Artykuły z kategorii

Od chaosu do harmonii, cz.3

 каббалист Михаэль Лайтман Kongres w Wilnie „Od chaosu do harmonii”. Lekcja 1

Podobnie do tego, jak rozwija się nasz Wszechświat, rozszerzając się od Wielkiego Wybuchu (powstanie materii) do pewnego stanu, w ludziach rozszerza się egoizm. Ludzie wzajemnie coraz bardziej oddalają się od siebie, aby ponownie zacząć się gromadzić, w przeciwnym razie rozdzielenie, wzajemne oddalenie prowadzi do chaosu, do utraty połączenia.

Wcześniej podtrzymywał nas egoizm i zgodnie z nim tworzyliśmy pomiędzy sobą pewne społeczne, ekonomiczne, polityczne, rodzinne i inne więzi.

A dzisiaj do takiego stopnia oddaliliśmy się od siebie, szczególnie w ostatnim ekstra liberalnym okresie, kiedy pobłażliwość i niby absolutna wolność są uważane za naturalne, normalne tak, iż wzajemna niezależność naprawdę zaczyna tworzyć chaos.

Rzecz w tym, że cały Wszechświat i ludzkość przedstawiają zamknięty, wzajemnie powiązany system, który działa zgodnie z pewnymi prawami. Jeśli wychodzimy z ram tych praw, wówczas doprowadzamy się do chaosu i w końcu możemy zniszczyć siebie.

Dlatego nasz problem polega na tym, aby znaleźć, jak prawidłowo połączyć się między sobą, prawidłowo dążyć do tego punktu, z którego razem wyszliśmy i zaczęliśmy się rozchodzić, rozdzielać, aby potem ponownie połączyć się. O tym mówi nauka Kabały.

Okazuje się, że cały czas powinniśmy przyciągać do siebie ten punkt, który nazywa się „Stwórcą”. Innymi słowy, nasz cel polega na tym, aby zacząć się jednoczyć, nieustannie zbliżając się do punktu zjednoczenia między sobą, aż w naszym wspólnym dążeniu zaczniemy odczuwać nasze źródło – wyższą siłę, Stwórcę.

Na miarę tego, jak będziemy zbliżać się do siebie nawzajem, będziemy odczuwać bardziej komfortowy stan. I chociaż będzie nam trudno przezwyciężyć nasz wspólny egoizm, ale z drugiej strony będzie dla nas coraz bardziej zrozumiałe, na ile jesteśmy połączeni i zarządzani przez jeden wspólny system, który musimy poznać. Powinniśmy z góry zarządzać sami sobą.

O tym pisze wielki średniowieczny kabalista – Ramhal.

Cała nauka Kabały polega na tym, żeby poznać zarządzanie wyższego pragnienia, dlaczego Stwórca stworzył całe stworzenie, czego od niego wymaga, jaki będzie koniec jego rozwoju (Ramhal „138 bram mądrości”, brama 30). Na tym polega cała nauka Kabały.

Inny wielki kabalista Baal HaSulam pisze o tym w następujący sposób:

Mądrość Kabały przedstawia ni mniej, ni więcej, jak porządek schodzenia korzeni, uwarunkowany przez związek przyczynowo-skutkowy, który podlega stałym i absolutnym prawom, które są związane ze sobą i ukierunkowane na jeden wzniosły cel – odkrycie Stwórcy stworzeniom w tym świecie“. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Na to właśnie skierowane są nasze studia, wszystkie nasze działania, aby w przeciągu tego życia  nauczyć się sposobu połączenia między nami i odkryć pierwotny punkt powstania naszego świata, ludzkości, nasz osobisty punkt tak, aby połączenie z nim stale kierowało nami i dawało nam zrozumienie tego, jak się rozwijać, co robić, jakie konsekwencje będą miały nasze czyny.

Przy tym nie będzie tak, że robiąc cokolwiek dzisiaj, jutro rozczarujemy się tym, ponieważ zawczasu będziemy widzieć to „jutro“ i będziemy wiedzieć, co należy robić dzisiaj. Jeśli system jest zamknięty, nie istnieje w nim stan „dziś i jutro”, w nim istnieje tylko stan „początek działania i jego koniec”. W systemie zamkniętym koniec działania jest określany na początku. Dlatego możemy działać absolutnie bezbłędnie.

Odkrywając ten system, otwieramy oczy na cały świat i rozumiemy, co dzieje się z każdym z nas i z wszystkimi razem, pod każdym względem. Prawidłowe połączenie daje nam zrozumienie naszego życia i świata, w którym żyjemy.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z 1 lekcji kongresu w Wilnie, 03.11.2017