te wymagania są większe niż zwykle i człowiek nie jest gotowy na nie.

Minie wiele lat, dopóki on nie zacznie rozumieć, że jego natura sprzeciwia się połączeniu. Barierą, która oddziela go od świata duchowego jest jego stosunek do grupy. Potrzebne jest wiele wysiłku, czasu, wyjaśnień, dowodów i światła, które powraca do źródła, aby obudzić w człowieku wrażliwość na grupę.

Nawet gdy ta wrażliwość jest negatywna, ale on już rozumie, że bez połączenia ze środowiskiem nie ma żadnych szans, aby wejść w świat duchowy. Człowiek zaczyna łączyć te dwie rzeczy uświadamiając sobie, że nierozłączne jest połączenie w sercu z grupą i połączenie ze Stwórcą.

Nasza niezdolność do instynktownej troski o grupę świadczy o naszym oddzieleniu od Stwórcy. Grupa jest urządzeniem pomiarowym, które pokazuje związek człowieka z duchowością. Świat duchowy jest ukryty za grupą i odkrywa się tylko wewnątrz niej. Stwórca znajduje się w grupie a wyższy świat przez całe życie odkrywa się między przyjaciółmi.

Sukces duchowego postępu, wzloty i upadki – wszystko to ocenia się odniesieniem człowieka do grupy. Jest to najważniejszy, kluczowy parametr. W połączeniu między przyjaciółmi konieczne jest, aby następnie uwzględnić wszystkich ludzi, cały świat i Stwórcę.

Grupa staje się najważniejszym punktem, na którym skupia on całą uwagę, myśląc tylko o mocniejszym połączeniu, jedności, więzi, wewnętrznej komunikacji w grupie. Będzie to właściwe nastawienie do rzeczywistości, która cała znajduje się wewnątrz grupy.

Wtedy zrozumiemy potrzebę rozbicia duszy Adama Riszona, pozwalającą teraz iść naprzód z niewielką grupą ludzi i osiągnąć szczyt duchowego rozwoju, końcową naprawę. Dlatego robocza grupa, „dziesiątka”, jest jedynym tematem, o którym jest mowa w Kabale. Przecież wewnątrz niej odkrywa się cały duchowy świat. Nie ma nic, oprócz tego pojęcia, które zawiera w sobie wszystko.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 14.02.2018


Co to jest „centrum kręgu“?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Co to jest „centrum kręgu“?

Odpowiedź: Centrum kręgu jest to stan, w którym całkowicie anulujemy swój egoizm, swoje „ja” i łączymy punkty w sercu, nasze dążenia skierowane na zewnątrz siebie.

Pytanie: Ale jak człowiek, który po raz pierwszy usiadł w kręgu może anulować swój egoizm?

Odpowiedź: Nie może. On będzie słuchał innych, uczestniczył razem z nami, jak dziecko, które trzymamy na rękach.

Nasza ludzka społeczność jest bardzo różnorodna i musimy zaakceptować wszystkich.

Z lekcji w języku rosyjskim, 22.02.2017


W spokoju i doskonałości

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Co oznacza kabalistyczna zasada „Światło znajduje się w spokoju i w doskonałości“?

Odpowiedź: Światło znajduje się w spokoju, dlatego że nie ma w nim innych motywów, działań, pragnień, z wyjątkiem obdarzania, emanacji, wpływania, napełniania, to znaczy generowania wyłącznie dobra.

To nie znaczy, że ono nie robi żadnych działań. Światło wykonuje różne działania, w tym zmiany, ale wszystkie są skierowane tylko na maksymalne napełnienie, nasycenie, danie rozkoszy obiektowi na który ono spływa.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.11.2017


„Ekran“ i odpowiedzialność społeczna

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: W Kabale używa się takiego terminu jak „ekran na pragnienie otrzymywać”. To oznacza, że człowiek zawsze będzie chciał coś otrzymywać.

Czy można porównać pojęcie odpowiedzialności społecznej lub odpowiedzialności przed społeczeństwem, do pojęcia „ekranu”?

Odpowiedź: Tak. Ekran – to absolutnie ścisła anty-egoistyczna, anty-indywidualna, społeczna skłonność w działaniach i myślach człowieka. To znaczy działanie w imię społeczeństwa wbrew egoizmu.

Z programu TV”Ostatnie pokolenie”, 20.08.2017


Wykład o Kabale na Filipinach (fotoreportaż)

Pierwsze wykłady na temat Kabały na Filipinach


Światło życia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy praca w tłumaczeniu kabalistycznych tekstów lub inna praca w rozpowszechnianiu może pomóc w przejściu przez upadek duchowy?

Odpowiedź: Praca z tekstami jest podstawą naszej działalności. Książka nigdzie nie znika. Ona ma wyższy duchowy korzeń. Nawet jeśli jest umieszczona w komputerze, jest to jednak książka, tekst. Dwadzieścia dwie litery hebrajskie tworzą duchowe kli (naczynie).

Czytając tekst i jednocześnie przygotowując tekst do przyswojenia go przez innych, stajesz się kanałem połączenia między Stwórcą i nimi. Wtedy wyższe światło przechodzi przez ciebie. W przeciwnym razie zatykasz się i nic nie otrzymujesz z góry.

Wszystko jest zorganizowane w ten sposób, że istnieje: wyższy – Stwórca, ty i ktoś trzeci. Ty musisz przepuścić światło od Stwórcy przez siebie na niższego.

Baal HaSulam w Przedmowie do księgi „Drzewo życia” pisze: „Człowiek nie żyje dla własnych potrzeb, ale dla potrzeb całego łańcucha tak, aby każde ogniwo łańcucha nie otrzymywało światła życia wewnątrz siebie, ale rozprowadzało światło życia na cały łańcuch.”

Kiedy człowiek przeprowadza światło przez siebie na resztę jest niczym nie ograniczony. Na tym polega wspaniała niezwykłość, przecież wtedy staje się zbiornikiem całego nieskończonego światła. On nie blokuje go, a przepuszcza przez siebie, dlatego całe światło staje się jego.

Przy tym on rozkoszuje się tym, że sam łączy się ze Stwórcą, łączy Go ze wszystkimi innymi i napełnia innych podobieństwem Stwórcy. Co może być silniejszego niż ten stan? Nic.

Z lekcji w języku rosyjskim, 29.10.2017


Wydostać się z powłoki kłamstw

каббалист Михаэль Лайтман Istniejemy w idealnym świecie, który zniekształcamy naszym egoizmem i tym tylko sobie szkodzimy. Ego rozrywa go na części i dlatego wydaje nam się, że znajdujemy się w bardzo ciemnym, wąskim świecie.

W rzeczywistości jesteśmy wiecznymi i doskonałymi istotami. Wszystkie stany, przez które przechodzimy – narodziny, życie, śmierć – są to tylko te obrazy, które dzisiaj są widoczne w naszych nienaprawionych odczuciach.

Naprawiając te uczucia, zaczynamy poznawać doskonały, zamknięty, integralny obraz świata. Tam nie ma stanów narodzin, ruchu, śmierci – wszystkiego tego, co w naszym świecie wynika wyłącznie z jego wadliwości. Tam znajdujemy się w ciągłym, nieskończonym rozwoju i poznaniu doskonałości.

Pytanie: Czy człowiek powinien wyrzec się egoizmu i przejść do innego systemu koordynatów, gdzie będzie się rozwijał i dojdzie do harmonii z całą naturą i ze sobą nawzajem?

Odpowiedź: Dopóki człowiek nie podniesie się nad swoim egoizmem będzie żył w zbawczym kłamstwie, dlatego że ono ukrywa przed nim prawdę, a tym samym anuluje ją. Gdybyśmy teraz zobaczyli prawdę, po prostu nie bylibyśmy w stanie jej dostrzec. Dlatego ona odkrywa się stopniowo, na miarę przygotowania człowieka do jej adaptacji. W taki sposób, to kłamstwo – nie jest kłamstwem, ale niezbędnym systemem naszej stopniowej adaptacji do prawdy.

Pytanie: W jaki sposób człowiek, który czuje, że musi już podążać w tym kierunku zechce wydostać się ze zbawczej powłoki kłamstwa, w której się znajduje?

Odpowiedź: Tylko jeśli zaczną pojawiać się w nim wewnętrzne motywy. To zależy od właściwości jego duszy, tj. od jego wewnętrznego pragnienia, jego „ja”.

Są ludzie, którzy do tego dążą i oni są zobowiązani odkryć dla siebie sens życia. A są tacy, którzy mogą istnieć też bez tego, im i jest tak dobrze. Każdy pozostaje na swoim poziomie, zadawala się czymś dopuszczalnym dla niego.

Myślę, że żyjemy w takich czasach, kiedy ludzkość będzie coraz bardziej się budzić i przybliżać świat do lepszego.

Z programu TV „Razem o najważniejszym. Aleksander Żdanow”, 08.12.2017